شناخت دارو: عبارت است از یوهمبین با افزایش مقدار جریان خون به داخل آلت تناسلی و ممانعت از خروج خون از آلت تناسلی (افزایش جریان وریدی خون و کاهش جریان خروجی خون آلت تناسلی) می تواند باعث نعوظ گردد. یوهمبین در درمان برخی از موارد ناتوانی جنسی به کار می رود.
دسته دارویی:
- تناسلی (کمک به ایجاد نعوظ)
فارماکولوژی و مکانیسم اثر دارو:
- یوهمبین با مهار گیرنده های آلفا-2-آدرنرژیک باعث کاهش آزادسازی نوراپی نفرین می شود و لذا فعالیت سمپاتیک کاهش و فعالیت پاراسمپاتیک افزایش می یابد و بهمین دلیل باعث نعوظ آلت تناسلی مذکر می شود. مکانیسم اثر در ناتوانی جنسی بطور کامل مشخص نشده است.
- یوهمبین گیرنده های پیش سیناپسی آلفا-2-آدرنرژیک را مهار می کند. یوهمبین پس از مصرف خوراکی بسرعت جذب می گردد.فراهمی زیستی یوهمبین بشدت متغیر می باشد ( با بازه 7 تا 87%-میانگین 33%). یوهمبین در اندامهایی که جریان خون بلایی دارند نظیر کبد و کلیه بطور وسیعی تحت متابولیسم قرار می گیرد هرچند سرنوشت متابولیکی دقیق یوهمبین هنوز کاملا مشخص نیست، نیمه عمرحذفی یوهمبین تقریباً 36 دقیقه می باشد.
اشکال دارو:
- قرص
مقدار مصرف صحیح:
- مقدار مصرف معمول برای اختلالات نعوظ: بزرگسالان: 4.5 mg خوراکی سه بار در روز. در صورت بروز عوارض جانبی، مقدار به 2.7 mg خوراکی سه بار در روز کاهش داده شود و بتدریج به 4.5 mg خوراکی سه بار در روز افزایش داده شود.
عوارض جانبی دارو:
- سردرد , گیجی , گرگرفتگی , اضطراب , لرزش.
تداخلات دارویی:
- ارگوتامین سی , لیور هلث , آتنولول , آملودیپین , آمی تریپتیلین , اسپیرونولاکتون , اگزازپام , انالاپریل , کلوبازام , کلونازپام , هیدرالازین , هیدروکلروتیازید , والسارتان , وراپامیل , کاپتوپریل , کارودیلول , متیل دوپا , میدازولام , نورتریپتیلین , نیترازپام , نیفدیپین , نیمودیپین , لورازپام , لوزارتان , لیزینوپریل , ماینوکسیدیل , متوپرولول , متولازون , دیلتیازم , سوتالول , فلورازپام , فنوکسی بنزامین , فوروزماید , لابتالول , ایمی پرامین , پروپرانولول , تریمی پرامین , دسیپرامین , دوکسپین , دیازپام , فنتولامین مزیلات , بیزوپرولول , نیتروپروساید سدیم , راساژیلین (رازاگیلین) , دی اتیل پروپیون , گوانادرل , آلفوزوسین , بنزفتامین , دوکساپرام , رامیپریل , فوزینوپریل , پروپیل هگزدرین , زایلومتازولین , آکریواستین + پسودوافدرین , تلمیزارتان | تلمیسارتان , کوآزپام , کلرازپات , ایوبنگوان (131I).
موارد منع مصرف:
- ازدیاد حساسیت به این دارو و ترکیبات آن، بارداری , نارسایی کلیوی , شیردهی , بیماران قلبی , زخم های معده و روده ای , ازدیادحساسیت به این دارو و ترکیبات آن , بیماران دارای اختلالات عصبی.
شرایط نگهداری:
- در مکانی خشک و خنک به دور از نور خورشید و دسترسی کودکان نگهداری شود.
نکات مهم:
- یوهمبین در بیماران دارای نارسایی عملکرد کلیه منع مصرف دارد.
- توصیه می شود یوهمبین در سالمندان، بیماران با علائم سایکوز، بیماران قلبی، بیماران با سابقه زخم معده یا دوازدهه مصرف نشود.
- امنیت و کارایی مصرف در کودکان زیر 18 سال ثابت نشده است.
- یوهمبین ممکن است باعث گیجی شود، لذا در حین درمان با یوهمبین از انجام کارهایی که نیاز به هوشیاری کامل دارند مانند رانندگی و کار با ماشین آلات خودداری نمایید.
- یوهمبین ممکن است سبب گیجی هنگام تغییر وضعیت شود، لذا هنگام تغییر وضعیت از نشسته به ایستاده ویا ازحالت دراز کشیده به ایستاده احتیاط لازم را انجام دهید.