نام های دیگر: گارم زنگی – بیدام – لوز- هندی – جنگلی بادام – بنگاله بادام – بادام هندی.

مشخصات: میوهی گیاهی است از خانواده ی Combretaceae درختی است بلند به بلندی حدود بیست و پنج متر با شاخههای افقی و برگهای بیضی و بزرگ انتهای برگ گرد و پشت آن پوشیده از تار است. گلهای آن تعدادی نر و تعدادی نیز نر و ماده هستند. میوه ی گیاه به شکل بادام و درشت و طعم آن کمی تلخ و شیرین و گس و تا حدودی شبیه طعم هلو میباشد. این درخت بومی شبه جزیره ی مالایا در جنگل های ساحلی است و در مناطق حاره ی آسیا تا شمال استرالیا و پولی نزیا انتشار دارد در اغلب مناطق گرم دنیا از جمله در هند و در جنوب شرقی ایران در بلوچستان و بندر عباس کاشته می شود.

ترکیب شیمیایی مغز دانه گاروم زنگی: روغن شامل اولئین – پالمیتین – استئارین.

ترکیب شیمیایی: میریستیک اسید و لینولئیک اسیددر آن وجود دارد.

خواص:

1. آب دم کرده ی برگ آن را هر روز بخورید، ضد کرم است.
2. برگ خشک آن را نرم بکوبید و روی مفاصل ورم کرده ی روماتیسمی بپاشید و بمالید، شفا بخش است.
3. مغز دانه آن را نرم بکوبید و با موم عسل مخلوط کرده و بخورید برای متوقف کردن خون در مدفوع مؤثر می باشد.
4. اگر آب جوشانده پوست ریشه آن خورده شود برای رفع تب های صفراوی و اسهال ساده و اسهال خونی مفید می باشد.
5. اگر آن را بخورید قابض است و برای معالجه ی دیسانتری مصرف می شود برای معالجه از علامت بالینی آن شبیه سفلیس است نیز مصرف می شود.
6. آب جوشانده پوست درخت را بنوشید قابض است و برای معالجه دیسانتری به کار می رود برای رفع تب های صفراوی و اسهال ساده و اسهال خونی مفید است. همچنین در استعمال خارجی برای معالجه ی زخم و آبسه ها به کار می رود.
7. شیرابه برگ های جوان تازه را بگیرید و روغن مغز دانه آن را پخته و ضماد کنید. جذام را درمان می کند درد پستان را کاهش میدهد اگر آن را گرم گرم روی قسمت های روماتیسمی و مواضع بی حس سایر اعضای بدن بمالید شفابخش می باشد.