نام های دیگر: کورز، کبار، قبار، قساوس، قفارس، کور، کورک، شوک الحمار، خاورک، خاف خاندر، یانه ترو، اصف.

نوع گیاه: بوته

نام خانواده: کور

مزاج: گرم و خشک

مزاج تخم کبر: خیلی گرم و خشک

مزاج برگ کبر: کمی گرم و خشک

مزاج ریشه کبر: خیلی گرم و خشک

مزاج غنچه نارس کبر: گرم و خشک

قسمت مورد استفاده: پوست ریشه و قسمت هوایی

مقدار و دستور مصرف: 2 الی 4 گرم روزی سه بار به صورت دم کرده

ترکیب شیمیایی غنچه نارس کبر: گلوکوزید روتین – پنتوزان – ساپونین – روتیک اسید – پکتیک اسید ـ یک ماده ی فرار.

مشخصات: گیاهی است از تیره ی گور و از خانواده ی Capparidaceae درختچه ای است با شاخه های پوشیده از کرک، برگهای آن بزرگ و متقابل با کناره ی ،صاف ،بیضی، دراز، نوک تیز و به رنگ سبز روشن که در بن برگ دو زایده ی کوچک و خار وجود دارد. گلهای آن درشت و سفید و دارای چهار قسمت است و بلندی هر گل حدود شصت سانتی متر می باشد. میوه ی آن از میوه ی بلوط بزرگتر و در ابعاد یک خیار کوچک و تقریباً شبیه آن است، ابتدا رنگ آن مانند خیار سبز روشن میباشد ولی پس از رسیدن مغز آن سرخ و رنگ تخم آن زرد و با رطوبت و طعم آن کمی شیرین و کمی تلخ و گس و هر قدر بیشتر رسیده باشد تلخی و گسی آن کمتر و شیرینی آن بیشتر می شود. ریشه ی آن سفید بزرگ و طولانی و پوست آن ضخیم و اغلب بعد از خشک شدن پوستش از مغز چوبی ریشه جدا میشود و طعم آن تلخ .است یک درختچه ی گبر ممکن است تا سی سال عمر کند. این گیاه بومی مناطق گرمسیر آسیا میباشد. در هندوستان میروید و در ایران نیز در دامنه های کم ارتفاع البرز، هرزویل و در شیراز و بلوچستان در اراضی مرطوب و لم یزرع میروید در اطراف تهران در کرج و اراضی ناکاشت، در آذربایجان در مرند خوی در غرب ،تفرش نهاوند اراک گلپایگان کرمانشاه در کوه پرو، در جنوب در اطراف آبادان و مناطق مرزی ایران و عراق و گوتوند و شوش میروید.

خواص:

1. ادرار آور
2. خلط‌ آور
3. قاعده آور
4. دافع سودا
5. درمان فلج
6. درمان فلج
7. درمان رودل
8. درمان بواسیر
9. درمان استسقاء
10. درمان روماتیسم
11. درمان مسمومیت
12. درمان انگل روده
13. تقویت کننده اعصاب
14. درمان ‌نقرس (جوشانده)
15. درمان یرقان (آب برگ)
16. درمان انگل معده (آب آن)
17. تقویت کننده نیروی جنسی
18. درمان دندان درد (مضمضه)
19. درمان برونشیت (نمک سود)
20. درمان کم خونی (بعد از بلوغ)
21. درمان ‌سیاتیک (پوست ریشه)
22. درمان غده های بدخیم (با سرکه)
23. تقویت کبد و طحال (پوست ریشه)
24. درمان حملات صرع (جوشانده ریشه)
25. درمان ورم طحال (با آرد باقالای ری)
26. درمان یبوست (نمک سود قبل از غذا)
27. درمان نفخ (در سرکه و عسل پروردن)
28. درمان زخم های چرکی پوست (ریشه)
29. درمان لکه های قهوه ای و اگزما (مالش با سرکه)
30. درمان بیماری های طحال (پرورده با عسل و سرکه)
31. در فرهنگ مردم آمریکا به عنوان سالاد مصرف می شود.
32. میوه آن را بدون آن که دانه هایش جویده شود بخورید. ملین است.
33. برگ آن را بخورید اقسام کرم معده و روده را می کشد و خارج می کند.
34. میوه آن را در سرکه به صورت ترشی درآورید و بخورید. اشتها آور خوبی است.
35. موثر در سیاه کردن مو (ریشه ساییده با روغن و آب بجوشانید تا روغن بماند و ضماد کنید)
36. پوست ریشه ی آن را بپزید و با آب صاف کرده ی آن قرقره کنید سبب خروج اخلاط از ریه می شود.
37. جویدن پوست ریشه ی آن در دهان رطوبت های دماغ را جذب می کند درد دندان را تسکین می دهد.
38. برگ آن را بکوبید و با آرد جو و سرکه ضماد کنید ورم طحال را تحلیل می برد و ترشح ادرار و حیض را افزایش می دهد.
39. دو برابر آن را با یک برابر تخم مرزه نرم بسایید و روزی سه قاشق چای خوری از آن را به نوبت بخورید، بواسیر بادی را درمان می کند.
40. تخم آن را در سرکه بجوشانید و آن سرکه را در دهان مزمزه کنید درد دندان را تسکین می دهد، گرفتگی های دماغ را باز می کند و پاک کننده ی آن است.
41. غنچه نارس آن را در سرکه به صورت ترشی درآورید و بخورید. لذیذ و اشتها آور است، برای طحال مفید است و بازکننده ی گرفتگی های کبد و طحال می باشد.
42. ضماد برگ خشک آن برای جراحت های بدخیم و خشک کردن آنها خوب است دردهای مفاصل سیاتیک، نقرس و درد لگن خاصره را تسکین میدهد برای تحلیل بردن تورم غده مفید می باشد.
43. آن را خوب بسایید، بعد در روغن کنجد یا روغن زیتون و قدری آب بجوشانید تا روغن به نصف برسد، آن روغن را هر شب به پوست سر بمالید و ماساژ دهید. از سفید شدن مو جلوگیری میکند.
44. تخم آن را دم کنید و آب صاف کرده ی آن را بنوشید. مقوی احشا و آلات داخل شکم بازکننده گرفتگی های کبد و طحال مسهل خوبی برای اخلاط و مدرّ مؤثری برای تلخی سودا می باشد ضد کرم روده است، ترشح ادرار و حیض را زیاد می کند و برای باز شدن خون قاعدگی در موارد قطع آن در زنان جوان مؤثر می باشد، نیروی جنسی را افزایش می دهد.
45. آب دم کرده ی ریشه آن را بنوشید لطیف کننده مقوی احشاء و آلات داخل شکم و بازکننده ی گرفتگی های کبد و طحال است محلل گاز و باد خواهد بود، اخلاط لزج و سودا را قطع می کند، مدر مؤثری برای تلخی سودا می باشد ضد انگل روده است ترشح ادرار و حیض را زیاد می کند و برای زیاد شدن خون قاعدگی در موارد قطع آن در زنان جوان مؤثر است سینه را نرم می کند مسکن درد استسقاء می باشد، قوه ی باه را افزایش می دهد روماتیسم و فلج را درمان می کند.

مضرات:

1. مثانه
2. معده گرم مزاجان
3. زنان حامله (آب آن)
4. افراد گرم مزاج که عادت به سردرد دارند از خوردن آن پرهیز کنند.