کاربر

کارودیلول (Carcedilol)

بیماری ها ، داروها ، تشخیص ، درمان و ...

شناخت دارو: عبارت است از کارودیلول داروی مسدد گیرنده بتا آدرنرژیک غیر اختصاصی است که بر روی قلب و گردش خون اثر می گذارد. کارودیلول در درمان نارسایی قلبی و افزایش فشارخون استفاده می شود. داروی کارودیلول در اختلال عملکرد بطن چپ بدنبال انفارکتوس میوکارد استفاده می شود.

دسته دارویی:

  • داروهای قلبی و عروقی (کاهنده فشار خون)

فارماکولوژی و مکانیسم اثر دارو:

  • کارودیلولداروی مسدد گیرنده بتا آدرنرژیک غیر اختصاصی است که دارای فعالیت مسدد گیرنده آلفا آدرنرژیک بوده و فاقد اثرات مقلد سمپاتیک می باشد. کارودیلول فعالیت رنین پلاسما را کاهش می دهد.
  • داروی کارودیلول مسدد گیرنده بتا آدرنرژیک غیر اختصاصی است که دارای فعالیت مسدود گیرنده آلفا آدرنرژیک بوده و دردرمان افزایش فشارخون و نارسایی قلبی خفیف تا شدید با منشا ایسکمیک یا کاردیومیوپاتیک استفاده می شود.
  • کارودیلولاز راه گوارش بخوبی و به سرعت جذب می شود.کارودیلول دارای اثر عبور اول کبدی بسیار بالایی می باشد و لذا فراهمی زیستی مطلق آن 25 تا 35% می باشد. کارودیلول بصورت گسترده ای در کبد متابولیزه می شود. متابولیت های کارودیلول بطور عمده از طریق صفرا در مدفوع دفع می شود. کارودیلول بیشتر از 98% به پروتئین های پلاسما و عمدتاً به آلبومین متصل می شود.

اشکال دارو:

  • قرص

مقدار مصرف صحیح:

  • برای درمان آنژین صدری: بزرگسالان: مقدار اولیه: 25 میلی گرم خوراکی، دو بار در روز، با غذا. مقدار نگهدارنده: 6.25 تا 25 mg خوراکی، دو بار در روز، با غذا. حداکثر مقدار مجاز:50 mg در روز.
  • برای زیادی فشار خون: بزرگسالان: مقدار اولیه: 25 میلی گرم خوراکی، دو بار در روز، با غذا. مقدار نگهدارنده: 6.25 تا 25 mg خوراکی، دو بار در روز، با غذا. حداکثر مقدار مجاز: 50 mg در روز. کپسول پیوسته رهش: مقدار اولیه: 20 میلی گرم خوراکی، یک بار در روز بمدت 7 تا 14 روز. در صورت تحمل ممکن است تا 40 mg خوراکی، یک بار در روز سپس دوباره تا 80 mg خوراکی، یک بار در روز بعد از 7 تا 14 روز مقدار افزایش یابد.

عوارض جانبی دارو:

  • بی خوابی، خشکی دهان ، گیجی ، بثورات جلدی ، برادی کاردی ، اسهال ، خارش شدید ، کاهش پلاکت خون، کم خونی ، قرمز شدن پوست ، ادم محیطی ، افزایش تری گلیسرید خون ، کاهش پتاسیم خون ، تعریق ، کاهش میل جنسی ، کاهش فشارخون وضعیتی ، حساسیت به نور.

تداخلات دارویی:

  • پاروکستین ، دروسپیرنون ، دوبوتامین ، سرترالین ، سیتالوپرام ، سیرولیموس ، سیکلوسپورین ، فلوکستین ، فینگولیمود ، مگزیلتین ایبوپروفن ، ایندومتاسین ، پیروکسیکام ، توپونکان ، دی هیدرو ارگوتامین ، دیگوکسین ، رپاگلینید، سالبوتامول ، سالمترول ، گلی کلازید، لیدوکائين ، وراپامیل ، يوهمبين ، انسولین گلارژین ، انسولین آسپارت ، فورمترول ، بیروپرولول ، دی سولفیرام ، ریواروکسابان ، ریتودرین ، افاویرنز ، دولاسترون ، فلوواستاتین ، دوکسازوسین ، پروهنس ، فلبامات ، اومکلیدینیوم بروماید + ویلانترول استنشاقی ، ترپروستینیل، ادوکسابان ، بتریکسابان ، پنیوتولول ، لیپیودول ، نبیوولول ، ریوسیکوآت ، بیتولترول ، اولوداترول، اکس تريفيلين، آرفورموترول، کاناپيديول ، تالازوپاریب.

موارد منع مصرف:

  • ازدیاد حساسیت به این دارو و ترکیبات آن، آسم ریوی، شوک با منشاء قلبی، نارسایی قلبی، انسداد گره دهلیزی و بطنی درجه 2 یا 3، سندروم سینوس بیمار بدون ضربان ساز مصنوعی، نارسایی شدید قلبی، نارسایی شدید کبدی.

شرایط نگهداری:

  • در مکانی خشک و خنک به دور از نور خورشید و دسترسی کودکان نگهداری شود.

نکات مهم:

  • در این موارد باید با احتیاط مصرف شود: سابقه واکنش آنافیلاکتیک، بیماری های اسپاسم برونش از نوع غیرآلرژیک، دیابت و کاهش قندخون و پرکاری تیروئید. فشارخون خود را به صورت منظم و دوره ای کنترل کنید.
error: محتوا محافظت شده می باشد.