شناخت دارو: عبارت است از پیمکرولیموس یک تضعیف کننده سیستم ایمنی است. پیمکرولیموس با تضعیف سیستم ایمنی بدن گسترش درماتیت آتوپیک (اگزما) بر روی پوست را کاهش می دهد. پیمکرولیموس موضعی در درمان موارد شدید درماتیت آتوپیک (اگزما) مقاوم به درمان های دیگر بکار می رود.
دسته دارویی:
- داروهای پوستی و ضد آفتاب ها
فارماکولوژی و مکانیسم اثر دارو:
- مکانیسم اثر پیمکرولیموس بر درماتیت آتوپیک بخوبی مشخص نیست.هر چند پیمکرولیموس با ممانعت از ایجاد سایتوکائین ها ، فعالیت سلول های T را مهار می کنند.پیمکرولیموس یک عامل شیمیایی است که دردرمان درماتیت آتوپیک (اگزما) استفاده می شود.این دارو پس از مصرف موضعی جذب به قدری اندک است که قابل شناسایی در خون نیست .مطالعات برون تنی نشان داده است که پیمکرولیموس 74-87% به پروتئین های پلاسما متصل می شود.شواهدی دال بر وجود متابولیسم پوستی دارو نیز وجود ندارد.
اشکال دارو:
- کرم
مقدار مصرف صحیح:
- بزرگسالان و کودکان با سن 2 سال و بیشتر: یک لایه نازک بصورت موضعی ، 2 بار در روز. توجه: چنانچه پس از 6 هفته مصرف مداوم پیمکرولیموس علائم و نشانه های بیماری برطرف نشد، بازنگری بیمار به منظور تشخیص درماتیت آتوپیک صورت پذیرد.
عوارض جانبی دارو:
- تهوع ، سردرد ، یبوست ، دردشکمی ، استفراغ ، اسهال ، التهاب مخاط بینی ، تب ، التهاب بینی و گلو ، التهاب گلو ، واکنشهای موضعی.
تداخلات دارویی:
- آنتی تیموسیت گلوبولین , استراموستین , استرپتوزوسین , ایفوسفامید , پاکلی تاکسل , اریترومایسین , ایتراکونازول , اسپری بودزوناید , سایمتیدین , کتوکونازول , توپوتکان , گلاتیرامر استات , لوموستین , میتوکسانترن , وینورلبین , کاربوپلاتین , کلادریبین , بیزوپرولول , کارموستین , فلوکسوریدین , بلیناتومومب , پمترکسد | پمترکسید , باریسیتینیب , تمسیرولیموس , اوستکینومب , اپاداسیتینیب , سیلتوکسی مب , سلینکسور , برنتوکسی مب.
موارد منع مصرف:
- ازدیاد حساسیت به این دارو و ترکیبات آن. کودکان زیر 2 سال.
شرایط نگهداری:
- در مکانی خشک و خنک به دور از نور خورشید و دسترسی کودکان نگهداری شود.
نکات مهم:
- موارد نادری از بدخیمی پوستی و لمفوم در بیماران مصرف کننده پیمکرولیموس گزارش شده است و اگر چه رابطه علیتی ثابت نشده است ولی از مصرف بلند مدت پیمکرولیموس موضعی خودداری شودو استفاده محدود به نواحی درگیر شود.از تماس با چشم ها و مخاط و مناطق آلوده به عفونت های ویروسی و باکتریایی فعال خودداری شود.
- در صورتیکه علائم و نشانه های بیماری برطرف گردید مصرف پیمکرولیموس را متوقف کنید.
- چنانچه پس از 6 هفته مصرف مداوم پیمکرولیموس علائم و نشانه های بیماری برطرف نشد، بازنگری بیمار به منظور تشخیص درماتیت آتوپیک صورت پذیرد.
- از مصرف طولانی مدت بصورت مداوم پیمکرولیموس بپرهیزید.