شناخت دارو: عبارت است از وارفارین ضد انعقاد خوراکی می باشد. وارفارین سبب کاهش تشکیل لخته های خونی می گردد. وارفارین برای پیشگیری از آمبولی در بیماری روماتیسمی قلب و فیبریلاسیون دهلیزی، پیشگیری از تشکیل لخته پس از نصب دریچه مصنوعی قلب، پیشگیری و درمان ترومبوز وریدی و آمبولی ریوی و حملات ایسکمیک گرا استفاده می شود.
دسته دارویی:
- ضد انعقادها
فارماکولوژی و مکانیسم اثر دارو:
- داروی وارفارین مانند دیگر ضد انعقادهای خوراکی دارای اثر غیر مستقیم ضد انعقادی است. وارفارین ویتامین K ردوکتاز را مهار می کند. وارفارین از طریق مهار فعالیت ویتامین k، فاکتورهای انعقادی II, VII, IX و X را که برای فعالیت خود نیاز به ویتامین کا دارند مهار می‌کند. این اتفاق در فرآیندهای بعدی باعث کاهش سطح مواد لازم برای نگهداری رشته‌های فیبرین می‌گردد. این اتفاق‌ها باعث کاهش احتمال تشکیل لخته می‌شود.
- وارفارین ضد انعقاد خوراکی کومارین و مخلوط راسمیک دو ایزومر فعال می باشد. وارفارین سبب کاهش تشکیل لخته های خونی می گردد. وارفارین برای پیشگیری از آمبولی در بیماری روماتیسمی قلب و فیبریلاسیون دهلیزی، پیشگیری از تشکیل لخته پس از نصب دریچه مصنوعی قلب، پیشگیری و درمان ترومبوز وریدی و آمبولی ریوی و حملات ایسکمیک گذرا استفاده می شود.
- وارفارین پس از مصرف خوراکی بسرعت ولی با تغییرات فرد به فرد قابل توجهی جذب می شود. 99% به پروتئین های پلاسما عمدتاً آلبومین متصل می شود. وارفارین توسط آنزیم های میکروزومال کبدی متابولیز می گردد. مقدار کمی بصورت دست نخورده از راه ادرار دفع می شود. متابولیت ها عمدتاً از طریق ادرار و مقدار کمی از طریق مدفوع دفع می گردند.
اشکال دارو:
- قرص، آمپول
مقدار مصرف صحیح:
- در ابتدا 10 الی 15 میلی گرم و سپس بر اساس نیاز به 3 الی 9 میلی گرم در روز کاهش می یابد.
- مقدار مصرف معمول برای ترومبوز وریدی عمیق: بزرگسالان: مقدار اولیه: 2 تا 5 mg خوراکی یا داخل وریدی یک بار در روز بمدت 1 تا 2 روز، که مقدار آن براساس نتایج آزمون پروترومبین تنظیم می شود. مقدار نگهدارنده: 2 الی 10 mg خوراکی یا داخل وریدی یک بار در روز. در درمان با مقدار کم از راه خوراکی روزانه 1 mg مصرف می شود.
اثر دارو:
- حداقل یک و حداکثر دو روز پس از مصرف ظاهر می شود.
قبل از مصرف دارو:
- مبتلایان به زخم های گوارشی، افرادی که مستعد خونریزی هستند و بیماران با فشارخون بالا، باید در مصرف این دارو احتیاط کنند.
عوارض جانبی دارو:
- تهوع , تحریکات پوستی , دردشکمی , استفراغ , بثورات جلدی , اسهال , احساس سرما , کهیر , خارش شدید , طاسی , خونریزی , ازدیاد حساسیت , کاهش حس چشایی , واکنش های آنافیلاکتیک , نفخ , التهاب کبد , نکروز پوست , التهاب رگ.
تداخلات دارویی:
- آتوموکستین , آزاتیوپرین , آلتپلاس , آلیوم اس , آمپی سیلین , آمی تریپتیلین , اپرپیتانت , ارلوتینیب , اریترومایسین , ازتیمایب , اس امپرازول , استامینوفن | پاراستامول , استراگل , استراموستین , افلوکساسین , الانزاپین , اکساندرولون , اکسی متولون , ایبوپروفن , ایفوسفامید , ایماتنیب , ایندومتاسین , ایورمکتین , بوسنتان , بومادران , پاروکستین , پروپافنون , پروپوفول , پروپیل تیواوراسیل , پروتامین سولفات , پریمیدون , پنتوکسی فیلین , واکسن پنوموکوک (پنوموواکس) , پنی سیلین جی , پیاسکلیدین , پیروکسیکام , تاناستوم , تولترودین , تولمتین , تینیدازول , دانازول , دیزوپیرامید | دیسوپیرامید , دیگوکسین , رواتینکس , رواکول , روغن کبد ماهی , رویال ژل , رویال ژل/جینسینگ , ساوپالمتو , ساوپالمتو کمپلکس , سفتریاکسون , سورافنیب , سولفاسالازین , سیپروفلوکساسین , سیتالوپرام , فلوتامید , فلوتیکازون پروپیونات , فلووکسامین , فلوکستین , فنوفیبرات , فنی توئین , فیتوآرتریت , فیناستراید , گلوکزامین , گلی کلازید , لتروزول , لوامیزول , لوواستاتین , لووفلوکساسین , مترونیدازول , متیل سالیسیلات , مدروکسی پروژسترون , مسنا , ملاتونین , موکسی فلوکساسین , میلرینون , آسیترتین , نالیدیکسیک اسید , نروکسین , اورلیستات , ویتامین ای , ویتامین ث (آسکوربیک اسید) , کاپسیتابین , کاربامازپین , کتورولاک , کلرامفنیکل , کلرپرومازین , کلوپیدوگرل , کلوفیبرات , کلوگزاسیلین , کنتراسپتیو دی ای , کوآموکسی کلاو , کوتریموکسازول , بیکالوتامید , دابیگاتران , متیلن بلو , کلرال هیدراته , کلستیرامین , ترانکی وال , سفپیم , سویاگل , کراتاگل , روکاردین , جینکوبیلوبا , اس سیتالوپرام , رزوواستاتین , کوکیوتن , نتونال , انزالوتامید , لیتورکس بی , دایجستر , دی سولفیرام , والیرست , ریواروکسابان , نوافن , کورکوما , سوفوسبوویر , لدیپاسویر/سوفوسبوویر , مایکونازول , سولفین پیرازون , کاربنی سیلین , ونکومایسین , سفالوتین , ریفابوتین , واکسن آنفلوانزا , پگ اینترفرون آلفا 2بی , تری فلونوماید , آسپرین , ساکویی ناویر | ساکیناویر , افاویرنز , اتاکرینیک اسید , کلرپروپامید , تیروفیبان , اکونازول , روزیگلیتازون , ایندیناویر , ریتوناویر , کینین , فلوکسی مسترون , دسیرودین , آرگاتروبان , میفه پریستون , فلوواستاتین , اتینیل استرادیول , فنین دیون | فنیندیون , آپیکسابان , زیلوتون , ساریلوماب , دکس متیل فنیدات , ال کارنیتین ( لووکارنیتین) , فلبامات , کنتراسپتیو تری فازیک , اتیدرونیک اسید , سفادروکسیل , بوتالبیتال و استامینوفن , اسمولول , داساتینیب , تروپیسترون , بازدوکسیفن + , بوتاباربیتال , دالتپارین , روکسیترومایسین , سکوباربیتال , تیبولون , تینزاپارین , آسکلوفناک , آسمتاسین , کیتوسان , ایبریتومومب تیوکستان , توسیتومومب , نورفلوکساسین , ایپیلی موماب , ورتیوکستین , ادوکسابان , بتریکسابان , لانسوپرازول | لانزوپرازول , تیگسایکلین , اکساپروزین , پارکوکسیب , مکلوفنامات , دابرافنیب , آردپارین سدیم , استروپیپات , سفپودوکسیم , سفدیتورن پیوکسیل , سفدی نیر , سفوتتان , سفوکسیتین , متوهگزیتال , میلناسیپران , گرپافلوکساسین , تلمیزارتان | تلمیسارتان , گلوکاگون , ونتوکلاکس , یدید پتاسیم , اوروکیناز | یوروکیناز , ایبروتینیب , ایکوزاپنت , ترولیندومایسین , دروترکوگین آلفا , لورلاتینیب , وراپاکسار , ورینوستات , راموسیروماب , کوردیسپس , آتوواکون/ پروگوانیل , روفکوکسیب , اولیندومایسین , آمینوفنازون , بلونانسرین , کانابیدیول , کانگرلور , دفیبروتاید , درونابینول , اتوتوئین , سیتاکسنتان , سیروکوماب , سکوکینوماب , بک آمپی سیلین.
موارد منع مصرف:
- ازدیاد حساسیت به این دارو و ترکیبات آن، بارداری , ازدیاد حساسیت به این دارو و ترکیبات آن , فشارخون بالای کنترل نشده , تازه تحت عمل جراحی یا تروما قرار گرفته شده اند , دیسکرازی خونی , تمایل به خونریزی , آنوریسم مغزی , خونریزی سیستم عصبی مرکزی , اندوکاردیت باکتریایی , پریکاردیت , تهدید به سقط جنین , اکلامپسی , پره اکلامپسی.
شرایط نگهداری:
- در مکانی خشک و خنک به دور از نور خورشید و دسترسی کودکان نگهداری شود.
نکات مهم:
- مصرف بیش از حد این دارو، سبب افزایش خطر مسمومیت و کاهش هوشیاری در فرد می شود.
- وارفارین سدیم می تواند باعث خونریزی شدید و کشنده شود.عوامل پرخطر برای خونریزی شامل INR > 4.0، سن 65 سال و بالاتر، سابقه خونریزی گوارشی، فشار خون بالا، بیماری عروق مغزی ، کم خونی، بدخیمی ها، تروما، نارسایی کلیوی، مصرف همزمان با سایر داروهای افزایش دهنده خطر خونریزی، مصرف دراز مدت وارفارین می باشد.
- داروها، تغییرات رژیم غذایی، بر روی سطوح INR بدست آمده در درمان با وارفارین تأثیر می گذارند. انجام آزمون زمان پروترومبین و مراجعه به پزشک بطور منظم به منظور پیشرفت درمان ضروری است.
- در صورت بروز هرگونه علامت خونری سریعاً به پزشک معالج مراجعه کنید.