نام های دیگر: اضماع الرمان، مسک الرمان، ناغبت، عودالوج، نارهندی، رمان هندی
مشخصات: گیاهی است از خانواده Guttiferae به صورت درخت کوچک در ابعاد درخت انار گلها و غنچه های باز نشده ی آن در ابعاد یک نخود به رنگ سرخ مایل به زرد و معطر و خوش بو می باشد. این درخت دارای چوبی بسیار سخت و در عین حال خوش بو .است بوی غنچه و چوب آن شبیه بوی انیس میباشد. این درخت بومی شبه قاره ی هند است و تا شبه جزیره ی مالایا انتشار دارد و در جاوه نیز کاشته می شود، در ایراندر خراسان دیده شده است.
ترکیب شیمیایی: روغن فرار – ماده ی تلخی به نام مزوئول و یک ماده ی تلخ دیگر.
مزاج: گرم و خشک
خواص:
- لطیف
- درمان جنون
- درمان اسهال
- ترکیبات آرایشی
- درمان مالیخولیا
- پس از تولد نوزاد
- تقویت کننده کبد
- تقویت کننده قلب
- تقویت کننده معده
- تقویت کننده روده
- درمان خونریزی داخلی
- درمان عرق زیاد (ضماد)
- درمان روماتیسم (مالش روغن)
- عرق آور (ضماد با پودر زنجبیل)
- تقویت کننده مادران زایو (نقاهت)
- پوست درخت نارمشک را با زنجبیل بکوبید و بخورید، معرق است.
- خوردن غنچه های باز نشده ی آن برای قطع اسهال خونی مفید است.
- تازه برگ آن را بکوبید و ضماد گذارید برای معالجه و دفع سم مار و عقرب نافع است.
- مغز هسته ی میوه آن را بکوبید و ضماد کنید برای التیام زخم و فروکش کردن تاول نافع است.
- مالیدن روغن آن برای درمان پوستهای تحریک شده و تاولی نافع است، درد روماتیسم را تسکین می دهد.
- آنها را بکوبید و با کره و کمی شکر مخلوط کنید و خمیر درست کرده و ضماد نمایید. برای بواسیر خونینافع است.
- اگر ۸ تا ۱۰ گرم از آن خورده شود قابض است برای تقویت معده و روده ها، تسکین سرفه های توام با ناراحتی و خشونت سینه و برای درمان مالیخولیا وسواس و تقویت کبد در اشخاص سرد مزاج مفید میباشد برای تقویت مادران پس از تولد نوزاد نافع است.
مضرات:
- کلیه و مثانه
- زردی رخسار