شناخت دارو: عبارت است از میدودرین با تنگ کردن عروق خونی و بالابردن فشارخون عمل می کند. میدودرین برای درمان افت فشار خون وضعیتی علامت دار (سرگیجه شدید، احساس سبکی سر) استفاده می شود.

دسته دارویی:

• داروهای قلبی و عروقی

فارماکولوژی و مکانیسم اثر دارو:

• میدودرین هیدروکلراید به شکل متابولیت فعال دس گلی میدودرین،که یک آگونیست گیرنده آلفا آدرنرژیک در آرتریول ها و وریدها می باشد و سبب افزایش تونیسیته عروق و بالارفتن فشار خون سیستولیک و دیاستولیک در حالت ایستاده، نشسته و خوابیده می شود. پس از مصرف خوراکی داروی میدودرین به سرعت جذب می گردد. مشخص شده است که دگلیسیناسیون میدودرین به دس گلی میدودرین در بسیاری از بافت ها انجام می گیرد و قسمتی از متابولیسم هر دو ترکیب در کبد صورت می پذیرد. کلیرانس کلیوی دس گلی میدودرین حدود 385 mL/minute بوده و عمدتاً (حدود 80%) بوسیله ترشح فعال کلیوی صورت می گیرد.

اشکال دارو:

• قرص

مقدار مصرف صحیح:

• مقدار مصرف معمول میدودرین برای افت فشارخون: بزرگسالان: 10 mg خوراکی سه بار در روز. شروع مصرف دارو با مقدار 2.5 mg خوراکی دو تا سه بار در روز بوده می توان بتدریج مقدار دارو را بر اساس پاسخ بیمار تغییر داد. حداکثر مقدار مجاز: 10 mg خوراکی سه بار در روز.

عوارض جانبی دارو:

• بثورات جلدی , احساس سرما , خارش شدید , گز گزاندامها , درد , اختلال در وضع ادرار (ادرار همراه با سوزش و درد).

تداخلات دارویی:

• آمی تریپتیلین , ارگوتامین سی , ترانیل سیپرومین , فلوتیکازون پروپیونات , متیل پردنیزولون , دی هیدرو ارگوتامین , دورزولامید + تیمولول , فنتولامین مزیلات , فورمترول , بیزوپرولول , راساژیلین (رازاگیلین) , پاسیروتاید , دوکساپرام , دروکسی دوپا.

موارد منع مصرف:

• ازدیاد حساسیت به این دارو و ترکیبات آن، احتباس ادرار، تیروئید سمی، بیماری حاد کلیه، بیماری قلبی ارگانیک شدید، زیادی مداوم و شدید فشارخون در حالت خوابیده.

شرایط نگهداری:

• در مکانی خشک و خنک به دور از نور خورشید و دسترسی کودکان نگهداری شود.

نکات مهم:

• عارضه جانبی جدی میدودرین هیدروکلراید، افزایش فشارخون در حالت خوابیده می باشد.
• از آنجاییکه کبد در متابولیسم میدودرین هیدروکلراید نقش دارد، میدودرین هیدروکلراید باید در بیماران مبتلا به نارسایی کبدی با احتیاط فراوان مصرف گردد.
• ارزیابی عملکرد کلیه قبل از شروع درمان با میدودرین هیدروکلراید ضروری است.
• میدودرین هیدروکلراید در بیماران دیابتی، همچنین بیماران دارای سابقه مشکلات بینایی، کسانیکه فلودروکورتیزون استات مصرف می کنند، بعلت امکان افزایش فشار داخلی چشم و گلوکوم باید با احتیاط فراوان مصرف شود، در حین درمان با میدودرین کنترل فشار خون در حالت خوابیده و نشسته ضروری است.
• بیماران باید درمورد احتمال بروز افزایش فشار خون در حالت خوابیده آگاه باشند. برای به حداقل رساندن این عارضه آخرین نوبت مصرف میدودرین را حداقل 3-4 ساعت قبل از خواب مصرف کنند.
• میدودرین هیدروکلراید یک عامل وازوپرسور/ ضدفشارخون می باشد. میدودرین یک پیش دارو است که اثر درمانی آن پس از تجویز خوراکی وابسته به متابولیت فعال دس گلی میدودرین (حاصل دگلیسیناسیون میدودرین) می باشد.