نام های دیگر: لاله ی کوهی – خشخاش بحری – خشخاش مُقَرْن – ماميثا.
مشخصات: گیاهی است از خانواده ی خشخاش Papaveraceae یک ساله و علفی با برگهای پهن که بریدگیهای عمیق دارد و بدون دمبرگ ساقه را در آغوش گرفته است برگها پوشیده از کرک و ساقه پوشیده از تار است و رنگ برگها کبود مایل به سفید میباشد. گلهای آن به رنگ زرد نارنجی و یا قرمز است. میوه ی آن دراز کمی ،منحنی شبیه به شاخ گاو و خمیده میباشد دانه ها در داخل میوه ی آن قرار دارند. این گیاه در کنار دریاها میروید در مناطق وسیعی از ایران انتشار ،دارد در آذربایجان غربی در سواحل دریاچه در دامنه های البرز دشت ،کرج در چهریق و دیلمان و در غرب ایران در دامنههای کوه گرو و در تفرش دیده می شود.
ترکیب شیمیایی: ماده ی تلخی به نام گلوکوپیکرین – مواد گلوسین – کلریترین – پروتوپین – سانگینارین.
مزاج: خیلی گرم و خشک
خواص:
- اگر پنج گرم از تخم آن خورده شود مسهل قوی اخلاط لزج می باشد.
- می توانید آب دم کرده ی رقیق آن را به عنوان خواب آور به بچه ها بخورانید.
- خشک آن را نرم بکوبید و با عسل مخلوط کرده بخورید قی و اسهال را قطع می کند.
- آب دم کرده ی ریشه آن را بنوشید برای رفع سردی کبد و کنترل سیاتیک مفید است.
- سر شاخه های گلدار آن را دم کنید و آب صاف کردهی آن را بنوشید برای بیماری قند مفید است.