شناخت دارو: عبارت است از لیورگل بعنوان محافظت کننده کبد, صفرا آور, هپاتیت حاد و مزمن, سیروز کبدی، کبد چرب و کاهش دهنده عوارض سمی داروهای ضد سرطان استفاده می شود. قرص های روکش دار لیورگل حاوی عصاره‌ خشک‌ ‌خارمریم (Silybum marianum) می باشد. خار مریم محتوی فلاونو لیگنان ها مانند سیلی بین, سیلی کریستین, سیلی دیانین و مشتقات ۲و۳ دهیدرو سیلی بین می‌باشد. مجموعه این فلاونولیگنان‌ها را سیلیمارین می نامند.

دسته دارویی:

• داروهای گوارشی

فارماکولوژی و مکانیسم اثر دارو:

• سیلیمارینمجموعه ترکیبات پلی فنلی گیاه خارمریم می باشد. استفاده از این گیاه جهت مشکلات کبدی تاریخچه ای طولانی دارد که در حال حاضر با مطالعات گسترده این اثرات به اثبات رسیده‌اند. سیلیمارین به عنوان یک آنتی اکسیدان قوی و مستقیم عمل نموده و رادیکال‌های آزاد سمی را از بین می برد. گلوتاتیون داخل سلولی و سوپر اکسید دیس موتاز را افزایش می دهد. تشکیل لوکوترین ها را مهار می سازد و فعالیت آنزیم RNA پلی مراز را در هسته سلولی افزایش داده موجب تحریک سنتز پروتئین های ریبوزومال می شود که این عمل به نوبه خود قدرت نوسازی سلولی کبد را افزایش می دهد. سیلیمارین در درمان هپاتیـت حاد و مزمن ویروسی هر دو موثر است. در یک مطالعه روی ۲۹ بیمار مبتلا به هپاتیت ویروسی تحت درمان با سیلیمارین نشان داده شده است که سیلیمارین اثر چشمگیری بر روی پارامترهای افزایش یافته این بیماران مانند سطح بیلی روبین سرم و آنزیم های کبدی در مقایسه با گروه پلاسبو اعمال می‌نماید. پارامترهای آزمایشگاهی در گروه تحت درمان با سیلیمارین بعد از دو هفته درمان در مقایسه با گروه پلاسبو بطور قابل ملاحظه‌ای به حد طبیعی رسید. دریک مطالعه بر روی بیماران مبتلا به هپاتیت ویروسی مزمن، سیلیمارین موجب بهبودی قابل ملاحظه ای شده است. مصرف ۴۲۰ میلی گرم سیلیمارین در موارد حاد برای مدت ۱۲ الی ۳ ماه منجر به بهبود ضایعات سلولی کبد شده است. مقدار پروتئین خون افزایش یافته و آنزیم های کبدی کاهش یافتند. علائم معمولی هپاتیت (مانند شکم درد, کمی اشتها و خستگی) همگی بهبود یافتند. مطالعات علمی Invitro وInvivo  نشان دهنده این است که سیلیمارین و سیلی بین کبد را در مقابل استرس های اکسیداتیو محافظت نموده و فرآیندهای التهابی را که توسط رادیکال های آزاد و سیتوکین های ثانوی تحریک می شوند مهارمی نمایند. تأیید شده است که استرس اکسیداتیو و التهاب در ضایعات سلولی بسیاری از نسوج دخیل بوده و منجر به واکنش های نسجی در بیماران تحت درمان با داروی ضد سرطان می شود. آثار محافظتی سیلیمارین و سیلی بین در نسوج مختلف کاربرد بالینی این مواد را همراه با داروهای ضد سرطان برای کاهش آثار سمی آنها در بیماران سرطانی پیشنهاد می نماید.

اشکال دارو:

• قرص

مقدار مصرف صحیح:

• بزرگسالان: یکقرص روکشدار لیورگل  ۱۴۰ میلی گرمی یا دو قرص روکشدار 7۰ میلی گرمی ۳ نوبت در روز مصرف شود.

عوارض جانبی دارو:

• عوارض خفیف گوارشی.

تداخلات دارویی:

• ندارد.

موارد منع مصرف:

• ازدیاد حساسیت به این دارو و ترکیبات آن.

شرایط نگهداری:

• در مکانی خشک و خنک به دور از نور خورشید و دسترسی کودکان نگهداری شود.

نکات مهم:

• مطالعات روی تعیین مقدار سیلیمارین در خون ۳۵۰۰ بیمار نشان داده است که در این بیماران عوارض جانبی دیده شده فقط شامل اختلالات بسیار مختصر گوارشی است. یک اثر ملین ملایم معمولا” با مصرف این دارو می تواند دیده شود.