شناخت دارو: عبارت است از فلوکستین یک داروی ضد افسردگی است، که در درمان افسردگی، وسواس و پرخوری عصبی مورد استفاده قرار می گیرد.
دسته دارویی:
- داروهای ضد افسردگی
فارماکولوژی و مکانیسم اثر دارو:
- اين دارو با مهار اختصاصي برداشت مجدد سروتونين توسط غشاي سلول عصبي پيش سيناپسي كه منجر به افزايش غلظت سيناپسي آن در سيستم عصبي مركزي مي‌گردد، اثر خود را اعمال مي‌كند.
- از راه خوراكي بخوبي جذب مي‌شود. در كبد متابوليزه و به متابوليت فعال تبديل مي‌گردد كه به آهستگي دفع مي‌شود. البته دفع كامل آن چند هفته طول مي‌كشد. پيوند دارو به پروتئين بسيار زياد است نيمه عمر دارو 3 الی 1 روز پس از مصرف مقدار واحد مي‌باشد.
اشکال دارو:
- کپسول، شربت، قرص
مقدار مصرف صحیح:
- 20 الی 60 میلی گرم طی یک مرحله در روز باید مورد استفاده قرار بگیرد.
- برای درمان پرخوری عصبی: بزرگسالان: 60 میلی گرم خوراکی یکبار در روز.
- برای درمان افسردگی: بزرگسالان: مقدار اولیه 20 mg خوراکی یکبار در روز، در صورت لزوم بعد از چند هفته افزایش یابد. مقدار نگهدارنده: 20 تا 60 mg خوراکی در روز. حداکثر مقدار مجاز: 80 mg خوراکی در روز، کپسول های خوراکی با رهاسازی تأخیری: مقدار اولیه: 90 mg خوراکی یکبار در هفته. کودکان: 8 تا 18 سال: مقدار اولیه: 10 تا 20 mg خوراکی یکبار در روز بعد از یک هفته می تواند به 20 mg خوراکی یکبار در روز افزایش پیدا کند. برای کودکان با وزن پایین: مقدار اولیه: 10 میلی گرم خوراکی یکبار در روز بعد از یک هفته می تواند به 20 mg خوراکی یکبار در روز افزایش پیدا کند. مقدار نگهدارنده:10 تا 20 mg خوراکی یکبار در روز.
اثر دارو:
- اثرات دارو حداقل یک هفته و حداکثر دو هفته پس از مصرف ظاهر می شود.
قبل از مصرف دارو:
- در افرادی که سابقه حملات تشنجی دارند، در بیماران دیابتی (مرض قند)، بیماران قلبی و بیماران خونی باید مصرف این دارو با احتیاط باشد.
عوارض جانبی دارو:
- تهوع ، بی خوابی ، خشکی دهان ، بثورات جلدی ، اسهال ، ضعف ، سوءهاضمه ، سینوزیت ، ناتوانی جنسی ، علائم شبه آنفولانزا، اضطراب ، گشاد سازی عروق ، بی اشتهایی ، حالت خواب آلودگی ، لرزش، التهاب گلو ، تعریق ، کاهش میل جنسی.
تداخلات دارویی:
- آتوموکستین ، ارگوتامین سی ، الانزاپین ، ایپراتروپیوم بروماید ، بوپروپیون ، بوسپیرون ، پرفنازین، پنتوپرازول ، پاکلی تاکسل ، پیموزاید تامسولوسين ، تترابنازین ، تریپتورلین ، دسموپرسین ، ریزاتریپتان ، زولپیدم ، سالبوتامول ، سربرولایزین ، سیتالوپرام، سیلوستازول سیکلوسپورین ، آمی تریپتیلین ، انسولین ، ایمی پرامین ، پروپافنون ، پروپرانولول ، ترازودون ، کلاریترومایسین ، کلوزاپین ، کلومیپرامین، لیتیم کربنات ، مكلوبماید، نورتریپتیلین ، وارفارين ، وریکونازول ، کارودیلول ، دی هیدرو ارگوتامین ، ریسپریدون ، سیبوترامین ، فنی توئین ، ترائیل سیپرومین ، تریمی پرامین، تولترودین ، تیوریدازین ، دسیپرامین ، دوکسپین ، گرانیسترون ، گلی کلازید، متوپرولول، متیل ارگونوین ، وتلافاكسين ، متیلن بلو ، انسولین گلارژین ، فنتانیل ، بیزوپرولول ، فلکاینید/ فلکایینید ، برکسی پیپرازول ، زولمی تریپتان ، سیکلوینزایرین ، پک اینترفرون آلفا 2بی ، آسپرین، نرفتادین ، بوپرنورفین ، پروکائین آمید ، اسپارفلوكساسين ، ولد تانيب، آلفنتانیل ، سوفنتانیل ، راساژیلین (رازاگیلین) ، پالونوسترون ، دولاسترون ، پتیدین ، تاپنتادول ، رمی فنتانیل ، آپیکسابان ، فنیل پروپانولامین ، مفلوکین ، اینداپامید، دوفتیلید ، بپریدیل ، آرسنیک تری اکساید ، تروپیسترون ، ومورافنیب ، لورکاسرین ، تیپراناویر ، روکسولیتینیب ، الیگلوستات ، بوپروپیون + نالتركسون, دكس فن فلورامین ، دس ونلافاکسین ، میلناسیپران ، کرپافلوکساسین، هالوفانترین ، پیرفنی دون ، نبیوولول ، بدائیلین ، هیدروکسی تریپتوفان ، لوومیلناسیپران ، راموسیروماب ، انترکتینیب ، پیتولیسانت، کاناپيديول ، لاسمیدیتان ، نتوپیتانت.
موارد منع مصرف:
- ازدیاد حساسیت به این دارو و ترکیبات آن، مصرف همزمان با مهارکننده های مونوآمین اکسیداز، مصرف همزمان با پیموزاید و مصرف همزمان با تیوریدازین.
شرایط نگهداری:
- در مکانی خشک و خنک به دور از نور خورشید و دسترسی کودکان نگهداری شود.
نکات مهم:
- به علت اثر خواب آلودگی دارو، بهتر است در هنگام رانندگی مراقب باشید.
- در موارد زير اين دارو بايد با احتياط فراوان مصرف شود: بيماري قلبي، صرع (در صورت وقوع حملات صرعي، مصرف دارو قطع شود)، درمان همزمان با الكتروشوك سابقه مانيا، نارسايي كبدي و كليوي.
- در صورت بروز بثورات جلدي مصرف دارو بايد متوقف شود.
- اگر تشنجات صرعي با مصرف اين دارو بدتر شدند، مصرف دارو بايد قطع شود.
- از قطع ناگهاني اين مصرف اين دارو بايد اجتناب شود.
- مصرف اين دارو حداقل دو هفته پس از مصرف داروهاي مهار‌كننده آنزيم مونوآمين‌اكسيداز بايد صورت پذيرد.
- مصرف داروهاي مهار كننده آنزيم مونوآمين اكسيداز بايد حداقل 5 هفته پس از قطع مصرف اين دارو، شروع شود.
- اين دارو داراي نيمه عمر طولاني مي‌باشد و در تنظيم مقدار مصرف يا در حالات مصرف بيش از حد اين مسئله را بايد مد‌نظر داشت.
- مصرف اين دارو در كودكان توصيه نمي‌شود.
- دوره درمان با اين دارو بايد كامل شود. اين دارو نبايد بيش از مقدار توصيه شده مصرف شود.
- براي درمان افسردگي ممكن است حداقل 4 هفته و براي درمان اختلالاتOBSESSIVE ممكن است حداقل 5 هفته زمان لازم باشد.
- در صورت فراموش كردن يك نوبت مصرف دارو از مصرف نوبت فراموش شده و دو برابر كردن مقدار مصرف بعدي بايد خودداري شود. درمان بايد مطابق برنامه ادامه يابد.
- به دليل بروز سرگيجه، نارسايي در تصميم‌گيري، تفكر و مهارت‌هاي حركتي، هنگام رانندگي يا كار با ماشين‌آلاتي كه نياز به هوشياري دارند بايد احتياط نمود.