سرکه انگبین (سکنجبین): عبارت است از سر کنگبین، ۱۲۶۰ نوع است. یک نوع آن، مخلوط سرکه و عسل است. یک نوع دیگر آن، سرکه، عسل و عرق نعناست. ترکیب دیگر آن سرکه، عسل و گلاب است. نوعی دیگر از آن نیز سرکه، عسل و افتیمون است و … سرکنگبین یک داروی همه کاره «ذوالفنون» است.

طبع سرکه انگبین:

• طبع سکنجبین (سرکه انگبین)، بستگی به ترکیبات آن دارد. در این حالت طبع سرکنگبین، خشک و از نظر گرمی و سردی تقریباً معتدل است.

انواع سرکه انگبین:

1. سرکه انگبین (سرکنگبین) با عرق نعناع: عسل 2 واحد + عرق نعناع 2 واحد + سرکه طبیعی 1 واحد.
2. سرکه انگبین (سرکنگبین) با عرق کاسنی: عسل 2 واحد + عرق کاسنی 2 واحد + سرکه طبیعی 1 واحد.
3. سرکه انگبین (سرکنگبین) با عرق رازیانه: عسل 2 واحد + عرق رازیانه 2 واحد + سرکه طبیعی 1 واحد.
4. سرکه انگبین (سرکنگبین) با آب زرشک: عسل 2 واحد + عرق نعناع 2 واحد + آب زرشک 1 واحد.
5. سرکه انگبین (سرکنگبین) برای پیرمردها و پیرزن ها: 4 واحد روغن زیتون + 2 واحد عسل + 1 واحد سرکه (هر شب 3 قاشق غذاخوری) بخورین و جوان بشین.
6. سرکه انگبین (سرکنگبین) با گلاب: اگر بخواهیم خاصیت نفوذ کنندگی آن در عروق بیشتر شود به جای عرق نعناع از گلاب استفاده می کنیم.
7. سرکه انگبین (سرکنگبین) با سیر: کسانی که دردهای سیاتیک دارند اگر سیر را خورد کرده و در سرکه دو، سه روز بخوابانند و عسل و نعناع اضافه کنند و بخورند، مفید است.
8. سرکه انگبین (سرکنگبین) با عناب: عناب را اگر سه روز در سرکه بخوابانید برای بیماری های خونی موثر است.
9. سرکنگبین (سرکنگبین) عنصلی: این سرکنگبین بسیار گرم و برای بیمار کبد چرب بسیار مفید است: دو لیتر سرکه را در 200 گرم پیاز عنصل خورد شده می جوشانید و صاف کرده و بعد از مقداری خنک شدن یک و نیم برابر آن عسل اضافه کرده و شب ها یک چهارم لیوان از این و بقیه لیوان آب، استفاده می کنید. این سرکنگبین باید با دستور پزشک طب سنتی تجویز شود. و کم و زیاد این سرکنگبین در گرمی و سردی هوا و بدن فرق می کند.
10. سرکه انگبین (سرکنگبین) با به: سرکه و به را با هم بجوشانید به سین می شود که در دمان دیابت فوق العاده است و اگر عسل را به این اضافه کنید (سرکنگبین به) می شود که بهترین داروی ضد ویار و حالت تهوع خانم های باردار است و برای افزایش اشتها نیز مفید است.
11. و …

طرز تهیه:

1. سرکه و عرق مورد نظر را به مدت 10 دقیقه حرارت دهید و کف روی آن را بگیرید سپس زیر گاز را خاموش کرده و عسل را اضافه می کنیم، صبر میکنم تا خنک شود و در بطری شیشه ای ریخته و در یخچال نگهداری می کنیم.
2. اگر می خواهیم خاصیت نفوذ کنندگی سرکنگبین توی عروق بیشتر کنیم، به جای عرق نعناع از گلاب استفاده می کنیم.

طریقه مصرف:

1. شب در یک سوم لیوان آب ریخته شود مابقی آن (دو سوم آن) آب ریخته شود هنگام خواب میل شود.
2. اگر فرد یبوست دارد، از سر کنگبین بابونه استفاده کنید.
3. اگر شخص فشارخون ندارد، از شیرین بیان با زنجبیل در سرکنگبین استفاده کنید.
4. از سرکنگبین برای آسم گرم استفاده کنید.
5. اگر از سرکنگبین برای آسم سرد استفاده می کنید، از سرکنگبینی استفاده کنید که با پیاز عنصل درست شده است. (پیاز عنصل، یک پیاز وحشی خیلی گرم است.)
6. برای کسانی که ناراحتی عصبی دارند، از سرکنگبین افتیمونی استفاده کنید.
7. اگر معده سرد شده است، به سرکنگبین، عرق نعنا اضافه کنید.
8. سکنجبین (سرکنگبین) را می توان برای افراد مختلف تجویز کرد، البته باید در ترکیبات آن دقت نظر کرد، مثلاً برای کسی که یبوست دارد، به جای ترکیب سرکه، عسل و نعناع، از ترکیب سرکه، عسل و گلاب استفاده کنید.
9. افراد لاغر بهتر است برای تهیه این شربت از سرکه انگور و اشخاص چاق از سرکه سیب استفاده کنند.
10. افراد گرم مزاج باید مقدار عسل را کاهش و سرکه را افزایش دهند ولی اشخاص سرد مزاج باید میزان عسل را بیشتر و سرکه را کمتر کنند.
11. افراد باید روزانه ۲ لیوان ۲ ساعت پس از غذا شربت سرکه انگبین را به مدت سه هفته مصرف کنند و یک هفته وقفه در نظر بگیرند و دوباره در صورت نیاز دوره سه هفته‌ای را تکرار کنند.
12. بهترین زمان مصرف آن ۲ ساعت پس از وعده های غذایی است.
13. اگر این شربت را برای درمان کبد چرب و یا سایر بیماری ها مصرف می کنید دو ساعت بعد از سه وعده غذایی مصرف شود تا بهترین تأثیر را روی شما بگذارد.

خواص سرگه انگبین:

• شربت سرکه انگبین حاوی انواع ویتامین‌های A ،C ، E، گروه ویتامین‌های B مانند 1 B، 2B، B6، سدیم، پتاسیم، کلسیم، آهن، منیزیم، پروتئین، اسید استیک و فرمیک، منتول، فلاونوئیدها، کربوهیدرات، قند مانند گلوکز، ساکاروز و فروکتوز، مس، فسفر و گوگرد است.
• اخلاط را در بدن معتدل می کند و در واقع از معجزات طب سنتی است.
• ملطف، یعنی لطافت بخش غذاست.
• سرکنگبین نفوذ غذا به بافت ها و سلول ها را تسریع می کند.
• رقیق کننده و غلیظ کننده اخلاط است، یعنی خلط رقیق را غلیظ و خلط غلیظ را رقیق می کند.
• از داروهای مفرح و ضد سودای قلب است.
• منضج، مسهل (تسهیل کننده) و مصلح (اصلاح کن کننده) خوبی است.
• سرکنگبین همه کاره و دوالفنون است.
• اگر عفونت در خون دیده شود (گلبول های سفید خون زیاد می شوند)، سرکنگبین از بهترین درمان های آن است. البته لازم است که مداوم و مستمر استفاده شود.
• مالیدن سرکنگیین به قسمت هایی که بر اثر تصادف، افتادن ضربه و بدخوابی کبود شده است، به درمان آن کمک می کند.
• قرقره سرکه و عسل، بهترین دارو برای رفع عفونت گلو است.
• در صورتی که آب پخته کاسنی را با سرکه انگبین مخلوط کنید برای کاهش تب‌های مداوم مفید است.
• اگر این شربت با عرق شاه‌تره و کاسنی مخلوط شود برای پاکسازی کبد مفید است.
• در صورتی که شربت سرکه انگبین را با عرق بابونه، شیرین بیان و بومادران ترکیب کنیم موجب سلامتی معده می‌شود.
• ترکیب شربت سرکه انگبین با آویشن و پونه خاصیت آنتی بیوتیک پیدا می کند.
• ترکیب شربت سرکه انگبین با‏ سنبل‌الطیب، گل‌گاوزبان و اسطوخودوس آرام بخش و خواب آور است.
• شربت سرکه انگبین به همراه عرق خارشتر، خارخاسک و کرفس کلیه‌ها را پاکسازی و سنگ کلیه را دفع می‌کند.
• در صورتی که این شربت را با عرق گزنه، مریم گلی و شنبلیله ترکیب کنیم برای بیماران دیابتی مفید است.
• اگر شربت سرکه انگبین را با عرق برگ زیتون و گردو ترکیب کنیم موجب کاهش فشارخون می‌شود.
• در صورتی که عرق زیره، شوید و زنیان را با این شربت مخلوط کنیم کاهش چربی خون را به همراه دارد.
• خواص سرکه انگبین رازیانه: مفید برای درمان اختلالات هورمونی و گُر گرفتی زنان، مفید برای کبد و گوارش، درمان تکمیلی عوارض یائسگی با سرکه انگبین، افزاینده میل جنسی زنان، درمان هیرسوتیسم (از بین بردن موهای زائد بدن)، افزایش بینایی، طراوت پوست و رفع چروک پوست و صورت، کاهش چربی خون، باز کننده عروق و ضد انسداد، مفید برای رفع عطش در فصل گرم، مفید برای کبد چرب، درمان نفخ معده، مفید در درمان مشکلات گوارشی، مفید برای افراد صفراوی مزاج.
• خواص سرکه انگبین با عرق کاسنی: رقیق کننده خون، کاهنده دیابت، مفرح اعصاب و نشاط آور، پاکسازی خون از اخلاط فاسد، کاهنده چربی خون و کنترل آن، کمک به درمان کبد و نارسایی عملکرد آن، کمک به درمان سنگ کیسه صفرا، اگر آب پخته کاسنی را با سکنجبین میل کنید بهترین داروی تب‌های طولانی و مداوم است. نحوه مصرف: ۴ قاشق از شربت را در یک لیوان آب ترکیب نموده هر شب میل کنید. منع مصرف: افراد بلغمی مزاج با مشورت حکیم یا پزشک طب سنتی استفاده نمایند.
• خواص سرکه انگبین افتیمونی: سرکه انگبین به از بین بردن سوزش سردل، اسید معده و رفلاکس معده نیز کمک می کند و در بر طرف کردن خلط سودا بسیار موثر است. سکنجبین افتیمونی، این نوع سکنجبین حاوی افتیمون و بسفایج است و بر اساس نوع بیماری و درمان، مواد دیگری نیز به آن اضافه می‌ شود. سکنجبین افتیمونی بیشتر برای بیماری‌ های سوداوی کاربرد دارد.

ممنوعات سرکه انگبین:

1. سرکنگبین، برای هر نوع بیماری استفاده می شود، به غیر از:
2. بیماری های شدید ریه، مانند کسی که آسم شدید دارد.
3. زخم روده و پاره شدن آن (در این بیماری، پوسته های روده کنده می شود و همراه با خونریزی است).
4. زخم معده
5. افراد بلغمی که تحمل سردی شدید سرکه را ندارند.
6. کسانی که دچار سرماخوردگی شده اند و آنهایی که مبتلا به رعشه و درد های عصبی هستند، حتما باید از سکنجبین دوری کنند.
7. مصرف سکنجبین برای افرادی که به عارضه معده سرد و ضعیف مبتلا هستند، مضر می باشد.
8. مصرف سکنجبین برای افرادی که دچار ضعف اعصاب هستند، مضر می باشد و این عارضه را تشدید می کند.
9. دردهای رحمی دلایل متعددی می تواند داشته باشد ولی برخی مواد این درد را تشدید می کنند و سکنجبین نیز از آن موارد به شمار می رود.
10. مبتلایان به زخم های گوارشی باید از مصرف سرکه انگبین پرهیز کنند. سکنجبین باعث توسعه زخم های گوارشی در این بیماران می شود.
11. مصرف سکنجبین حالت تهوع را تشدید می کند و باید از آن اجتناب کرد.
12. افرادی که ادرار آنان قطره قطره دفع می شود و یا زیاد ادرار می کنند، نباید از سکنجبین استفاده کنند زیرا باعث تشدید این عارضه می شود.
13. مشکلات مثانه دلایل بسیاری می تواند داشته باشد ولی برخی عوامل باعث تشدید آن می شود، سنکنجبین از مواد مضر برای افراد مبتلا به مشکلات مثانه می باشد.
14. زنان باردار بهتر است سرکه انگبین مصرف نکنند. به ویژه در ابتدای ماه های بارداری،

واحدهای اندازه گیری:

1. برای داروسازی باید از ترازوهای بسیار دقیق، مانند ترازوهای طلافروشی استفاده کنید. برای وزن کردن مواد داروها لازم است بدانید که:
2. گندم: کوچک ترین واحد وزن که معادل 4/1 نخود و حدود ۴۹ میلی گرم است.
3. نخود: معادل ۴ گندم، 24/1 مثقال و برابر با ۱۹۵ میلی گرم است.
4. قیراط (سوت): معادل ۲۰۰ میلی گرم است. هر ۵ قیراط معادل ۱ گرم است.
5. مثقال شرعی: معادل ۱۸ نخود و برابر با 51/3 گرم است.
6. مثقال غیرشرعی (طبی): معادل ۲۴ نخود و برابر با 608/4 گرم است. (توجه: مثقاق و بندقه یکی هستند).
7. سیر: معادل ۱۶ مثقال، 10/1 چارک و برابر با ۷۵ گرم است.
8. چارک: معادل ۱۰ سیر، 4/1 من تبریز و برابر با ۷۵۰ گرم است. (توجه: مقدار من، در اطراف جلفا معادل ۱۰ کیلو، در تبریز معادل ۳ کیلو و در اصفهان معادل ۶ کیلو است).
9. أوقيه: معادل ۳۸ گرم است.
10. رطل عراقی: معادل ۹۱ مثقال و برابر با ۴۲۶ گرم است. (البته برخی هر رطل را برابر ۱۲ اوقیه می دانند که در چنین حالتی هر رطل برابر با ۴۵۶ گرم می باشد).
11. رطل مدنی: معادل 5/1 برابر رطل عراقی.
12. صاع: معادل ۶۱۴/۲ مثقال.
13. درهم (درم): معادل 25/3 گرم است. (البته برخی هم آن را معادل 125/3 گرم می دانند.
14. دانگ (دانق): معادل 6/1 درهم و تقریباً نیم گرم است.

نکته:

• سکنجبین در واقع همان سرکه انگبین است که متأسفانه در برخی منابع این دو را جدا از یکدیگر می‌شناسند.
• سرکه انگبین نوشیدنی فرح بخش و گوارایی است که از مخلوط مقدار مشخصی سرکه و عسل طبیعی به همراه مقداری نعناع یا عرق آن بدست می‌آید.
• سکنجبین معرب واژه سیکنگبین یا همان سرکه انگبین است. این واژه دقیقاً نمونه‌ای از روش آمیزه‌سازی کلمات در پارسی کهن می‌باشد. اما به مرور زمان به علت گرانی یا در دسترس نبودن عسل طبیعی بجای آن از شکر استفاده می‌کردند. از این جهت برخی بین سرکه انگبین سنتی و سکنجبین امروزی تمایز و تفاوت قائل می‌شوند. در هر حال هرجا سخن از خواص و فواید سکنجبین است و مصرف آن توصیه شده، منظور همان نوشیدنی سرکه انگبین اصیل و سنتی می‌باشد.
• اگر در روایات، عنوان «غذا» مطرح شده باشد، بدین مفهوم است که باید از آن زیاد استفاده کرد، برای مثال روایتی می فرماید: «سیب را به عنوان غذا مصرف کنید»، یعنی اگر می خواهید، تب را با سبب پایین بیاورید، باید آن قدر سیب بخورید که سیر شوید.
• اگر در روایات، عنوان «دارو» مطرح شده باشد، بدین مفهوم است که باید از آن کم استفاده کرد.
• اگر در روایات، عنوان «میوه» مطرح شده باشد، بدین مفهوم است که باید از آن، به مقدار کم، مثلاً یک سیب، یک پرتقال یا یک خوشه انگور استفاده کرد. برای مثال، حضرت امیر اسلام، عناب را به عنوان میوه معرفی می کند و می فرماید: (برتری عناب بر دیگر میوه ها، مانند برتری ما بر مردمان دیگر است).
• اگر در روایات، عنوان (نوشیدن) مطرح شده باشد، یعنی به اندازه ای که انسان آب می خورد، باید از آن استفاده کند، برای مثال در روایت برای سویق سیب، عنوان نوشیدن آمده است.
• وقتی روایت می فرماید که دارو را بعد از غذا بخورید، یعنی بعد از صبحانه و شام بخورید؛ زیرا در اسلام، وعده های غذایی دوتاست: وعده قبل از ظهر که بین طلوع آفتاب و اذان ظهر است و وعده اول شب.
• بیشتر داروهای طب اسلامی در صبح ناشتا و شب موقع خواب تجویز می شود، زیرا مصرف دارو در این اوقات، بیشترین تأثیر را در درمان بیماری ها دارد.
• اگر مدت مصرف دارو معین نشده باشد، بدین مفهوم است که مصرف دارو را تا زمان از بین رفتن علائم بیماری یا آشکار شدن علائم سلامتی ادامه دهید و این مدت برای افراد مختلف و بیماری های مختلف متفاوت است، برای مثال ممکن است با خوردن قرص خون، کم خونی شخصی تا یک هفته برطرف شود و درمان کم خونی شخص دیگری تا سه هفته طول بکشد.
• مقدار و مدت مصرف دارو بستگی به سن بیمار، جنس بیمار، منطقه جغرافیایی بیمار، نوع بیماری و … دارد.
• داروهای طب شیمیایی برای درمان بیماری های چشم به شکل قطره است. مشکل قطره این است که وقتی در چشم ریخته می شود، فوراً از چشم خارج می شود، پس نمی تواند زیاد اثر گذار باشد؛ ولی درمان بیشتر بیماری های چشم در طب اسلامی، به شکل سرمه کشیدن است. نقطه قوت سرمه کشیدن بر روش قطره چکاندن این است که وقتی از شب تا صبح در چشم بماند، کار خودش را کرده و بیماری های چشم را درمان می کند.
• قانون سرمه این است که هر دو چشم را مجموعاً، ۳ یا ۵ یا ۷ بار سرمه بکشید و از چشم راست شروع کنید و با چشم راست نیز ختم کنید، مثلاً اگر می خواهید مجموع دو چشم را ۷ مرتبه سرمه بکشید، مرتبه اول روی چشم راست بکشید، مرتبه دوم روی چشم چپ، مرتبه سوم روی چشم راست، مرتبه چهارم روی چشم چپ، مرحله پنجم روی چشم راست، مرحله ششم روی چشم چپ و مرحله هفتم روی چشم راست بکشید. این قانون برای انواع سرمه، به جز سرمه نشادر که باید در هر چشم، سه مرتبه بکشید، کاربرد دارد.
• اگر داروی شیمیایی استفاده می کنید و می خواهید داروی گیاهی را جایگزین داروی شیمیایی کنید، داروی شیمیایی را یک باره قطع نکنید و به مرور این کار را انجام دهید.
• فندق را معادل یک قاشق چایخوری در نظر بگیرید. قاشق چایخوری از قاشق مرباخوری کوچک تر و قاشق مرباخوری از قاشق غذاخوری کوچک تر است.
• میزان مصرف دارو برای افراد زیر ۷ سال، نصف بزرگسالان و برای کودکان زیر ۲ سال، یک چهارم بزرگسالان است.
• مقدار و دز مصرف داروی سالخوردگان را کمتر از بزرگسالان، ولی زمان درمان را بیشتر انتخاب کنید، برای مثال مقدار مصرف دارو برای سالخوردگان را مانند کودکان، نصف بزرگسالان در نظر بگیرید.
• اگر در روایت، مقدار عسل مشخص نشده باشد، مقدار عسل را دو برابر وزن مجموع دارو انتخاب کنید. این قانون در ساخت داروهای مرکب کاربرد زیادی دارد.
• به دلیل طبیعی و ارگانیک بودن داروها، امکان کرم، کپک زدن شدن حشرات وجود دارد، بنابراین حتی المقدور داروها را در جای خشک و خنک نگهداری کنید و درب داروها را و جمع محکم ببندید.
• داروهایی که در روایت، مقدار دقیق وزنی اجزای آن مشخص شده است، بهتر است طبق همان اندازه ها داروسازی انجام شود و نباید ضریب گرفته و آن را به مقدار چند برابر ساخت؛ ولی داروهایی که مقدار وزنی آن در روایت، مشخص نشده و فقط به نسبت مواد آن اشاره شده است، می توان دارو را به نسبت دلخواه تولید کرد.
• لازم است روی مفردات دارویی (گیاهان مفرد مانند سیاهدانه و آویشن) و انواع آن تحقیقات میدانی و مفصلی انجام شود تا داروها بر اساس آنچه مدنظر روایت است، ساخته شود، مثلاً شكر سرخ، شکر قهوه ای، نبات و شکر دانه ای از نیشکر طبیعی درست می شود که لازم است در ساخت دارو از همان نوع شکری استفاده شود که در روایت قید شده است.
• باید در پاکسازی مواد داروها، دقت لازم را انجام دهید تا کیفیت داروها پایین نیاید. البته در پاک کردن مواد از اضافات، روش های مختلفی وجود دارد، مثلا: «سیاهدانه» نیاز به برداشتن آشغال هایش دارد. «زنیان» و «تخم کاهو» نیاز به شستن دارد. «تخم شربتی» و «اسفرزه» را نباید شست، زیرا این مفردات به محض تماس با آب، لعاب می اندازند که دیگر قابل استفاده نیستند. «برگ کاسنی» و «تره» که در روایت روی نشستن آنها تأکید شده است، بهتر است که شسته نشوند و فقط با پارچه گل زدایی شوند.
• باید توجه داشت که خداوند، خوردن خاک را حرام کرده و در آن شفا قرار نداده است؛ بنابراین یک داروساز موظف است، اکثر گیاهان دارویی را که هنگام جمع آوری آنها دقت کافی نمی شود و همراه خاک و سنگریزه می باشد، علاوه بر الک، آنها را بشوید.
• سرکنگبین می تواند برای 70 الی 80 درصد از بیماری ها مفید واقع شود.
• سرکنبی یک داروی قابل انعطاف است حتی اگر نوع بیمار ار اشتهاب تشخیص داید و این دارو را داید مشکلی ندرادف ترکیبات این دارو را می توان تغییر بدهید؛ اگر بمیار، گرم یاش بیشتر شد سرکه اش را بیشتر کنیدو اگر سردی اش بیشتر شد عسلش را بیشتر کنید.
• روش شستن بذرها و گیاهان: برای شستن گیاهان خشک، با توجه به مقدار آن، یک ظرف مناسب انتخاب کنید و دوسوم ظرف را آب بریزید؛ سپس مقداری از گیاه را داخل ظرف آب بریزید و با کمک دست، گیاه را بالا و پایین کنید تا خاک و ریزه سنگ های داخل گیاه ته نشین شود. در مرحله دوم، گیاهانی که روی آب جمع می شود و در حال خیس خوردن است، با کمک دو دست بردارید و چند دقیقه ای داخل یک صافی بریزید تا آب موجود داخل آن برود و بعد از آن، گیاه را روی یک پارچه یا زمین پاک و تمیز بریزید و مرتب و هر ساعت آنها را جابجا کنید تا همه قسمت های گیاه در معرض هوا قرار گیرد و یک دست خشک شود. البته این کار برای فصل گرم مناسب است و در فصل سرما می توانید با دستگاه خشک کن یا قرار دادن گیاه در مکانی بالاتر از سطح زمین در اتاق گرم، گیاه را خشک کنید. توجه ۱: در شستن گیاه بایستی سرعت عمل بالایی داشت و پس از چند ثانیه گیاهان در آب ریخته شده را خارج کنید، زیرا اگر گیاه به طور کامل خیس شود، در خشک کردن دوباره آن دچار مشکل می شوید. توجه ۲: بعد از این که گیاه را شستید، مقداری از برگ ها در پایین ظرف، همراه با خاک و ریزه های سنگ ته نشین می شود. برای جدا کردن آنها از خاک و سنگ ریزه ها، بعد از اینکه آب ظرف را خالی کردید، برگ هایی که از تمیزی آنها مطمئن هستید با دست بردارید و آن مقداری را که از تمیزی آن مطمئن نیستید، ابتدا به یک صافی، مثلاً صافی ۴۰ منتقل کنید و با گرفتن آب روی آنها، آن قسمت را که از تمیزی آن مطمئن شدید، به گیاهان شسته شده قبلی اضافه کنید و آنهایی هم که در انتها می مانند و تمیز نمی شوند، برای مصرف پرندگان استفاده کنید. برای تمیز کردن تخم گیاهان از سنگ ریزه و گرد و خاک، بهترین روش، شستن آنهاست. برای شستن، ابتدا یک ظرف متناسب با مقداری تخم گیاه انتخاب کنید و حدود دوسوم ظرف را آب بریزید. مثلاً اگر می خواهید تخم انیسون را بشویید، آن را سریع داخل آب بریزید، به سرعت با کمک دست نم دهید تا خاک و سنگ ریزه ها ته نشین شود و به سرعت آنها را خارج کنید و داخل یک صافی و سپس روی یک تکه پارچه بریزید. البته وقتی تخم انیسون را می شویید، مقداری ته نشین می شود که برای تمیز کردن آنها، آب داخل ظرف را از یک صافی مانند صافی ۴۰ عبور دهید تا باقیمانده تخم انیسون به داخل صافی برود؛ البته شما باید این مرحله را مدیریت کنید و خاک و سنگریزه هایی که همراه با تخم انیسون در کف ظرف. جمع شده است، در ظرف جداگانه بریزید و برای خوراک پرندگان استفاده کنید. توجه ۱: این روش را می توانید برای شستن اکثر تخم گیاهان، مانند تخم کاهو و تخم زردک و … استفاده کنید. توجه ۲: اگر هنگام شستن گیاه، سرعت عمل نداشته باشید، سه اشکال ایجاد می شود: بخشی از گیاه با خاک و سنگ ریزه ها ته نشین می شود که جدا کردن آنها از یکدیگر سخت می شود. وقتی گیاه رطوبت زیادی بگیرد، برای خشک کردن دوباره آن با مشکل مواجه می شوید. هرچه گیاه در آب بیشتر بماند، بخشی از اثر گیاه به آب منتقل می شود، در نتیجه از خاصیت گیاه کاسته می شود. بنابراین سعی کنید در ریختن گیاه داخل آب، نم دادن و برداشتن آن سرعت عمل داشته باشید.
• چگونه گیاهان را آسیاب کنیم: در یک نوع تقسیم بندی، گیاهان به سه دسته تقسیم می شوند: ۱. گیاهانی که در حالت خشک به راحتی آسیاب می شود؛ مانند انیسون، افتیمون، فلفل، برگ سنا، تخم کاهو و … ۲. گیاهانی که آسیاب آنها، حتی در حالت خشک، مشکل است. برای آسیاب این گیاهان، ابتدا بایستی آنها را با یک پتک ریز ریز کرده و سپس آسیاب کنید، مانند شقاقل، اگیر ترکی، خولنجان، ایرسا، سعد کوفی، سعد هندی، سلیخه و عود بلسان. ۳. برخی گیاهان و میوه ها در ظاهر خشک هستند؛ ولی وقتی آنها را به تنهایی آسیاب می کنید به دلیل داشتن رطوبت و چسبندگی، به آسیاب می چسبند و شما با مشکل روبرو می شوید، مانند کندر، مصطکی، مویز، عناب تازه، میخک تازه و … برای آسیاب اینها ابتدا بقیه مواد را آسیاب کنید و سپس این گیاه را با مواد آسیاب کرده مخلوط و دوباره آسیاب کنید. مثلاً برای ساخت داروی زمستانه امام کاظم (ع) که ترکیبی از هلیله سیاه، شکر و مصطکی می باشد، ابتدا شکر و هلیله سیاه را با هم آسیاب کنید و سپس به ترکیب موجود، مصطکی اضافه کنید و دوباره آسیاب کنید.
• برای درمان اختلالات هورمونی گر گرفتگی خانوم ها از سرکه انگبین رازیانه ای استفاده می کنیم (به جای نعناع، رازیانه باشد).
• سرکه انگبین نیروی جنسی را کاهش می دهد.
• عناب را اگه 3 روز توی سرکه بخوابانید برای بیماری های خونی موثره.
• گرم مزاج هایی که کبدشون خیلی گرم هست و احساس گر گرفتگی می کنن و جوش و کهیر می زنن و کسانی که تب می کنن سرکه انگبین کاسنی براشون مفیده (به جای نعناع، کاسنی باشد)، چون منشاء اکثر تب های ناشناخته مربوط به کبد است.
• افرادی که دردهای سیاتیک دارن اگه سیر رو خورد کنن و توی سرکه دو سه روز بخوابونن و عسل و نعناع اضافه کنن و بخورن، واسشون مفیده.
• سرکه انگبین زرشکی (به جای سرکه، آب زرشک) واسه دفع صفرای اضافه و باز کننده عروق و کاهش دهنده حرات معده و قلب مفید است.
• 1260 نوع سرکنگبین داریم.
• سرکنگبین یکی از داروهای مفرح و ضد سوای قلب هست.
• سرکنگبین را اولین بار جالینوس درست کرد.
• سرکنگبین واسه از بین بردن موانع همه کاره هست.
• سرکه دشمن عفونت های خونی هست، خصوصاً اگر به شکل سرکنگبین باشه.
• اگر کسی مزاجش آنقدر سرد باشد که معده اش نتواند سرکنگبین را تحمل کند می تواند عسل اضافی، خرما یا چیزهای دیگر در کنارش استفاده کند و در عین حال اگه بلغم اضافی مانع پذیرش سرکه انگبین پرهیزات بلغم رو لحاظ کنید به آهستگی حال بیمار بهتر می شود.
• اگه فرد دچار یبوست است در سرکنگبین از بابونه استفاده کنید.
• اگه شخص فشار خون ندارد می تواند از شیرین بیان یا زنجبیل تو سرکنگبین استفاده کند.
• برای تهیه سرکنگبین گرم، به سرکه، زنجبیل و دارچین اضافه کنید مزاجش گرم تر می شود.
• اگر سرکنگبین با عسل باشد مزاجش معتدل می شود.
• واسه کسانی که نارحتی عصبی دارند سرکنگبین افتیمونی بهتر است که به روشی که گفتم سرکنگبین رو آماده و افتیمون رو چند ثانیه داخل آب در حال جوش میذارین و بر می دارن واسه درست کردن دارو و غذا همیشه حرات معتدل بهتر از زودپزها و ماکروفرها است.
• سرکنگبین در هوای گرم خراب می شود.
• غرغره سرکه و عسل بهترین دارو برای درمان عفونت گلو است.
• دارو تجویز شود.
• وقت مراجعه بعدی داده شود.
• دارو پله پله تجویز شود.
• در هنگام تجویز دارو به وقت و سرمایه و موقعیت بیمار بسیار توجه شود.
• در صورت حالت تهوع و سرگیجه موقع مصرف دارو دوز مصرف دارو کمتر گردد چون معده ضعیف است و معده توسط داروهایی مثل جوشانده بارهنگ و نعناع تقویت شود.
• بیماری مراجعه کننده که چند نوع مشکل دارد اول اصلاح مزاج شود زیرا با اصلاح مزاج 80 درصد بیماری او درمان می شود.
• اگر بیمار چند نوع مریضی داشت اول اعضاء رئیسه او یعنی (مغز و قلب و معده و مثانه یا رحم) شروع به درمان شود بعد در کنارش درمان بیماری های دیگر انجام شود.
• نکته بسیار مهم که از قاعده 7 مستسناء است اگر بیمار دیابت داشت اول اصلاح مزاج و دیابت او درمان شود.
• داروهای معجون شده با عسل گرد گردد و نیز داروهای پودری داخل دهان گذاشته شود با آب ولرم یا آب گرم میل شود (قورت داده شود) زیرا 99 درصد داروها گرم می باشد، ممکن است کبد را گرم کند و باعث (خارش و جوش و کهیر و …) بدن گردد و نیز بعضی از داروها ممکن است به دلیل مزه آن هر شخص نتواند خالی میل کند پس حتماً با آب میل شود.
• داروهایی که با عسل معجون می باشد و نیز با عسل معجون نمی باشد (پودری می باشد) آسیاب شود بعد الک گردند سپس باقیمانده آن بار دیگر آسیاب شود و الک گردد. اگر نیاز بود این کار چندین مرتبه تکرار گردد.
• داروهایی که پودری می باشد به غیر از سیاهدانه آسیاب شود سپس با سیاهدانه مخلوط شود، اما اصلاً سیاهدانه آسیاب نشود.
• واحد یعنی هر اندازه ای که مد نظر خود شخص می باشد.