شناخت دارو: عبارت است از سرترالین یک داروی ضد افسردگی است، استفاده از این دارو تمایل فرد را به زندگی بیشتر می کند، رفتار را بهبود می بخشد و موجب تحرک در فرد می شود.
دسته دارویی:
- داروهای ضد افسردگی
فارماکولوژی و مکانیسم اثر دارو:
- مکانیسم دقیقداروی سرترالین هنوز مشخص نشده است. اما سرترالین با مهار اختصاصی برداشت مجدد سروتونین توسط غشای سلول عصبی پیش سیناپسی که منجر به افزایش غلظت سیناپسی آن در سیستم عصبی مرکزی می گردد، اثر خود را اعمال می کند.
- سرترالین یک داروی ضد افسردگی مشابه سیتالوپرام، فلوکستین و پاروکستین و از داروهای مهارکننده انتخابی باز جذب سروتونین (SSRI) می باشد. سرترالین متابولیت فعالندارد. سرترالین از لحاظ بالینی فعالیت ضدکولینرژیک، ضدهیستامین یا مسدودکننده آدرنرژیک ندارد، لذا اثرات خواب آوری، ضد کولینرژیک و قلبی عروقی کمتری دارد.
- جذب گوارشی سرترالین آهسته است ولی در صورت مصرف با غذا، سرعت جذب و فراهمی زیستی سرترالین افزایش می یابد. پیوند پروتئینی سرترالین خیلی زیاد و تقریباً 98% و عمدتاً به آلبومین و آلفا ۱ اسید گلیکوپروتئین می باشد. سرترالین بطور گسترده ای در کبد متابولیزه می شود و بطور وسیع تحت تأثیر عبور اولیه قرار می گیرد. نیمه عمر حذف نهایی پلاسمای سرترالین 62 تا 104 ساعت است. سرترالین بیشتر بصورت متابولیت از طریق کلیه و همچنین از طریق مدفوع دفع می شود.
اشکال دارو:
- قرص، کپسول
مقدار مصرف صحیح:
- حداقل 50 و حداکثر 200 میلی گرم و طی 1 مرحله باید مورد استفاده قرار گیرد.
- برای درمان افسردگی: بزرگسالان: مقدار اولیه: 50 میلی گرم خوراکی، یکبار در روز، افزایش دوز تا 50 mg در هر نوبت با فاصله حداقل یک هفته می تواند انجام شود. مقدار نگهدارنده: می تواند یک بار در هفته تا حداکثر مقدار 200 mg یک بار در روز افزایش یابد.
- برای درمان اختلالات هراسی: بزرگسالان: مقدار اولیه: 25 میلی گرم خوراکی، یکبار در روز، بعد از یک هفته ممکن است به 50 mg یک بار در روز افزایش پیدا کند. مقدار نگهدارنده: می تواند یک بار در هفته تا حداکثر مقدار 200 mg یک بار در روز افزایش یابد.
اثر دارو:
- ظاهر شدن اثرات تکمیلی، ممکن است هفته ها به طول بیانجامد.
قبل از مصرف دارو:
- مصرف این دارو در افرادی که دچار حملات تشنجی می شوند و از اختلالات طولانی مدت کبد و کلیه رنج می برند باید طبق نظر پزشک باشد.
عوارض جانبی دارو:
- تهوع ، بی خوابی ، خشکی دهان ، پیوست ، دردشکمی ، گیجی ، خستگی مفرط ، بثورات جلدی ، اسهال ، سوءهاضمه ، ناتوانی جنسی ، بی اشتهایی ، حالت خواب آلودگی، احساس ناخوشی ، درد ، لرزش ، پایین آمدن آستانه تحریک ، تعریق ، کاهش میل جنسی.
تداخلات دارویی:
- تریپتیلین ، ارگوتامین سی ، ایپراتروپیوم بروماید ، بوپروپیون ، اوسپیرون ، پرفنازین ، پنتوپرازول ، تامسولوسین ، تیوریدازین . دسموپرسین ، دیفن هیدرامین ، ریسپریدون ، زولپیدم ، سرپر ولایزین ، اریترومایسین ، پروپرانولول ، ترازودون ، ترائیل سپپرومین، تریمی پرامین ، تولترودین ، دونپزیل ، گالانتامین ، کارودیلول ، کلاریترومایسین ، کلوزاپین ، سیبوترامین ، سیلوستازول ، فلوتیکازون پروپیونات ، متوپرولول ، مکلوبماید ، نورتریپتیلین ، ونلافاكسين ، متیلن بلو ، فنتانیل ، بیزوپرولول ، دی سولفیرام ، برکسی پیپرازول . سیکلوینزایرین ، یک اینترفرون آلفا 2بی ، آسپرین ، کوئنیایین | کونیایین ، بوپرنورفین ، اسپارفلوكساسين ، وندتانيب ، الفنتانیل، سوفنتانیل ، راساژیلین (رازاگیلین) ، پالونوسترون ، دولاسترون ، پتیدین ، ناپنتادول ، رمی فنتانیل ، آپیکسابان ، قتیل پروپانولامین ، اكسيتينيب, مفلوكين ، ريبوسيكليب، دوقتولید ، بیریدیل ، ترولیسترون ، اورکاسرین ، الیگلوستات ، بوپروپیون + تالتركسون ، دكس فن فلورامین ، دس وتلافا كسین ، میلناسيبران ، گریا فلوکساسین ، مالوفاترین ، فليبانسرین ، هداکیلین ، 5 هیدروکسی تربیتوفان ، لووميلناسیپران ، راموسیروماب ، انتركتينيب ، كانابيديول ، لاسمیدیتان ، نتوپیتانت.
موارد منع مصرف:
- ازدیاد حساسیت به این دارو و ترکیبات آن، مصرف همزمان با مهار کننده های مونوآمین اکسیداز، مصرف همزمان با پیموزاید.
شرایط نگهداری:
- در مکانی خشک و خنک به دور از نور خورشید و دسترسی کودکان نگهداری شود.
نکات مهم:
- مصرف این دارو موجب خواب آلودگی می شود، بنابراین در انجام کارهایی که احتیاج به دقت و تمرکز دارند از مصرف آن پرهیز کنید.