شناخت دارو: عبارت است از روکورونیوم یک داروی مهارکننده عصبی عضلانی غیر دپلاریزان است که در القا و حفظ بی‌هوشی عمومی به کار می‌رود و شروع اثر سریع تا متوسط (بسته به دوز تزریق و دوره زمانی آن) دارد.

دسته دارویی:

• داروهای مسدود کننده عصب و عضله

فارماکولوژی و مکانیسم اثر دارو:

• روکورونیوم اتصال استیل‌کولین به گیرنده‌های کولینرژیک را در صفحه محرکه انتهایی مهار می‌کند. این اثرات مهاری توسط داروهای مهارکننده آنتی کولین استراز مانند پیریدوستیگمین، نئوستیگمین و ادرفونیوم قابل برگشت است.روکورونیوم با کاهش پاسخ دهی به استیل کولین در اتصالات نروماسکولار عضلات اسکلتی باعث ریلکس شدن عضلات شده و در دوزهای بالاتر فلج عضلات اسکلتی را باعث می شود.روکورونیوم به صورت تزریق داخل وریدی استفاده شده و حدود 30 درصد اتصال پروتئینی دارد. روکورونیوم به متابولیتی با فعالیت کمتر متابولیزه شده و عمدتاً توسط کبد دفع می‌شود. نیمه ‌عمر حذف در مواردی که روکورونیوم سریع توزیع شود حدوداً 1 تا 2 دقیقه و در توزیع کندتر حدود 14 تا 18 دقیقه است. اختلال کلیوی روی نیمه‌عمر دفع دارو اثر ندارد؛ اما در اختلالات کبدی نیمه‌عمر دفع حدود 2 برابر می‌شود.

اشکال دارو:

• آمپول

مقدار مصرف صحیح:

• بزرگسالان و بی‌هوشی: لوله‌گذاری تراشه: در ابتدا 0.6 میلی‌گرم به‌ازای هر کیلوگرم وزن بدن تزریق شده و در صورت نیاز بسته به پاسخ بیمار و بعد از شروع اولین علائم ریکاوری، 10 تا 12 میکروگرم به‌ازای هر کیلوگرم وزن بدن در دقیقه نیز به عنوان دوز نگهدارنده تزریق می‌شود. لوله‌گذاری سریع: دوز یک جای 0.6 تا 1.2 میلی‌گرم به‌ازای هر کیلوگرم وزن بدن تزریق می‌شود.
• کودکان و بی‌هوشی: لوله‌گذاری تراشه: دوز ابتدایی 0.45 تا 0.6 میلی‌گرم به‌ازای هر کیلوگرم وزن بدن تزریق شده و در صورت نیاز بسته به پاسخ بیمار و بعد از شروع اولین علائم ریکاوری، 0.075 تا 0.125 میکروگرم به‌ازای هر کیلوگرم وزن بدن در دقیقه نیز به عنوان دوز نگهدارنده تزریق می‌شود.

عوارض جانبی دارو:

• آسم , آنافیلاکسی , تهوع , استفراغ , افزایش فشارخون , الکتروکاردیوگرام غیر طبیعی , خارش , تاکیکاردی , آریتمی , درد در محل تزریق , ادم محل تزریق , شوک آنافیلاکتیک , سکسکه , بلوک عصبی عضلانی طولانی.

تداخلات دارویی:

• فنتانیل , لینکومایسین , آتراکوریوم , ایزوفلوران , سوکسینیل کولین , فنی توئین , کاربامازپین , وکرونیوم , انفلوران , باسیتراسین , پانکرونیوم , کینیدین | کوئینیدین , لیتیوم , پروکائین آمید , هالوتان , کانامایسین , کینین , پروکائین , کولیستین , پارومومایسین , کاپرئومایسین , دمکلوسیکلین , دوکساپرام , پراملینتاید , نتیل مایسین سولفات , پیلوکارپین خوراکی , هوپرزین آ , پرابوتولینوم توکسین آ | prabotulinumtoxina , بنزهیدروکدون/استامینوفن.

موارد منع مصرف:

• ازدیاد حساسیت به این دارو و ترکیبات آن، حساسیت بیش از حد به دارو یا سایر مسدود کننده های عصبی عضلانی.

شرایط نگهداری:

• در مکانی خشک و خنک به دور از نور خورشید و دسترسی کودکان نگهداری شود.

نکات مهم:

• به علت اثرات داروی روکورونیوم احتمال فلج عضلات تنفسی نیز وجود دارد و بیمار باید به‌دقت تحت‌نظر باشد.
• روکورونیوم باید توسط افراد آموزش‌دیده تزریق شود و برای بیمار راه تنفسی و حمایت تنفسی کامل مهیا باشد.
• پرسنل باید توانایی کافی در لوله‌گذاری تراشه، اکسیژن‌تراپی و کنترل تنفس را داشته باشند.
• مهار کننده های کولین استراز وریدی مانند نئوستیگمین و ادرفونیوم باید در دسترس باشند.
• در افراد با تضعیف تنفسی یا اختلالات ریوی بااحتیاط مصرف شود.
• در بیماران مبتلا به مشکلات عصبی عضلانی مانند میاستنی گراویس ممکن است اثرات روکورونیوم تشدید شود.
• واکنش‌های افزایش حساسیت (مانند تنگی نفس، گرگرفتگی، قرمزی، کاهش فشارخون و تاکی‌کاردی) نیز گزارش شده است. احتمال حساسیت متقاطع نیز وجود دارد.
• مقاومت به درمان با مسدود کننده‌های عصبی عضلانی غیردپلاریزان در بیماران دچار سوختگی ممکن است وجود داشته باشد خصوصاً در مواردی که سطح سوختگی بیشتر از 25 تا 30 درصد باشد.
• مصرف روکورونیوم در بیماران مبتلا به تاکی‌کاردی یا بیمارانی که به هر علتی نباید تعداد ضربان قلب بالا داشته باشند توصیه نمی‌شود.
• احتمال تأخیر در شروع اثر در بیماران مبتلا به اختلالات جریان خون (بیماری‌های قلبی عروقی و ادم) وجود دارد و نبایستی مقدار بیش از دوز معمول استفاده شود.
• در بیماران مبتلا به اختلالات الکترولیتی احتمال کاهش یا افزایش پاسخ‌دهی به دارو وجود دارد.
• در مصرف روکورونیوم در موارد نادری احتمال ایجاد هایپرترمی بدخیم وجود دارد.
• در مواردی طولانی‌شدن فاصله QT گزارش شده است. در صورت وجود سابقه اختلالات قلبی بااحتیاط به کار رود.
• امکان ایجاد واکنش‌های موضعی در محل تزریق وجود دارد و باید در صورت ایجاد، تزریق از ورید دیگری ادامه یابد.در صورت وجود هرکدام از موارد زیر قبل از مصرف دارو با پزشک مشورت شود: سابقه آلرژی به دارو یا اجزای فراورده و آلرژی به سایر داروها چراکه احتمال ایجاد علائم آلرژی شدید و گاها کشنده وجود دارد.
• در صورت بارداری یا شیردهی با پزشک مشورت شود.