پیرونی (کجی آلت تناسلی): عبارت است از بیماری پیرونی (Peyronie) از توسعه یافتن بافت فیبروتیک در داخل آلت تناسلی مرد ایجاد می شود که باعث کج شدن آلت و نعوظ دردناک می گردد. آلت تناسلی مردانه در اشکل و اندازه های متفاوت است. داشتن یک نعوظ با انحنای کم شایع است و لزوماً دلیلی برای نگرانی نیست. با این حال، در برخی از مردان بیماری پیرونی باعث خم شدن یا درد قابل توجه می شود. این بیماری می تواند یک انسان را از داشتن رابطه جنسی منع و یا ممکن است ایجاد و یا حفظ نعوظ (اختلال نعوظ) را دشوار کند. همچنین برای بسیاری از مردان، بیماری پیرونی باعث استرس و اضطراب می شود. در درصد کمی از مردان، بیماری پیرونی خود به خود از بین می رود. اما در اغلب موارد، پایدار باقی می ماند و یا بدتر می شود. اگر انحنای آلت تناسلی به اندازه ای شدید باشد که مانع مقاربت جنسی شود درمان ممکن است لازم باشد.
علائم:
- کوتاه شدن آلت تناسلی:آلت تناسلی ممکن است کوتاه تر شود.
- مشکلات نعوظ:بیماری پیرونی ممکن است به تدریج باعث مشکلات در ایجاد یا حفظ نعوظ اختلال نعوظ شود.
- خمیدگی قابل توجه درآلت تناسلی مرد:آلت تناسلی ممکن است به سمت بالا، رو به پایین یا به یک طرف خم شود.
- بافت اسکار: این بافت اسکار (پلاک) مرتبط با بیماری پیرونی می تواند در زیر پوست آلت به عنوان توده تخت و یا یک گروه از بافت های سخت احساس شود.
- درد:ممکن است در آلت تناسلی با یا حتی بدون نعوظ درد وجود داشته باشد انحنای همراه با بیماری پیرونی ممکن است به تدریج بدتر شود، با این حال در اکثر مردان ثابت است. در اغلب مردان، درطی یک تا دو سال درد در هنگام نعوظ بهبود میابد، اما بافت اسکار و انحنای آلت اغلب باقی می ماند.
علت:
- علت بیماری پیرونیکاملاً مشخص نیست. گفته می شود بیماری پیرونی به طور کلی از آسیب های مکرر به آلت تناسلی در حالت نعوظ مانند خم شدن آلت درحین نزدیکی یا خم کردن آن با دست و یا ضربه یا فشار زیاد در حین نزدیکی ایجاد می شود. به عنوان مثال، ممکن است آلت تناسلی مرد در هنگام رابطه جنسی، فعالیت های ورزشی و یا در نتیجه یک حادثه آسیب دیده باشد. با این حال، اغلب، مردان تروما خاص به آلت تناسلی را به یاد ندارد. در طول فرآیند بهبود، فرم بافت اسکار به شیوه ای آشفته شکل می گیرد، که پس از درمان ممکن است به یک گره که شما می توانید احساس کنید منجر شود. هر طرف از آلت تناسلی مرد شامل یک لوله اسفنج مانند (کاورنوزوم) که شامل عروق خونی کوچک بسیاری است. هر یک از cavernosa در یک غلاف بافت الاستیک به نام غلاف سفید، که در زمان نعوظ کشیده می شود احاطه شده است. در زمان تحریک جنسی، جریان خون در این منطقه افزایش می یابد. زمانی که بافت آلت با خون پر شد، آلت تناسلی افزایش اندازه پیدا می کند. در این بیماری، زمانی که نعوظ رخ می دهد، منطقه با بافت اسکار کشیده نمی شود و آلت خم می شود و یا احتمالاً دردناک می گردد. در برخی از مردان، بیماری پبرونی به تدریج ایجاد می شود و به نظر نمی رسد با آسیب مرتبط باشد. محققان در حال بررسی هستند که آیا بیماری پیرونی ممکن است ارثی باشد و یا با شرایط بهداشتی خاص مرتبط باشد یا خیر.
عوامل افزایش دهنده خطر:
- آسیب جزئی به آلت تناسلی مرد همیشه به بیماری پیرونی منجر نمی شود. با این حال، عوامل مختلف می تواند به بهبود نامناسب بیماری و تجمع بافتی اسکار که ممکن است نقش مهمی در بیماری پیرونی بازی کند کمک کنند. این موارد شامل:
- وراثت:اگر پدر یا برادر شما بیماری پیرونی دارند، شما در خطر این بیماری هستید.
- اختلالات بافت پیوندی:مردانی که اختلال بافت همبند دارند در خطر ابتلا به این بیماری هستند.
- سن:شیوع بیماری پیرونی با سن افزایش می دهد. تغییرات وابسته به سن در بافت ممکن است سبب آن شود که صدمه به خوبی التیام نیابد.
تشخیص:
- معاینه فیزیکی اغلب برای شناسایی حضور فیبروز در آلت تناسلی و تشخیص بیماری پیرونی کافی است. به ندرت، شرایط دیگر باعث بروز علائم مشابه می شود.
- معاینه فیزیکی:پزشک شما آلت تناسلی را هنگامی که نعوظ نیست لمس خواهد کرد تا به تشخیص برسد. او همچنین ممکن است طول آلت تناسلی را اندازه گیری کند. پزشک ممکن است از شما بخواهد تا از آلت خود در حالت نعوظ در خانه عکس بگیرید. این می تواند درجه انحنا، محل بافت اسکار و یا اطلاعات دیگری که ممکن است به شناسایی بهترین روش درمان کمک کند تعیین کند.
- دیگر تست ها:پزشک شما ممکن است سونوگرافی یا آزمایش های دیگر به منظور بررسی آلت تناسلی زمان نعوظ درخواست کند. قبل از گرفتن تصاویر آلت تناسلی، یک تزریق به آلت تناسلی خواهید کرد که باعث می شود نعوظ ایجاد شود. سونوگرافی رایج ترین آزمون مورد استفاده برای اختلالات آلت تناسلی است. آزمون سونوگرافی از امواج صوتی برای تولید تصاویر بافت نرم استفاده می کند. این آزمایشات می تواند حضور بافت اسکار، جریان خون به آلت تناسلی و هر گونه اختلال دیگر نشان می دهند.
درمان طب نوین:
- اگر نشانه های شما شدید باشد ویا در طول زمان بدتر شود، پزشک شما ممکن است دارو یا عمل جراحی را توصیه کند.
- عمل جراحی: اکثر کارشناسان در طول فاز التهابی اولیه بیماری پیرونی عمل جراحی را توصیه نمی کند. اگر بدشکلی آلت تناسلی شما شدید باشد، به خصوص اگر خیلی ازار دهنده باشد، و یا مانع از داشتن رابطه جنسی شود پزشک ممکن است به شما عمل جراحی را توصیه کند. تا زمانی که افزایش انحنای آلت تناسلی متوقف شود جراحی معمولاً توصیه نمی شود.
- دارو درمانی: هدف از درمان با دارو شامل کاهش تشکیل پلاک و درد، و همچنین به حداقل رساندن انحنای آلت تناسلی است. یک دارو توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده برای درمان بیماری پیرونی موردتأیید واقع شده است. آن را به نام کلستریدیوم هیستولیتیکوم کلاژناز (Xiaflex) می شناسیم. این دارو برای مردانی که یک توده قابل لمس از پلاک در آلت تناسلی و با حداقل انحنای 30 درجه در طول نعوظ تأیید شده است. البته این روش درمانی بسیار پر هزینه می باشد و در ایران نیز قابل دسترس نیست. درمان با افزایش گردش خون و شکستن تجمع کلاژن کار می کند که باعث انحنای آلت تناسلی شده است. این درمان شامل یک سری دستور عمل جهت فیزیوتراپی، به طور مستقیم و بر روی توده آلت تناسلی، و همچنین مدل سازی آلت تناسلی همراه با تمرینات مختصر (کشش و صاف کردن آلت تناسلی) می باشد. در مطالعات بالینی، این درمان کلاژناز انحنا و علایم آزاردهنده را به طور قابل توجهی کاهش می یابد. در مورد عوارض جانبی با پزشک خود صحبت کنید، چرا که برخی از این عوارض می توانند جدی باشند. نمونه هایی از استفاده از داروها برای بیماری پیرونی عبارتند از یک داروی خوراکی به نام پنتوکسی فیلین (Trental)، وراپامیل (تزریق یا ژل موضعی) و اینترفرون (تزریق).که البته در کارازمایی بالینی تأثیر هیچکدام رضایت بخش نیست.
درمان طب سنتی:
- برای درمان کجی و انحراف آلت تناسلی روزی سه بار روغن سوسن یا روغن نرگس یا پیه مرغ یا موم و مغز ساق گاو را بر آن مالش دهید و در حال مالش آن را به طرف معکوس هدایت کنید.
- اگر کجی یا ورمی که باعث کجی شده است در اثر ضربه باشد، باید گل نیلوفر، تاجریزی و کدو را بر آن ضماد کنید و همان طور که شرح دادیم مالش دهید. پس از استفاده از هر نوع مالیدنی باید آلت تناسلی را داخل وکیوم همراه که از فروشگاه های لوازم طبی می توان تهیه کرد قرار دهید، هر چه بیشتر ماساژ داده شود و سپس هر چه بیشتر داخل وکیوم همراه بماند زودتر بهبودی حاصل می گردد.
داروها:
- متناسب با شرایط و حالات بیمار دارو تجویز می شود.
فعالیت:
- محدودیتی وجود ندارد.
رژیم غذایی:
- از مصرف فرآورده های کارخانه ای، لبنیات پاستوریزه پرهیز کنید.