واکنش در اثر تزریق خون: عبارت است از علائمی که در اثر تزریق خون آغاز می شوند. خون، رگ های خونی، کلیه ها، قلب، پوست، دستگاه عصبی مرکزی و ریه ها ممکن است در افزایش واکنش متأثر شوند.

علائم:

1. کم اهمیت تر: تب و لرز، کمر درد یا سایر دردها. کهیر و خارش.
2. پر اهمیت: تخریب گلوبول های قرمز (همولیز) که باعث تنگی نفس، سردرد شدید، درد مفصل سینه یا کمردرد، و وجود خون در ادرار.

علت:

• تزریق خون با گروه خونی متفاوت از گروه خونی بیمار. امکان دارد ناشی از اشتباه در تطابق دادن گروه های خونی قبل از تزریق، یا استفاده از خون کاملاً تطابق داده نشده در شرایط اورژانس باشد.

عوامل افزایش دهنده خطر:

• تزریق خون در شرایط اورژانسی، که در آن هنگام فرصت تعیین گروه خونی و تطابق آن با خون بیمار وجود ندارد. تزریق خونی که اهداء کننده آن عفونت داشته است. تزریق خون به دفعات، در مادر بارداری که خون وی RH منفی باشد.

پیشگیری:

• بانک خون و کارکنان بیمارستان باید همیشه طبق دستورالعمل های دقیق رعایت ایمنی در انتقال خون، عمل نمایند، مرگ در شرایطی که خارج از کنترل باشد (قسمت علت را ببینید). امکان دارد استفاده از دیفن هیدرامین (یک نوع آنتی هیستامین) و استامینوفن پیش از تزریق خون، از بروز واکنش های خفیف پیشگری کند. اگر سابقه قبلی چنین واکنشی را داشته اید، حتماً به پزشک یا کارکنان درمانی بیمارستان اطلاع دهید. اگر قرار است جراحی حداقل یک ماه دیگر انجام شود، می توان خون خودتان را برداشت کرد و در صورت لزوم در حین جراحی از آن استفاده نمود. تزریق خون خودتان کمترین احتمال بروز واکنش را به همراه دارد.

عواقب مورد انتظار:

• اغلب واکنش ها پس از متوقف کردن تزریق خون، تدریجاً فرو می نشینند، اما تعدادی از آنها مرگبار هستند.

عوارض احتمالی:

• نارسایی حاد کلیه، آنافیلاکسی (شوک آلرژیک)، نارسایی احتقانی قلب در اثر تزریق سریع خون.

تشخیص:

1. بیوپسی پوست
2. تشکیل بول های کراتینوسیتی نکروتیک
3. انفیلتراسیون لنفوسیتی دور عروقی سطحی

درمان طب نوین:

• بیمار باید بستری شود. خوشبختانه به بیمار معمولاً در بیمارستان یا یک مرکز جراحی سرپایی خون تزریق می شود، بنابراین وقتی واکنش رخ می دهد بلافاصله می توان اقدام نمود. به هنگام تزریق خون سعی کنید حتی المقدور بیدار و هوشیار باشید، تا در صورت بروز علائم بتوانید فوراً کارکنان درمانی بیمارستان را آگاه نماید. تزریق خون باید با بروز اولین علامت واکنش متوقف شود. به هنگام تزریق خون، همه علائم حیاتی مرتباً مورد بررسی قرار می گیرند و دستورالعمل های پیشگری رعایت می شوند تا احتمال بروز عارضه به حداقل برسد. اکسیژن در صورت نیاز.

داروها:

• آنتی هیستامین برای کاهش کهیر و خارش، داروهای کورتیزونی برای کاهش احتمال بروز نارسایی حاد کلیه. داروهای ضد فشار خون، در صورتی که فشار خون خیلی بالا رورد، یا داروهای افزایش دهنده فشار خون، در صورتی که فشار خون خیلی پایین بیافتد.

فعالیت:

• در ابتدا استراحت در رختخواب، با رو به بهبود گذاشتن علائم پس از تزریق خون، فعالیت های عادی خود را از سر گیرید.

رژیم غذایی:

هیچ رژیم خاصی توصیه نمی شود.