نارسایی غده هیپوفیز: عبارت است از کم کاری غده هیپوفیز که منجر به ترشح ناکافی هورمون های مترشحه از هیپوفیز می گردد. قسمت قدامی هیپوفیز هورمون های زیر را تولید می کند: هورمون رشد، هورمون محرک تیروئید (TSH)، هورمون محرک غده فوق کلیه (ASH)، هورمون های محرک غدد جنسی قسمت خلفی هیپوفیز هورمون های زیر را تولید می کند: هورمون ضد ادراری که با تأثیر بر کلیه ها غلظت و مقدار ادرار را تنظیم می کند. اکسی توسین که محرک انقباضات رحمی در طی زایمان و ترشح شیر در طی شیردهی است.

علائم:

1. بیحالی شدید
2. سردرد مداوم
3. نامنظمی قاعدگی
4. ناتوانی جنسی؛ ناباروری
5. افزایش مقدار و تکرر ادرار
6. عدم تحمل سرما و استرس
7. کاهش قند خون و ضعف؛ کاهش فشار خون
8. تغییرات روانی، از قبیل سایکوز (روان پریشی)
9. عقب افتادگی رشد در کودکان (بروز پس از شش ماهگی)
10. فقدان صفات ثانویه جنسی که در بلوغ ظاهر می گردند، نظیر تغییرات صدا، تکامل پستان و رشد موهای ناحیه تناسلی

علت:

• عفونت مغزی
• ناشناخته (گاهی)
• تومورهای غده هیپوفیز
• آنوریسم عروقی در قاعده مغز
• کاهش جریان خون غده هیپوفیز در مادر پس از خونریزی شدید و شوک حین زایمان
• آسیب شدید سر همراه فشار بر غده هیپوفیز (معمولاً ناشی از خونریزی داخل مغزی)

عوامل افزایش دهنده خطر:

• سابقه خانوادگی اختلالات هیپوفیز، بارداری.

پیشگیری:

• اقدام به درمان طبی آسیب ها، عفونت ها یا تومورهای زمینه ساز نارسایی غده هیپوفیز، در صورت شناسایی شدن.

عواقب مورد انتظار:

• معمولاً با جراحی یا جایگزین نمودن هورمون های هیوفیز، تیروئید، غده فوق کلیه و هورمون های جنسی قابل درمان است.

عوارض احتمالی:

• نارسایی هورمونی و مرگ، در صورت عدم درمان.

تشخیص:

• بررسی های تشخیصی ممکن است شامل آزمایش های خون برای ارزیابی سطح هورمون ها و عملکرد آنها، سی تی اسکن سر و رادیوگرافی جمجمه باشد.

درمان طب نوین:

• درمان با هدف برطرف کردن علت زمینه ای نارسایی هیپوفیز و تأمین جایگزین هورمونی کافی انجام می شود. جراحی برای برداشتن تومورها یا لخته های خون ناحیه هیپوفیز، در صورت لزوم انجام می گیرد. بیمار باید از یک دستبند یا گردنبند حاوی هشدارهای طبی که نشان دهنده کمبودهای هورمونی وی و راه درمان مناسب آنها باشد استفاده کند.

داروها:

• داروهای هورمونی برای جایگزین کردن هورمون هایی که هیپوفیز توانایی تولید آنها را ندارد. مسکن ها پس از جراحی، آنتی بیوتیک ها و یا داروهای ضد ویروسی در مدتی که عامل این عارضه عفونت ها باشند.

فعالیت:

• در حد توان به فعالیت های خود ادامه دهید.

رژیم غذایی:

• رژیم خاصی نیاز نیست.