بیماری منیر: افزایش مایع درون مجاری نیم دایره گوش داخلی که مسئول حفظ تعادل هستند. افزایش مایع با بالا بردن فشار در گوش داخلی، باعث اختلال تعادل و گاهی کاهش شنوایی می شود، در 85 الی 80 درصد موارد، تنها یک گوش درگیر می شود، منیز معمولاً بزرگسالان سنین 60 الی 30 سال را مبتلا می سازد و در خانم ها مختصری شایع تر از آقایان است.

علائم:

1. تعریق
2. وزوز گوش
3. منگی شدید
4. اختلال تعادل
5. تهوع و استفراغ
6. احساس فشار در گوش
7. حرکات پرشی چشم ها
8. کاهش شنوایی که با هر حمله تشدید می گردد.
9. همهمه در گوش مبتلا به صورت صدای زنگ یا وزوز
10. سرگیجه حمله ای غیر قابل تحمل (احساس بیمار به صورت چرخیدن به دور محیط یا چرخیدن محیط به دور وی)
11. بیشترین شکایت بیمار سرگیجه است، معمولاً این بیماران گزارش می کنند که سرگیجه از چند دقیقه تا چند ساعت اول طول می کشد، با تهوع و استفرغ توأم می باشد علاوه بر این بیماران از تعریق شدید و احساس دائمی عدم تعادل که ممکن است تا چند روز طول بکشد شکایت می کنند. بیماران ممکن است دچار حملاتی شوند که شبانه آن ها را از خواب بیدار کند، اما در فاصله بین حملات بیماران خوب هستند.

علت:

• ناشی از سردی مغز و سودای رسوب کرده در مغز می باشد.
• علت دقیق آن نامشخص است، علت پیشنهادی عبارت است واکنش گوش داخلی نسبت به آسیب های مختلف، در این بیماری افزایش در میزان مایع لابیرنت غشایی (کانال هایی در گوش داخلی که مسئول کنترل تعادل هستند) دیده می شود.

عوامل افزایش دهنده خطر:

1. آلرژی
2. استرس
3. مصرف زیاد نمک
4. پر سر و صدا بودن محیط زندگی یا کار

پیشگیری:

• تا حد امکان از عوامل خطر ساز فوق الذکر اجتناب کنید

عواقب مورد انتظار:

• حمله های بیماری منیر سال ها تکرار می شود، برخی علائم آن قابل کنترل است، این بیماری با وجود آزار دهنده بودن، تهدیدی برای حیات محسوب نمی شود.

عوارض احتمالی:

• کاهش شنوایی دائمی، وزوز مزمن گوش.

تشخیص:

• پزشک پس از بررسی علائم بیمار، سابقه پزشکی و خانوادگی او و همچنین انجام تست هایی مثل تست های تعادل و شنوایی سنجی سعی در تشخیص این بیماری می کند. تشخیص این بیماری، انجام تست های مرتبط با آن و همچنین پروسه درمان بیشتر توسط پزشک متخصص گوش و حلق و بینی صورت می گیرد.

درمان طب نوین:

• به نقل از مجلهHarvard health درمانی برای بیماری منیر وجود ندارد. زمانی که این بیماری تشخیص داده شود تا پایان عمر باقی می ماند. اما علائم معمولاً ناگهانی ظهور پیدا کرده و ناپدید می شوند و تنها بعضی از کسانی که به بیماری منیر مبتلا هستند دچار ناتوانی های دائمی خواهند شد. به نقل از سازمان ملی ناشنوایی و اختلالات ارتباطی دانشمندان تخمین زده اند که از هر ده نفر بیمار مبتلا به منیر شش نفر آن ها یا خود به خود روند بهبودی را طی کرده و یا اینکه می توانند سرگیجه خود را با رژیم غذایی، دارو ها، و یا ابزار آلاتی کنترل کنند. اما درصد کمی از آنها تنها با اقداماتی مثل جراحی بهبود پیدا می کنند.

درمان طب سنتی:

• حجامت عام 4 مرحله انجام شود.
• حجامت سر بعد از حجامت عام انجام شود.
• روزی یک تا سه لیوان دمنوش مرزنجوش بخورید.
• روغن بنفشه پایه کنجد 2 قطره درون بینی ریخته شود.
• استشمام عطر گرم (مریم، یاس و محمدی) در موقع خواب
• روغن مالی ملاج سر، شب ها با روغن کنجد (14 تا 40 روز)
• اگر زن باشد خوردن روزی 1 لیوان عرق رازیانه (تا 120 شب)
• اصلاح تغذیه، و ترک سردیجات و مواد کارخانه ای انجام شود.
• هر شب در گوش یک الی دو قطره روغن بادام تلخ چکانده شود.
• از خیره شدن به منبع نور و کتاب خواندن در طی حملات خودداری کنید.
• خوردن هفته ای 4 وعده ارده با شیره انگور و 3 عده عسل به عنوان صبحانه میل شود.
• زیتون 7 عدد صبحگاه و انجیر 7 عدد شامگاه در یک لیوان خیس خورده شود و میل شود.
• خوردن هفته ای 2 الی 3 وعده فسنجان بادام (نصف بادام (14 عدد) و نصف گردو (14 عدد)).
• مصرف داروهایی که مربوط به سردرد و سرگیجه است و همچنین دود عنبرنسا تا حدی موثر خواهد بود.
• بادکش کتف روی کتف 14 مرحله یک روز درمیان، در زمان سرگیجه، بادکش بسیار کمک کننده است.
• غذاهای پتاسیم دار (گوجه فرنگی، موز، آلوبخاران) حدود 75 درصد از بیماران با این رژیم غذایی بهتر می شوند.
• در این بیماری اختلال هوشیاری و سردرگمی غیر عادی است. در صورت وجود این علائم باید به فکر علت دیگری بود.
• پشت هر گوش پس از پاکسازی بدن از خلط غالب 10 عدد زالو متناسب با توان بیمار می اندازیم و با روغن های مثل حنظل و یا همیشه بهار به تدریج آواز گوش را از بین می بریم.

داروها:

1. سیناریزین
2. بتاهیستین
3. داروهای ضد تهوع برای برخی بیماران ممکن است سودمند باشد.
4. داروهای آرام بخش برای کاهش منگی ممکن است سودمند باشد.
5. آنتی هیستامین ها در برخی بیماران سبب تخفیف علائم می گردند.
6. داروهای ادرار آور به منظور کاهش مایع در گوش داخلی تجویز می گردند.
7. برای درمان حمله حاد، آتروپین یا دیازپام وریدی، یا برچسب پوستی اسکوپولامین ممکن است تجویز گردد.

فعالیت:

1. بدون کمک راه نروید.
2. تا برطرف شدن تهوع و منگی در بستر استراحت کنید.
3. از رانندگی، بالا رفتن از نردبان یا کار در اطراف ماشین آلات خطرناک خودداری کنید.

رژیم غذایی:

1. کاهش مصرف نمک
2. محدود کردن میزان غذای دریافتی در طی حمله بیماری به دلیل تهوع
3. خوردنی های مفید: خوراک نخود فرنگی با پنیر سویا، خوراک نخود فرنگی با کدو، خوراک باقلا، خوراک صیفی جات، خوراک گل کلم، خوراک لوبیا سبز ۱، خوراک لوبیا سبز ۲، خوراک لوبیا سفید با سویا، خوراک سویا با سبزیجات، تاس کباب سویا، خوراک پنیر سویا، لوبیا با سویا، خوراک لوبیا ساده، خوراک بامیه با سویا، خوراک تند بامیه، خوراک نخود با شوید، خوراک دال عدس، خوراک بورانی، آش گندم با سویا، آش سماق، آش جو با حبوبات ۲، آش کلم قمری با گندم، آش گوجه سبز، نخود فرنگی پلو ۱، خورش فسنجان با کدو حلوایی، خورش فسنجان با سویا، خورش شهد فسنجان، خورش قیمه بادمجان، خورش شوید باقالی، خورش بامیه با سویا ۱، خورش بامیه با سویا ۲، خورش بامیه با دال عدس، خورش بامیه با قارچ، خورش دال عدس با تمر هندی، خورش لوبیا سبز، خورش کلم بروکلی با سویا، خورش هویج و به، خورش گوجه سبز، سوپ صیفی جات ۱، سوپ جو ۱، سوپ شلغم، سوپ لوبیا سبز، سوپ بامیه، سوپ گل کلم، سوپ بلغور و کرفس، سوپ کلسیم، سوپ زرشک با جعفری، سوسیس فانتزی، کشک سویا، سس گوجه فرنگی ۲، سس زیتون، سس جعفری، شیر بادام.
4. خوردنی های مضر: عدس پلو ساده