کراتوزیس پیلاریس: عبارت است از یک اختلال پوستی شایع که در آن منفذ فولیکول های مو با توپی های سخت پر می شود. این بیماری مسری نیست. مناطق درگیر عبارتد از پوست پشت بازوها، قدام ران یا باسن، این عارضه بیشتر کودکان و جوانان را مبتلا می سازد.

علائم:

1. این پاپول ها خارش یا سوزش ندارند.
2. پاپول ها به صورت گروهی بروز کرده و هر یک از آنها اندازه حدود یک میلی متر دارد.
3. پاپول ها در محل منافذ فولیکول های مو تشکیل شده و با ناخن قابل کنده شدن هستند.
4. پاپول های کوچک، سفت و سفید و در لمس احساس شبیه لمس سنباده را ایجاد می کنند.
5. هنگامی که این پاپول ها کنده می شوند معمولاً یک موی پیچیده شده در داخل یک ماده سفید نسبتاً سفید درون آن مشاهده می شود.

علت:

• این بیماری خوش خیم پوست نتیجه تجمع کراتین، پروتئین مو، در منافذ است. اگر به کراتوز پیلاریس مبتلا هستید، کراتین موهای بدن شما در منافذ مسدود می‌شود و فولیکول‌های مو در حال رشد را مسدود می‌کند. در نتیجه، برجستگی کوچکی در جایی که مو باید باشد، ایجاد می‌شود. اگر بخواهید برآمدگی‌ها را بکنید، ممکن است متوجه ظاهر شدن موهای کوچک شوید. علت دقیق تجمع کراتین ناشناخته است، اما پزشکان فکر می‌کنند ممکن است با بیماری‌های پوستی مانند درماتیت آتوپیک و بیماری‌های ژنتیکی در افراد دچار کمبود ویتامین A مرتبط باشد.

عوامل افزایش دهنده خطر:

1. سابقه آلرژی های پوستی
2. سابقه خانواگی کراتوزیس پیلاریس
3. فقر تغذیه ای، به ویژه کمبود ویتامین A

پیشگیری:

• در حال حاضر امکان پیشگیری از آن وجود ندارد.

عواقب مورد انتظار:

• کراتوزیس پیلاریس یک مشکل پوستی مزمن و بی خطر بدون علاج دائمی است. پاپول ها ممکن است در طی چند هفته بروز کرده و برطرف گردند. همه پاپول ها به تدریج تا سن 30 سالگی ناپدید می شوند.

عوارض احتمالی:

• عفونت ثانویه پاپول ها

درمان طب نوین:

• هیچ درمان شناخته شده‌ای برای بیماری پوست مرغی وجود ندارد. معمولاً با افزایش سن خود به خود برطرف می‌شود. درمان‌هایی وجود دارد که می‌توانید برای کاهش ظاهر آن امتحان کنید، اما کراتوز پیلاریس معمولاً به درمان مقاوم است. بهبود ممکن است ماه‌ها طول بکشد، یا به‌طور کلی بهبودی نداشته باشد.
• یک پزشک پوست یا متخصص پوست ممکن است یک مرطوب کننده را به ‌عنوان کرم برای پوست مرغی تجویز نماید که برای تسکین خارش و خشکی پوست و بهبود ظاهر پوست در اثر بثورات کراتوز پیلار استفاده شود. بسیاری از کرم‌های موضعی بدون نسخه و نسخه‌ای می‌توانند سلول‌های مرده پوست را از بین ببرند یا از مسدود شدن فولیکول‌های مو جلوگیری کنند. دو ماده رایج در مرطوب‌کننده‌های به شکل کرم برای پوست مرغی، اوره و اسید لاکتیک هستند. این مواد با هم به شل شدن و حذف سلول‌های مرده پوست و نرم شدن پوست خشک کمک می‌کنند. سایر روش‌های درمانی که ممکن است به‌جای پماد برای رفع پوست مرغی، متخصص پوست شما پیشنهاد دهد؛ عبارتند از: کرم‌های رتینول، لایه برداری شیمیایی، میکرودرم ابریژن، یک درمان لایه برداری شدید، با این‌حال مراقب مواد تشکیل دهنده این کرم‌ها باشید و قبل از استفاده با پزشک خود صحبت کنید. برخی از کرم‌های موضعی و انواع پماد برای رفع پوست مرغی که تجویز می‌شوند، حاوی اسیدهایی هستند که ممکن است عوارض جانبی منفی ایجاد کنند، از جمله: قرمز شدن، سوزش، تحریک، خشکی، همچنین برخی از گزینه‌های درمانی تجربی در دسترس هستند، مانند درمان فوتوپنوماتیک و درمان پوست مرغی با لیزر عروقی.

درمان طب سنتی:

• فصد ۲ الی ۳ مرحله انجام شود.
• ماءالجبن هر روز ۳ لیوان میل نمایید.
• کیسه و سفیدآب در حمام به بدن خود بکشید.
• بدن خود را با کیسه و سرکه خانگی خوب کیسه بکشید.
• این بیماری ناشی از افزایش سوداست لذا از غذاهای مولد سودا بپرهیزید.
• عرق کاسنی و شاهتره (۱ لیوان) با شربت سوداک (۳ قاشق) صبح ناشتا میل شود.
• از خیساندن طولانی محل درگیر در وان حمام استفاده کنید. از صابون های ملایم و غیر معطر گیاهی استفاده کنید، با یک برس به آرامی محل درگیر را مالش دهید تا توپی ها تجمع یافته در فولیکول ها به صورت موقت برطرف گردند. پمادها یا کرم های نرم کننده 7 الی 6 بار در روز در محل مبتلا بمالید. مناسب ترین زمان استفاده از آنها بلافاصله پس از حمام گرفتن است چرا که در این زمان استفاده از این کرم ها یا پماد ها به حفظ رطوبت پوست کمک می کند.

داروها:

• معمولاً در این اختلال به درمان دارویی نیازی نیست.

فعالیت:

• بدون محدودیت.

رژیم غذایی:

• از مصرف فرآورده های کارخانه ای و همچنین غذاهای سودازا پرهیز کنید.