شناخت دارو: عبارت است از اتیونامید یک داروی خط دوم در درمان سل است که در ترکیب با سایر عوامل و برای سل مقاوم به دارو استفاده می شود. اتیونامید با افزایش گذرا و بدون علامت در سطح آمینوترانسفراز سرم و در موارد غیر معمول، آسیب حاد کبدی ، که می تواند شدید باشد در ارتباط است.

دسته دارویی:

• آنتی بیوتیک

موارد مصرف:

• درمان سل

فارماکولوژی و مکانیسم اثر دارو:

• بسته به غلظت ایجاد شده از دارو در محل عفونت و حساسیت ارگانیسم عامل عفونت، اتیونامید می تواند باکتریوسید یا باکتریواستاتیک باشد. اتیون آمید ، مانند پروتئینامید و پیرازین آمید ، یک مشتق اسید نیکوتینیک مرتبط با ایزونیازید است. تصور می شود که اتیونامید دستخوش تغییرات داخل سلولی شده و به روشی مشابه ایزونیازید عمل می کند.
• ایزونیازید سنتز اسیدهای میوکولیک ، یک جزء اساسی دیواره سلولی باکتری ها را مهار می کند. به طور خاص ایزونیازید InhA موجود در باکتری را با تشکیل یک پیوند کووالانسی با کوفاکتور NAD مهار می کند.اتیونامید یک داروی ضد سل است. در یک مطالعه بر روی مقاومت به اتیونامید ، اتیون آمید که به صورت خوراکی تجویز می شود ، در ابتدا تعداد ارگانیسم های قابل کشت مایکوباکتریوم توبرکلوزیس از ریه موش های آلوده H37Rv را کاهش داد. مقاومت داروئی با ادامه مونوتراپی با اتیونامید گسترش پیدا کرد ، اما هنگامی که موش ها اتیونامید را در ترکیب با استرپتومایسین یا ایزونیازید دریافت کردند رخ نداد.جذب: اساساً پس از تجویز خوراکی کاملاً جذب می شود و در معرض متابولیسم قابل توجه گذر اول کبدی قرار نمی گیرد.فراهمی زیستی دارو تقریبا 100٪ است.
• حجم توزیع: 93.5 لیتر در افراد سالم، اتصال پروتئینی: تقریبا 30 درصد، متابولیسم: کبدی و گسترده . به متابولیت فعال سولفوکسید و چندین متابولیت غیرفعال متابولیزه می شود . نشان داده شده است که متابولیت سولفوکسید دارای فعالیت ضد میکروبی علیه مایکوباکتریوم توبرکلوزیس است. روش حذف: کمتر از 1٪ از دوز خوراکی به صورت اتیونامید تغییر نیافته در ادرار دفع می شود. اتیونامید به طور گسترده ای به متابولیت های فعال و غیرفعال متابولیزه می شود. نیمه عمر: 2 تا 3 ساعت.

اشکال دارو:

• قرص

مقدار مصرف صحیح:

• دوز این دارو برای بیماران مختلف متفاوت خواهد بود. دستورات پزشک یا دستورالعمل های روی برچسب را دنبال کنید. اطلاعات زیر فقط شامل دوزهای متوسط این دارو است. اگر دوز شما متفاوت است، آن را تغییر ندهید، مگر اینکه پزشک به شما بگوید که این کار را انجام دهید. مقدار دارویی که مصرف می کنید به قدرت دارو بستگی دارد. همچنین، تعداد دوزهایی که هر روز مصرف می‌کنید، زمان مجاز بین دوزها، و مدت زمانی که دارو مصرف می‌کنید به مشکل پزشکی که برای آن از دارو استفاده می‌کنید بستگی دارد.
• برای فرم دوز خوراکی (قرص): برای درمان سل (TB): بزرگسالان و دوز بر اساس وزن بدن است و باید توسط پزشک تعیین شود. دوز شروع معمولاً 250 میلی گرم (میلی گرم) یک بار در روز است. پزشک ممکن است در صورت نیاز دوز شما را افزایش دهد. با این حال، دوز معمولاً بیش از 1000 میلی گرم در روز نیست.
• کودکان 12 سال و بزرگتر: دوز بر اساس وزن بدن است و باید توسط پزشک تعیین شود. دوز معمولاً 10 تا 20 میلی گرم (میلی گرم) به ازای هر کیلوگرم (کیلوگرم) وزن بدن در روز است که به 2 یا 3 دوز بعد از غذا یا 15 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز تقسیم می شود که به صورت تک دوز مصرف می شود، کودکان کمتر از 12 سال استفاده توصیه نمی شود.

عوارض جانبی دارو:

• ممکن است حالت تهوع ، استفراغ ، اسهال ، درد شکم / معده ، افزایش بزاق ، طعم عجیب فلزی در دهان ، از دست دادن اشتها یا زخم در دهان ایجاد شود. اگر هر یک از این اثرات ادامه دارد یا بدتر می شود ، سریعاً به پزشک یا داروساز خود بگویید.

تداخلات دارویی:

• رمدسیویر.

موارد منع مصرف:

• ازدیاد حساسیت به این دارو و ترکیبات آن، اتیونامید در بیمارانی که نارسایی شدید کبدی دارند و در بیمارانی که نسبت به دارو حساس هستند، منع مصرف دارد.

شرایط نگهداری:

• در مکانی خشک و خنک به دور از نور خورشید و دسترسی کودکان نگهداری شود.

نکات مهم:

• استفاده از اتیونامید به تنهایی در درمان سل منجر به بروزسریع مقاومت می شود. اتیونامید باید حداقل با یک ، گاهی با دو داروی دیگر ، که ارگانیسم به آنها مستعد است تجویز شود.
• پذیرش بیمار در مصرف دارو در موفقیت درمان ضد سل و جلوگیری از بروز ارگانیسم های مقاوم به دارو ضروری است. بنابراین ، بیماران باید برای مدت زمان کامل دوره درمان ، به رژیم دارویی پایبند باشند.
• اتیونامید ممکن است اثرات جانبی سایر داروهای ضد سل را که همزمان مصرف می شوند ، تقویت کند. معاینات چشم پزشکی باید قبل و بطور دوره ای در طول درمان با اتیونامید انجام شود.
• اتیون آمید ممکن است باعث شود واکسنهای زنده باکتریایی (مانند واکسن حصبه) به درستی اثر نکنند. در حین استفاده از این دارو، واکسیناسیون نکنید ، مگر اینکه پزشک به شما اجازه دهد.
• تجویز اتیونامید در غیاب یک عفونت باکتریایی اثبات شده، بعید است که فایده ای برای بیمار داشته باشد و خطر ابتلا به باکتری های مقاوم به دارو را افزایش می دهد..قبل از مصرف اتیون آمید ، اگر به آن حساسیت دارید ، به پزشک یا داروساز خود بگویید. یا اگر آلرژی دیگری دارید.
• اگر این دارو باعث ناراحتی معده یا تهوع یا استفراغ شد ، آن را با وعده های غذایی مصرف کنید.
• مصرف این دارو (و سایر داروهای سل) را تا زمانی که دوره کامل تجویز شده تمام شود ، حتی اگر علائم از بین رفته باشد ، ادامه دهید. قطع زود هنگام دارو ممکن است باعث شود که باکتری ها به رشد خود ادامه دهند ، که ممکن است منجر به بازگشت عفونت شود و باعث شود عفونت در برابر درمان مقاوم شود.