شناخت دارو: عبارت است از آلومینیوم ام جی اس ترکیبی از داروهای آلومینیوم هیدروکسید ، منیزیم هیدروکسید و سایمتیکون است. آلومینیوم هیدروکسید یک نمک غیرآلی است که به عنوان آنتی اسید استفاده می شود. اثربخشی آن با خنثی کردن اسید هیدروکلریک شیره گوارشی است در نتیجه با افزایش pH معده موجب مهار پپسین می شود. احتمالا با افزایش یون های بی کربنات و پروستاگلاندین هم اثر محافظتی دارد. منیزیم هیدروکسید:ترکیب غیرآلی که به عنوان آنتی اسید یا ملین در شربت یا قرص استفاده می شود. سایمتیکون: یک ضد نفخ خوراکی با اثر موضعی است که جذب بدن نمی شود. در نفخ زیاد استفاده می شود. مخلوطی از پلی دی متیل سیلوکسان و ژل سیلیکا هیدراته است.
دسته دارویی:
- داروهای گوارشی (ضد اسید معده)
فارماکولوژی و مکانیسم اثر دارو:
- آلومینیوم هیدروکسید: خنثی کردن اسید معده و ایجاد نمک AlCl3 و آب و افزایش pH معده. منیزیم هیدروکسید: با اثر اسمزی و جذب مایعات موجب افزایش حرکات و تخلیه روده می شود. در واکنش با اسید منیزیم کلرید ایجاد می کند. سایمتیکون: با کاهش کشش سطحی موجب از بین رفتن حباب های گاز می شود.آلومینیوم هیدروکسید: بیماری های گاستریک-پپتیک به خاطر عدم تعادل فاکتورهای محافظتی نظیر موکوس، بی کربنات و پروستاگلاندین و فاکتورهای آسیب زا نظیر هیدروکریک اسید، پپسین و هلیکوباکتر پیلوری است.آنتی اسیدها با برقراری تعادل اسید-باز موجب کاهش فعالیت پپسین و افزایش ترشح بی کربنات و پروستاگلاندین می شوند. منیزیم هیدروکسید: موجب خنثی کردن هیدروکلریک اسید می شود در نتیجه pH معده افزایش میابد و موجب غیرفعال شدن پپسین می شود. موجب تقویت سد موکوسی معده و افزایش انقباض اسفنکترهای گاستریک و ازوفاژیال می شود. سایمتیکون: با کاهش کشش سطحی حباب های گاز موجب ریز شدن آن ها و کاهش نفخ می شود. موجب مهار ایجاد حباب های گاز موکوسی هم می شود. حرکت و دفع گاز از روده ها را هم تسهیل می کند. آلومینیوم و منیزیم هیدروکسید: یون جذب شده از دستگاه گوارش در ادرار دفع می شود و نمک های نامحلول آن در روده از طریق مدفوع دفع می شوند.
اشکال دارو:
- قرص، سوسپانسیون، ساشه
مقدار مصرف صحیح:
- بزرگسالان: سوهاضمه و نفخ: 10-20 میلی لیتر خوراکی هر 4-6 ساعت. یک ساعت قبل یا سه ساعت بعد از مصرف غذا یا 2-4 قرص هر 4-6 ساعت جویده شود. بیش از 12 قرص در 24 ساعت مصرف نکنید.
- کودکان: ایمنی این دارو در کودکان تأیید نشده است.
عوارض جانبی دارو:
- اسهال , تهوع , یبوست , استفراغ , هایپوفسفاتمی , هایپرمنیزمی , طعم گچی در دهان , سفتی مدفوع , کرامپ معده , افزایش ترشح اسید برگشتی , سمیت آلومینیوم , سندرم قلیایی- شیری , استئومالاسی.
تداخلات دارویی:
- آتوموکستین , ایتراکونازول , تتراسیکلین , داپسون , داکسی سیکلین , دیگوکسین , مینوسایکلین , رالتگراویر , اکسی تتراسیکلین , نیمودیپین , کتوکونازول , آتازاناویر , پتاسیم فسفات وریدی , ایندیناویر , نورفلوکساسین , ارلوتینیب , افلوکساسین , جمی فلوکساسین , سیپروفلوکساسین , لووفلوکساسین , مایکوفنولات موفتیل , موکسی فلوکساسین , نالیدیکسیک اسید , هماتوگل , کلروکین فسفات , رزوواستاتین.
موارد منع مصرف:
- ازدیاد حساسیت به این دارو و ترکیبات آن.
شرایط نگهداری:
- در مکانی خشک و خنک به دور از نور خورشید و دسترسی کودکان نگهداری شود.
نکات مهم:
- نارسایی کلیه: ممکن است با تغییر شرایط دستگاه گوارش یا با اتصال مستقیم، جذب داروهای دیگر را متاثر کنند.
- رژیم با منیزیم کم: از محصولات ترکیبی برای درمان هایپرفسفاتمی استفاده نکنید.در صورتی که رژیم کم-منیزیم دارید با پزشک خود صحبت کنید.
- این دارو را بیش از مدت زمان تجویز شده توسط پزشک، مصرف نکنید.
- بعضی از داروهای خوراکی باید با فاصله از این دارو مصرف شوند.با پزشک خود صحبت کنید.
- در صورتی که فنیل کتونوری دارید با پزشک خود صحبت کنید.بعضی از فرآورده ها فنیل آلانین دارند.
- در صورت بارداری یا شیردهی با پزشک خود صحبت کنید.
- قرص را قبل از بلع کاملا بجوید.
- اغلب اوقات مصرف این دارو فقط در موارد نیاز است.بیش از مقدار تجویز شده توسط پزشک مصرف نکنید.