نام های دیگر: خار مقدس – خارشیری ـ خـار نقره ای – حرشف مریمی – شاردون بنيت – شوكة البيضاء شوكه ابراهيم -عليص – سلبين.

مشخصات: گیاهی است از خانواده ی Compositae به صورت بوته ای ،خاردار دو ساله و به بلندی پنجاه تا هفتاد سانتی متر دارای برگهای ،پهن ،بیضی، بسیار نامنظم، سبز شفاف با لکه های ،سفید دندانه دار با دندانه های نامنظم می باشد که انتهای آنها خار زرد رنگی وجود دارد. گلهای آن درشت به رنگ ارغوانی و ریشه ی آن کمی ضخیم است. میوه ی آن سیاه و دارای نقطههایی به رنگ زرد میباشد. اصل این گیاه از هندوستان بوده و امروزه در اغلب مناطق معتدل و گرمسیر نیمکره شمالی میروید در ایران در کرند غرب آبادان، بوشهر، کازرون، برازجان گرگان گنبد مازندران در کلاردشت آذربایجان در دشت مرغان، لرستان در باغ سراب و خوزستان در شوش، حمیدیه و همه جا در کنار جادههای متروک و اراضی بایر می روید.

خواص:

1. ریشه، برگ و گل آن اشتها آور است، معرق و تب بر می باشد.
2. برگ آن را بکوبید و بر جای گزیدگی عقرب یا مار بگذارید. بسیار نافع است.
3. عصاره ی الکلی آن در درمان بیماری های کبد، طحال، زردی، یبوست مزمن، رفع سنگ های صفراوی، سردردهای یک طرفه، دریا گرفتگی، خستگی های ناشی از کار زیاد و سل ریوی در مراحل پیشرفته استفاده می شود.
4. سی تا شصت گرم از برگ آن را در یک لیتر آب بجوشانید و آب صاف کرده ی آن را بنوشید. مسهل بلغم غلیظ و سوداوی مقوی معده مفتح سدد مدر بول و حیض مفتت حصاة، محلل، با قوت قابضه و مقاوم سموم است عفونت های، سینه پهلو، کلیه کبد و معده را برطرف می سازد روماتیسم را درمان می کند.