نام های دیگر: شکاعی – چرخه ـ چرخله – کنگر خر – بوقناق شوكة البيضا.

مشخصات: گیاهی است از خانواده ی Compositae دو ساله به بلندی ۲۰۰-۵۰ سانتی متر ساقه ی آن مثلثی، پوشیده از تارهای پنبه ای و به رنگ سفید و آبی روشن است. تمام قسمت ساقه و شاخهها بالدار است که در کناره و نوک آنها خار وجود دارد. برگهای آن بزرگ دراز بیضی با کناره ی خاردار میباشد. گلهایش به رنگ بنفش در یک طبق ضخیم و متراکم قرار دارند که منتهی به خار هستند و در انتهای ساقه ی گل دهنده در تابستان ظاهر می شوند. تخم آن ریز مثلث شکل خاکستری رنگ و طعم آن شیرین است و بهترین آن سبز رنگ یا سبز مایل به زرد میباشد این گیاه در تبریز ،خوی، نزدیک ماکو، همدان، اصفهان، شاهرود، بسطام شهمیرزاد ،کردستان آذربایجان غربی دامنه های البرز، گچسر، دماوند در ارتفاع ۲۶۴۰ متر از سطح دریا و کندوان در کنار جاده ها و اراضی دور افتاده و بایر میروید.

مزاج: طبیعت آن گرم و خشک است ولی عده ای آن را سرد میدانند.

خواص:

1. آب دم کرده ی آن را بنوشید خشک کننده ی رطوبت ها، ضد سم و قابض است.
2. گذاردن له شده ی تازه ی آن یا مالیدن شیره ی تازه ی آن بر زخم برای التیام زخم کنترل زخم های کچلی جرب و زخم های سرطانی مؤثر است.
3. بیست و پنج تا سی گرم از تازه ی آن را همراه با ساقه هایش در نیم لیتر آب بجوشانید و آب صاف کرده ی آن را بنوشید. چند بار قی ایجاد می کند و مانند مسهل صفرا عمل می کند.
4. آب دم کرده ی تخم آن را بنوشید مسهل است و برای بیماری های معده و کبد مفید می باشد، تب های کهنه را تسکین میدهد جریان رطوبات از رحم و سایر اعضای بدن را قطع می کند، برای رفع فلج، رعشه و جذام مفید است درد پشت را تسکین می دهد.
5. آب دم کرده ی ریشه آن را بنوشید برای قطع خونریزی از سینه و مقعد، رفع ورم مقعد و التیام زخم مفید است برای درمان بیماری های معده و کبد و رفع تب های کهنه مؤثر می باشد، مسهل است، برای رفع فلج رعشه جزام، تسکین درد پشت و قطع جریان رطوبت از رحم و سایر اعضای بدن مفید است.