شناخت دارو: عبارت است از کلومیپرامین یک داروی ضد افسردگی می باشد، این دارو در درمان افسردگی، حالات ترس و وسواس مورد استفاده قرار می گیرد.

دسته دارویی:

• داروهای ضد افسردگی

فارماکولوژی و مکانیسم اثر دارو:

• مکانیسم نوروشیمیایی دقیق هنوز شناخته نشده است، اما تصور می شود که مهار برداشت مجدد سروتونین توسط پایانه سلول های عصبی پیش سیناپسی، غلظت سیناپسی آنها را در سیستم عصبی مرکزی افزایش می دهد دارای اهنیت می باشد.
• کلومیپرامیناز طریق تأثیر خود بر انتقال عصبی سروتوژنیک بر روی رفتار وسواسی اجباری موثر می باشد.
• کلومیپرامینبدنبال مصرف خوراکی بخوبی از طریق دستگاه گوارش جذب می شود. فراهمی زیستی خوراکی کلومیپرامین حدود 50% می باشد. کلومیپرامین دارای متابولیسم عبور اول کبدی می باشد. غذا تأثیری بر روی فراهمی زیستی نمی گذارد. بدنبال مصرف خوراکی حداکثر غلظت پلاسمایی پس از 2 الی 6 ساعت بدست می آید. کلومیپرامین حدود 97 الی 98% به پروتئین های پلاسما و عمدتا آلبومین و احتمالاً آلفا 1-اسید گلیکوپروتئین متصل می گردد. کلومیپرامین بطور گسترده ای در کبد متابولیزه می شود. کلومیپرامین 51 الی 60% از طریق ادرار و 24 الی 32% از طریق حذف صفراوی از طریق مدفوع دفع می گردد. میانگین نیمه عمر حذفی کلومیپرامین 32 ساعت می باشد.

اشکال دارو:

• قرص، شربت، آمپول، کپسول

مقدار مصرف صحیح:

• برای درمان افسردگی در ابتدا 10 میلی گرم و در روز است که در صورت نیاز افزایش می یابد.
• مقدار مصرف معمول برای اختلالات وسواسی اجباری: بزرگسالان: مقدار اولیه: 25 mg خوراکی یک بار در روز هنگام خواب، مقدار نگهدارنده: 100 mg خوراکی در روز، حداکثر مقدار مجاز:250 mg در روز.
• مقدار مصرف معمول برای اختلالات وسواسی اجباری: کودکان: سنین 10 تا 17 سال: مقدار اولیه: 25 mg خوراکی یک بار در روز هنگام خواب، مقدار نگهدارنده: ممکن است تا 3 mg/kg یا 100 mg خوراکی (هر کدام مقدارکمتری داشته باشد) در روز افزایش یابد، حداکثر مقدار مجاز: 3 mg/kg/day یا 200 mg خوراکی در روز. هر کدام مقدار کمتری داشته باشد.

اثر دارو:

• ظاهر شدن اثرات تکمیلی دارو ممکن است هفته ها به طول بیانجامد.

قبل از مصرف دارو:

• در مبتلایان به بیماری پروستات، بیماران قلبی، بیماران تیروئیدی و افرادی که دچار حملات تشنجی می شود، مصرف این دارو باید با احتیاط باشد.

عوارض جانبی دارو:

• تهوع , خشکی دهان , یبوست , گیجی , سوءهاضمه , ناتوانی جنسی , بی اشتهایی , حالت خواب آلودگی , افزایش وزن , تعریق , کاهش میل جنسی , ناهنجاریهای انزال , اختلال دید , افزایش اشتها.

تداخلات دارویی:

• ارگوتامین سی , استیل کولین , اکسپکتورانت , ایپراتروپیوم بروماید , پیموزاید , تامسولوسین , ترازودون , ترانیل سیپرومین , دوبوتامین , زولپیدم , سالبوتامول , سیبوترامین , ستیریزین , سیزاپراید , فلووکسامین , فلوکستین , گالانتامین , مکلوبماید , ونلافاکسین , کاربامازپین , کلوزاپین , کلونیدین , متیلن بلو , بیزوپرولول , سیکلوبنزاپرین , پگ اینترفرون آلفا 2بی , تری فلونوماید , پتاسیم سیترات , سدیم اکسی بات , پروکائین آمید , اسپارفلوکساسین , تورمیفن , وندتانیب , دروپریدول , راساژیلین (رازاگیلین) , سافینامید , پالونوسترون , دولاسترون , تاپنتادول , زیلوتون , دی اتیل پروپیون , مفلوکین , اینداپامید , دوفتیلید , بپریدیل , لیز دگزامفتامین | لیس دکس آمفتامین , آرسنیک تری اکساید , تروپیسترون , ومورافنیب , لورکاسرین , بنزفتامین , استازولام , دکس فن فلورامین , دس ونلافاکسین , میلناسیپران , پروپیل هگزدرین , زایلومتازولین , آکریواستین + پسودوافدرین , گرپافلوکساسین , هالوفانترین , پیلوکارپین خوراکی , هوپرزین آ , بداکیلین , گلیکوپیرونیوم توسیلات , آرفورموترول , وراپاکسار , 5-هیدروکسی تریپتوفان , لوومیلناسیپران , کلرسیکلیزین + فنیل افرین , راموسیروماب , متاکسالون , کانابیدیول , نتوپیتانت.

موارد منع مصرف:

• ازدیاد حساسیت به این دارو و ترکیبات آن، مصرف همزمان با مهارکننده های مونوآمین اکسیداز، انفارکتوس میوکارد.

شرایط نگهداری:

• در مکانی خشک و خنک به دور از نور خورشید و دسترسی کودکان نگهداری شود.

نکات مهم:

• مصرف این دارو به علت خواب آور بودن در هنگام رانندگی و کارهایی که نیاز به دقت زیادی دارند مجاز نمی باشد.
• در حیندرمان با کلومیپرامین بیماران دارای اختلالات افسردگی شدید (MDD)، هم بزرگسالان وهم کودکان، ممکن است وخیم تر شدن وضعیت افسردگی و یا افزایش تمایل به خودکشی یا تغییرات رفتاری غیرطبیعی را تجربه کنند.
• ایمنی مصرف کلومیپرامین در بیماران دارای افسردگی دوقطبی به اثبات نرسیده است.
• اتساع مردمک که بدنبال مصرف بسیاری ازداروهای ضد افسردگی از جمله کلومیپرامین ممکن است حمله زاویه بسته در بیمار با زاویه باریک که تحت ایریدکتومی قرار نگرفته است را آغاز کند.
• قبل از عمل جراحی انتخابی با داروهای بیهوشی عمومی، درمان با کلومیپرامین باید تا زمانی که از نظر بالینی امکان پذیر است قطع و متخصص بیهوشی باید آگاه شود.
• کلومیپرامین در بیماران دارای بیماری کبدی شناخته شده با احتیاط فراوان مصرف شود و آزمون عملکرد کبد بطور منظم برای این بیماران توصیه می گردد.
• در حین درمان با کلومیپرامین اختلالات جنسی و تغییرات وزن ممکن است بروز کند.
• انواع علائم ترک ناشی از قطع مصرف کلومیپرامین از جمله سرگیجه، تهوع، استفراغ، سردرد، ضعف، اختلال خواب، هایپرترمی، تحریک پذیری گزارش شده است.