شناخت دارو: عبارت است از کلرزوکسازون یک شل کننده عضله مرکزی با خواص آرامبخشی است. ادعا شده است که اسپاسم عضلانی را با ایجاد اثر عمده بر نخاع و نواحی تحت قشری مغز انجام می دهد.

دسته دارویی:

• داروهای شل کننده عضلات

فارماکولوژی و مکانیسم اثر دارو:

• کلرزوکسازون دگرانولاسیون را از سلول‌های ماست سل مهار می‌کند، و موجب مهار آزادسازی هیستامین و مواد واکنش آهسته آنافیلاکسی، واسطه واکنش‌های حساسیتی نوع 1 می‌شود. کلرزوکسازون همچنین ممکن است آزادسازی لکوترین‌های التهابی را کاهش دهد. داروی کلرزوکسازون ممکن است با مهار ورود کلسیم و پتاسیم عمل کند که منجر به مهار عصبی و شل‌کنندگی عضلات شود. داده‌های موجود از آزمایشات حیوانی و مطالعات انسانی نشان می‌دهد که کلرزوکسازون عمدتاً در سطح نخاعی و قسمت‌های زیر قشری مغز عمل می‌کند که شاخه‌های رفلکس چند سیناپسی درگیر در تولید و حفظ اسپاسم عضلانی اسکلتی را مهار می‌کند.کلرزوکسازون، یک ترکیب سنتتیک است و باعث جلوگیری از برونکواسپاسم ناشی از آنتی‌ژن می‌شود از این رو برای درمان آسم و رینیت آلرژیک استفاده می‌شود. کلرزوکسازون به عنوان یک محلول چشمی برای درمان التهاب ملتحمه و به صورت خوراکی برای درمان ماستوسایتوزیس سیستمیک و کولیت اولسراتیو استفاده می‌شود. کلرزوکسازون همچنین یک داروی مرکزی برای بیماری‌های عضلانی اسکلتی دردناک است. داده‌های موجود در آزمایشات حیوانی و همچنین مطالعات انسانی نشان می‌دهد که کلرزوکسازون عمدتاً در سطح نخاعی و قسمت‌های زیر قشری مغز عمل می‌کند که در آن رفلکس چند سیناپسی درگیر در تولید و حفظ اسپاسم عضلات اسکلتی با علل گوناگون را مهار می‌کند. نتایج بالینی کاهش اسپاسم عضلانی اسکلتی با تسکین درد و افزایش تحرک عضلات درگیر است. نیمه عمر: 66 دقیقه، شروع: 1 ساعت، مدت اثر: 6-12 ساعت، زمان رسیدن به حداکثر غلظت پلاسمایی: 1-4 ساعت، حداکثر غلظت پلاسمایی: 9-20 میکروگرم در میلی لیتر، متابولیسم: گلوکورونیده شدن سریع کبدی، متابولیت ها: 6 هیدروکسی کلرزوکسازون (غیر فعال؛ به سرعت در ادرار دفع می شود). دفع: ادرار (عمدتا).

اشکال دارو:

• قرص

مقدار مصرف صحیح:

• بزرگسالان: درد عضلانی اسکلتی 250-270 میلی گرم خوراکی هر 6-8 ساعت.
• کودکان: اسپاسم عضلانی: روزانه 20 میلی گرم/کیلوگرم منقسم در هر 6-8 ساعت یا روزانه 600 میلی گرم/متر مربع خوراکی منقسم در هر 6-8 ساعت.

عوارض جانبی دارو:

• سرگیجه , خواب آلودگی , احساس سبکی سر , راش , ادم آنژیونوروتیک , بدحالی , هیجان تناقض آمیز.

تداخلات دارویی:

• تاپنتادول , بوتورفانول , هیدروکدون , سدیم اکسی بات , سوفنتانیل , اکسی مورفون , ات کلر وینول , بنزهیدروکدون/استامینوفن , رمدسیویر , لاسمیدیتان.

موارد منع مصرف:

• ازدیاد حساسیت به این دارو و ترکیبات آن، نقص عملکرد کبدی .

شرایط نگهداری:

• در مکانی خشک و خنک به دور از نور خورشید و دسترسی کودکان نگهداری شود.

نکات مهم:

• ممکن است باعث خواب آلودگی یا سرگیجه شود.
• ممکن است با غذا برای جلوگیری از ناراحتی معده خورده شود.
• سالمندان تحمل بالایی ندارند. از انجام رانندگی یا سایر کارهایی که نیاز به هوشیاری دارد تا زمانی که اثر داروی کلرزوکسازون بر شما مشخص نشده است خودداری کنید.
• قبل از مصرف الکل یا فراورده‌های طبیعی که باعث کاهش فعالیت شما می‌شود، با پزشک خود صحبت کنید.
• این دارو با استراحت، فیزیوتراپی، داروهای درد و سایر درمان‌ها استفاده می‌شود.
• کلرزوکسازون ندرتاً ممکن است رنگ ادرار را تغییر دهد.
• این طبیعی است و موجب نگرانی نیست.
• در صورت بارداری یا قصد بارداری به پزشک خود بگویید.
• شما باید در مورد مزایا و خطرات استفاده از کلرزوکسازون در حین بارداری صحبت کنید.
• در صورت شیردهی، به پزشک خود بگویید.
• شما باید درباره هرگونه خطری برای کودک خود صحبت کنید.
• با غذا یا بدون غذا مصرف کنید.
• اگر باعث ناراحتی معده می‌شود، با غذا مصرف کنید.
• اگر داروی کلرزوکسازون را به صورت منظم مصرف می‌کنید، دوز فراموش شده را به محض یادآوری مصرف کنید.
• اگر نزدیک دوز بعدی است از آن صرف نظر کنید.
• از دوبرابر کردن یا افزایش دوز خودداری کنید.