شناخت دارو: عبارت است از کاپتوپریل یک داروی گشاد کننده عروق خونی می باشد که در کاهش فشار خون بالا و نارسایی قلبی به کار گرفته می شود.

دسته دارویی:

• داروهای قلبی و عروقی

فارماکولوژی و مکانیسم اثر دارو:

• مکانیسم عمل دارویکاپتوپریل هنوز بطور کامل مشخص نیست. داروهای مهارکننده آنزیم مبدل آنژیوتانسین، تبدیل آنژیوتانسین I به آنژیوتانسین II را مهار می کنند.
• کاپتوپریلاز داروهای مهارکننده آنزیم مبدل آنژیوتانسین می باشد. کاپتوپریل اثرRAAS سیستم رنین، آنژیوتانسین آلدسترون را آ تاگونیزه می کند.RAAS  یک هموستاتیک با مکانیسم تنظیم همودینامیک ها، تعادل آب و الکترولیت می باشد.
• پس از مصرف خوراکیمقادیر درمانی کاپتوپریل، جذب سریع رخ می دهد. زمان رسیدن به حداکثر غلظت سرمی حدود یک ساعت می باشد. غذا باعث کاهش جذب کاپتوپریل تا 30 الی 40 % می شود. از اینرو کاپتوپریل باید یکساعت پیش از غذا مصرف شود. 25 الی 30 درصد دارو به پروتیین های پلاسما پیوند می یابد. نیمه عمر کاپتوپریل 2 الی 3 ساعت است که در نارسایی کلیه افزایش می یابد. دفع کاپتوپریل بمیزان زیاد از راه ادرار می باشد.

اشکال دارو:

• قرص

مقدار مصرف صحیح:

• ابتدا 25 میلی گرم و در صورت نیاز تا 75 میلی گرم افزایش می یابد و طی 2 الی 3 مرحله باید مورد استفاده قرار بگیرد.
• مقدار معمول برای زیادی فشارخون: بزرگسالان: مقدار اولیه: 25 میلی گرم خوراکی، 2 تا 3 بار در روز یک ساعت قبل از غذا، مقدار نگهدارنده: 25 تا 150 mg خوراکی ، 2 تا 3 بار در روز یکساعت قبل از غذا.
• مقدار معمول برای نارسایی احتقانی قلب: بزرگسالان: مقدار اولیه: 25 میلی گرم خوراکی، 3 بار در روز (6.25 تا 12.5 mg خوراکی 3 بار در روز در صورت کاهش حجم یا کاهش فشارخون)، مقدار نگهدارنده:50 mg سه بار در روز در صورت نیاز حداقل با فاصله 2 هفته مقدار مصرف را می توان تا 100 mg سه بار در روز افزایش داد. کاپتوپریلعموماً باید همراه با یک دیورتیک و یک دیجیتالیس مصرف شود.
• مقدار معمول برای نارسایی احتقانی قلب: کودکان: مقدار مصرف باید براساس پاسخ بیمار تنظیم گردد برای بیمارانی که بدلیل درمان قبلی با دیورتیک ها (داروهای مدر) سدیم و آب بدنشان کاهش یافته، مقدار مصرف کمتری در نظر گرفته می شود. نوزادان نارس و نوزادان کامل با سنین 7 روزه و کمتراز 7 روز: مقدار اولیه 0.01mg/kg/dose هر 8 تا 12 ساعت. نوزادان کامل با سنین بیشتر از 7 روز: مقدار اولیه: 0.05 تا 0.1 mg/kg/dose هر 8 تا 24 ساعت.  مقدار مصرف را می توان حداکثر تا 0.5 mg/kg/dose هر 6 تا 24 ساعت افزایش داد. نوپا: مقدار اولیه: 0.15 تا 0.3 mg/kg/dose ، مقدار مصرف را می توان حداکثر تا 6 mg/kg/day  در 1 تا 4 مقادیر منقسم افزایش داد. معمولاً مقدار مورد نیاز 2.5 تا 6 mg/kg/day  می باشد. کودکان: مقدار اولیه: 3 تا 0.5 mg/kg/dose، مقدار مصرف را می توان حداکثر تا 6 mg/kg/day در 2 تا 4 مقادیر منقسم افزایش داد. کودکان بزرگتر: مقدار اولیه: 6.25 تا 12.5 mg/dose هر 12 تا 24 ساعت، مقدار مصرف را می توان حداکثر تا 6 mg/kg/day در 2 تا 4 مقادیر منقسم افزایش داد. نوجوانان تا بزرگسالان: مقدار اولیه: 12.5 تا 25 mg/dose هر 8 تا 12 ساعت، بنا بر پاسخ بیمار می توان حداقل هر یک یا دو هفته 25 mg/dose مقدار مصرف را افزایش داد. حداکثر مقدار مجاز: 450 mg/day

اثر دارو:

• ظرف مدت یک ساعت ظاهر می شود و تا چند ساعت باقی می ماند.

قبل از مصرف دارو:

• در بیماران دیابتی (مرض قند)، بیماران قلبی، بیماران کبدی و کلیوی مصرف این دارو باید مطابق نظر پزشک باشد.

عوارض جانبی دارو:

• درد قفسه سینه ، افزایش تعداد ضربان قلب ، آنژیوادم ، بثورات جلدی ، گرگرفتگی ، ضعف ، خارش شدید ، کاهش فشارخون ، کاهش پلاکت خون ، کاهش نوتروفیل خون ، کم خونی ، تپش قلب ، سرفه ، تب، بزرگ شدن پستان ها ، درد مفصل ، دفع پروتئین در ادرار، نارسایی کلیوی ، آنژین صدری ، سکته قلبی ، آگرانولوسیتوز ، کم ادراری.

تداخلات دارویی:

• آملود ببین + والسارتان ، اورولیموس ، پرگابالین ، تویوتکان ، دروسپیرتون ، سوکروز آهن ، میلرینون ، نیتروگلیسیرین ، هیدرالازین ، آزاتیوپرین ، آلوپورینول ، آلومینیوم ژل ، استامینوفن + کافیین استیل سالیسیلیک ، لیتیم کربنات ، ویتامین ث + استیل سالیسیلیک اسید ، يوهمبين ، ایلوپروست، سدیم فسفات (وریدی)، سیتاگلیپتین ، بیزوپرولول ، ریواروکسابان ، تری متوپریم، پتاسیم سیترات، دوکسازوسین ، میپومرسن ، آهن دکستران ، آلیسکایرن ، سلکوکسیب ، ایروسارتان ، تریامترن ، سولینداک ، ترپروستينيل ، مکلوفنامات، بایومتون ، آریلسارتان ، کاندسارتان ، تلمیزارتان/ تلميسارتان ، کاناگلیفلوزین ، ایربزارتان ، اولمزارتان ، ساکوبیتریل و والزارتان ، آپروتینین، رمدسیویر ، آنژیوتانسین.

موارد منع مصرف:

• ازدیاد حساسیت به این دارو و ترکیبات آن.

شرایط نگهداری:

• در مکانی خشک و خنک به دور از نور خورشید و دسترسی کودکان نگهداری شود.

نکات مهم:

• اگر با مصرف این دارو دچار سرفه های مکرر و اختلالات چشایی می شوید، بهتر است از دوز دارو کم کنید تا از شدت عوارض آن کاسته شود.
• مصرف اين دارو حتي در صورت احساس بهبودي بايد ادامه يابد.
• اين دارو افزايش فشارخون را درمان نمي‌كند، بلکه آن را كنترل مي‌نمايد. از اين رو مصرف آن ممكن است تا آخر عمر ضروري باشد.
• از مصرف ساير داروها، به خصوص داروهاي مقلد سمپاتيك كه نياز به نسخه ندارند، بايد خودداري شود.
• طي مصرف اين دارو، رعايت رژيم غذايي و محدوديت مصرف سديم اهميت دارد.
• در صورت فراموش شدن يك نوبت مصرف دارو، به محض به ياد آوردن، آن نوبت بايد مصرف شود، مگر اين كه تقريباً زمان مصرف نوبت بعدي فرا رسيده باشد. در اين صورت از دو برابر كردن مقدار مصرف دارو بايد خودداري شود.