پیرازینامید (Pyrazinamide)

شناخت دارو: عبارت است از پیرازین آمید همراه با سایر داروهای ضد سل در درمان این بیماری مصرف می شود.

دسته دارویی:

فارماکولوژی و مکانیسم اثر دارو:

این آنتی بیوتیک بسته به غلظت و حساسیت ارگانیسم باکتریواستاتیک یا باکتریسید می باشد. مکانیسم اثر این دارو به خوبی شناخته نشده است.
این دارو از راه خوراکی به خوبی جذب می شود و پس از جذب در اغلب بافت ها و مایعات بدن منتشر می شود. پیرازین آمید در کبد به متابولیت فعال خود، هیدرولیز می شود. غلظت سرمی دارو 1 الی 2 ساعت و غلظت سرمی متابولیت آن 4 الی 5 ساعت پس از مصرف به اوج خود می رسد. نیمه عمر دارو 5/9 ساعت و نیمه عمر متابولیت آن 12 ساعت است که در صورت نارسایی مزمن کلیه به ترتیب تا 26 و 22 ساعت ممکن است افزایش یابند. دفع این دارو کلیوی است.

اشکال دارو:

مقدار مصرف صحیح:

بزرگسالان: درمان سل برای HIV منفی، درمان روزانه 30 الی 15 میلی گرم / کیلوگرم خوراکی یک بار در روز؛ بیش از 2 گرم در روز نشود. درمان دو بار در هفته: 50 میلی گرم بر کیلوگرم دو بار در هفته؛ از 2 گرم / دوز بیشتر نشود. درمان سل برای در معرض / آلوده HIV 40 الی 20 میلی گرم / کیلوگرم / دوز خوراکی یک بار در روز؛ بیش از 2 گرم در روز نشود.
کودکان: درمان سل، درمان روزانه 30 الی 15 میلی گرم / کیلوگرم خوراکی یک بار در روز؛ نباید بیش از 2000 میلی گرم در روز شود. درمان دو بار در هفته: 50 میلی گرم / کیلوگرم / دوز؛ نباید بیش از 3000 میلی گرم در روز شود.

عوارض جانبی دارو:

تداخلات دارویی:

پروبنسید، میتی گلیناید، ایزونیازید، ریفامپین، تری فلونوماید، واکسن زنده ب ث ژ، واکسن زنده وبا، لومیتاپید، میپومرسن، رمدسیویر.

موارد منع مصرف:

شرایط نگهداری:

نکات مهم:

در صورت وجود عیب کار کبد، عیب کار کلیه، دیابت و نقرس، این دارو باید با احتیاط فراوان مصرف شود. پیگیری کار کبد در طول درمان با این دارو توصیه می شود.
بیمار یا اطرافیان وی را باید از نظر تشخیص علایم اختلال کبدی آگاه ساخت و به بیمار یادآور شد که در صورت بروز علایم این اختلال از جمله، تهوع مداوم، استفراغ، بی حالی و یرقان، فوراً مصرف دارو را قطع و به پزشک مراجعه کند.