شناخت دارو: عبارت است از پنتوپرازول از داروهای مهارکننده پمپ پروتون می باشد. پنتوپرازول موجب کاهش مقدار اسید تولید شده در معده می شود. پنتوپرازول در درمان بازگشت محتویات معده به مری و دیگر بیماریهای ناشی از ترشح بیش از حد اسید معده مانند سندروم زولینگر-الیسون استفاده می شود. این دارو برای درمان فوری علائم سوزش سر دل مناسب نیست.
دسته دارویی:
- داروهای گوارشی
فارماکولوژی و مکانیسم اثر دارو:
- پنتوپرازول با عمل اختصاصی بر روی پمپ پروتون، مرحله نهایی تولید اسید را مهار می کند از اینرو سبب کاهش مقدار اسید تولید شده در معده می شود. پنتوپرازول با مهار اختصاصی H+/K+-ATPase در سلول های جدار معده باعث مهار ترشح اسید معده می گردد.پنتوپرازول یک بنزایمیدازول جایگزین می باشد که برای درمان کوتاه مدت استفاده می گردد. پنتوپرازول از داروهای مهارکننده پمپ پروتون می باشد که مرحله نهایی تولید اسید معده را مهار می کند.پنتوپرازول بخوبی جذب می گردد. داروی پنتوپرازول بمقدار کم تحت متابولیسم عبور اول کبدی قرار میگیرد. فراهمی زیستی مطلق پنتوپرازول حدود 77% می باشد. پیوند پنتوپرازول به پروتئین های پلاسما 98% می باشد. پنتوپرازول بطور گسترده در کبد توسط سیستم سیتوکروم P450 متابولیزه می گردد. متابولیت ها عمدتا از طریق ادرار دفع می گردد. نیمه عمر حذف پنتوپرازول 1 ساعت می باشد که در نارسایی کبدی طولانی تر است در بیماران دارای سیروز حدود 3-6 ساعت می باشد.
اشکال دارو:
- کپسول، قرص
مقدار مصرف صحیح:
- مقدار مصرف معمول برای درمان التهاب مری زخمی شونده: بزرگسالان: 40 mg خوراکی یکبار در روز بمدت 4 هفته که در صورت نیاز دوره درمان به 8 هفته افزایش می یابد. بعنوان مقدار نگهدارنده 40 mg خوراکی یکبار در روز نهایتا بمدت 12 ماه.
- مقدار مصرف معمول برای درمان بازگشت محتویات معده به مری: بزرگسالان: تزریقی: 40 mg یکبار در روز بمدت 7 تا 10 روز،انفوزیون وریدی طی 15 دقیقه.درمان تزریق وریدی باید بلافاصله پس از تحمل خوراکی دارو توسط بیمار قطع گردد. خوراکی: 40 mg خوراکی یکبار در روز بمدت 4 هفته که در صورت نیاز دوره درمان به 8 هفته افزایش می یابد.
- مقدار مصرف معمول برای زخم معده: بزرگسالان: خوراکی: 40 mg خوراکی یکبار در روز بمدت 4 هفته که در صورت نیاز دوره درمان به 8 هفته افزایش می یابد.
- مقدار مصرف معمول برای سندروم زولینگر الیسون: بزرگسالان: تزریقی: 80 mg هر 12 ساعت انفوزیون وریدی طی 15 دقیقه حداکثر بمدت 6 روز. خوراکی: 40 mg خوراکی دو بار در روز. تا حداکثر 240 mg در روز.
عوارض جانبی دارو:
- تهوع , سردرد , دردشکمی , گیجی , استفراغ , بثورات جلدی , اسهال , کهیر , درد مفصل , نفخ
تداخلات دارویی:
- اس امپرازول , بوسولفان , ایتراکونازول , بورتزومیب , ترانیل سیپرومین , زولدرونیک اسید , سرترالین , فلووکسامین , فلوکستین , فلوکونازول , فنی توئین , نیلوتینیب , وریکونازول , کتوکونازول , توپوتکان , تولترودین , ستوکسی ماب , سیرولیموس , لاکتولوز , مایکوفنولات موفتیل , کلوپیدوگرل , دابیگاتران , سفپیم , ونکومایسین , نلفیناویر , پازوپانیب , داساتینیب , ادوکسابان , ریلپیویرین , نیزولدیپین , آکالابروتینیب , آهن , سکرتین , سوفوسبوویر و ولپاتاسویر , ریوسیگوآت , داکومیتینیب , کانابیدیول , تالازوپاریب , بک آمپی سیلین
موارد منع مصرف:
- ازدیاد حساسیت به این دارو و ترکیبات آن.
شرایط نگهداری:
- در مکانی خشک و خنک به دور از نور خورشید و دسترسی کودکان نگهداری شود.
نکات مهم:
- در صورت اثبات وجود سرطان معده از مصرف پنتوپرازول خودداری شود.
- در مصرف طولانی مدت پنتوپرازول ، گاستریت آتروفیک ( ناراحتی معده) گزارش شده است.
- در بیماران مصرف کننده PPI ها شامل پنتوپرازول نفریت بینابینی حاد مشاهده شده است.
- مصرف روزانه داروهای کاهنده اسید معده برای مدت طولانی(بیشتر از سه سال) می تواند منجر به سوء جذب ویتامین B-12 ناشی از کمبود یا فقدان اسید معده شود.
- پنتوپرازول در بیماران مبتلا یا دارای سابقه ابتلا به بیماری مزمن کبدی با احتیاط فراوان مصرف گردد. داروی پنتوپرازول را می توان بدون توجه به زمان صرف غذا (هم با معده خالی هم همراه غذا) مصرف نمود.