کاربر

پروکائین آمید (Procaiamide)

بیماری ها ، داروها ، تشخیص ، درمان و ...

شناخت دارو: عبارت است از پروكائين آميد در درمان و كنترل آريتمي بطني، به ويژه پس از انفاركتوس قلبي و همچنين تاكي كاردي دهليزي مصرف مي‌شود.

دسته دارویی:

  • داروهای قلبی و عروقی

فارماکولوژی و مکانیسم اثر دارو:

  • اين دارو اثر مستقيم بر روي قلب دارد و موجب كاهش تحريك‌ پذيري، سرعت هدايت، خودكاري و پاسخ دهي غشاء همراه طولاني شدن دوره تحريك‌ ناپذيري مي‌شود. مقادير مصرف بيشتر دارو، ممكن است موجب ايجاد انسداد دهليزي بطني شود.
  • جذب دارو پس از تزريق عضلاني سريع و متابوليسم دارو كبدي است. 95 الی 75 درصد دارو پس از مصرف از راه خوراكي جذب مي‌شود. در حدود 25 درصد از يک مقدار مصرف، به متابوليت فعال تبديل مي‌شود. نيمه عمر دارو در حدود 5/4 الی 5/2 ساعت و نيمه عمر متابوليت آن در حدود 6 ساعت است. زمان لازم براي رسيدن به اوج اثر، ‌از راه طريق عضلاني 60 الی 15 دقيقه و از راه خوراكي 90 الی 60 دقيقه و از راه وريدي فوري است. دفع دارو از راه كليه مي‌باشد و سرعت دفع متابوليت آن كندتر است.

اشکال دارو:

  • آمپول

مقدار مصرف صحیح:

  • محلول تزریقی ۱۰۰ و ۵۰۰ میلی گرم در هر میلی لیتر
  • تجویز عضلانی: 5/0 تا ۱ گرم عضلانی هر ۴ الی ۸ ساعت
  • تجویز وریدی: دوز بارگیری: ۱۰۰ الی ۲۰۰ میلی گرم هر دوز یا ۱۵ الی ۱۸ میلی گرم به ازاء هر کیلوگرم وزن, انفوزیون آهسته طی ۲۵ الی ۳۰ دقیقه, دقت شود که سرعت تزریق بیش از ۵۰ میلی گرم در دقیقه نباشد. در صورت نیاز هر ۵ دقیقه تکرار شود (بیش از ۱ گرم نشود)، دوز نگه دارنده: ۱ الی ۴ میلی گرم در دقیقه به صورت انفوزیون وریدی پیوسته.
  • تجویز در نارسایی کلیه: دوز بارگیری را تا ۱۲ میلی گرم به ازاء هر کیلوگرم وزن کاهش دهید. دوز افوزیون وریدی را تا یک سوم در خصوص بیمارانی که نارسایی متوسط کلیوی یا قلبی دارند و دو سوم در خصوص بیمارانی که نارسایی شدید کلیوی یا قلبی دارند کاهش دهید.
  • تجویز در نارسایی کبدی: 50 درصد دوز مصرفی را کاهش دهید.

عوارض جانبی دارو:

  • افسردگی، روان پریشی، تهوع، استفراغ، ضعف ،سستی و رخوت، درد شکمی، لکوپنی، راش، آریتمی، لرز، طعم تلخ یا ناخوشایند در دهان، افت فشار خون، میوپاتی، بلوک قلبی، جنون، افزایش آنتی بادی های ضد هسته ای، علائم مشابه سندروم SLE، آسیستول، گسترده شدن PR یا QRS، آتاکسیا یا از دست دادن کنترل حرکات بدن.

تداخلات دارویی:

  • استیل کولین، اکترئوتاید استات، دیزوپیرامید آ دیسوپیرامید، سیزاپراید، هیوسین، کلرپرومازین، فورمترول، روکورونیوم، هیوسیامین، آمی تریپتیلین، آمیودارون، اپی نفرین، اریترومایسین، افلوکساسین، اندانسترون، تلاوانسین، تروپیسترون، ومورافنیب، ویلانترول، فلوتیکازون فروات استنشاقی، دیوتترابنازین، ایلوپریدون، نافارلین، پالیپربدون، پیماوانسرین، رومیدپسین، اریترومایسین استئارات، لوفپرامین، میانسرین، آرسنیک تری اکساید، داساتینیب ،دلاسترون، لومفانترین، آمی سولپراید، آرتمتر لومفانترین، دوسولپین، اریترومایسین اتیل سوکسینات، اریبولین، اینوتوزوماب، پانوبینوستات، ریبوسیکلیب، ایبوتیلاید، دوفتیلید، سرتیندول، دروپریدول، تلیترومایسین، هیسترلین، دروندارون، مفلوکین، آستمیزول، ترفنادین، آموکساپین، پروتریپتیلین، پروکلرپرازین، لوپرولاید استات، فلکاینید فلکاینید، گوسرلین، رانولازین ،پنتامیدین، کینیدین، کوئینیدین، هالوپریدول، ونلافاکسین، وریکونازول، کتوکونازول، کلاریترومایسین، کلومیپرامین، لووفلوکساسین، ماپروتیلین، متادون، موکسی فلوکساسین، نورتریپتیلین، نیلوتینیب، فلوفنازین، فلووکسامین، فلوکستین، فلوکونازول، فینگولیمود، لاپاتینیب، دسیپرامین، دوکسپین، دیگوکسین، ریسپریدون، سایمتیدین، سوتالول، پیموزاید، ترازودون، تری فلوپرازین، تریپتورلین، تریمی پرامین، تیوریدازین، ایتراکونازول، ایمی پرامین، پاروکستین، پرفنازین، پرومتازین، پوساکونازول، اسپارفلوکساسین، تورمیفن، وندتا نیب، پالونوسترون، دولاسترون، اینداپامید، بپریدیل، آلفوزوسین، پرومازین، پروبوکول، الیگلوستات، جمتوزومب، آسناپین، آپالوتامید، وازوپرسین، پرپافلوکساسین، هالوفانترین، بداکیلین، آبارلیکس، گیلتریتینیب، گلاسدگیب، پرفلوترن، گلیکوپیرونیوم توسیلات، انترکتینیب.

موارد منع مصرف:

  1. اين دارو در موارد انسداد كامل دهليزي بطني (مگر اين كه توسط قلب مصنوعي كنترل شود) نبايد مصرف شود.
  2. پروکائین آمیددر شیر ترشح می شود، لذا یا از شیردهی خودداری شود یا مصرف دارو قطع شود.

شرایط نگهداری:

  • در مکانی خشک و خنک به دور از نور خورشید و دسترسی کودکان نگهداری شود.

نکات مهم:

  • اين دارو در موارد زير بايد با احتياط فراوان مصرف شود: بلوك دهليزي بطني، انسداد شاخه‌اي از دسته هيس، مسموميت با ديژيتال، نارسايي احتقاني قلب، سابقه لوپوس اريتماتوز، عيب كار كليه، ميتاستني گراو و تاكي كاردي بطني.
  • تزريق وريدي بايد تنها براي بيماران بستري در بيمارستان به كار رود تا امكان پيگيري وضعيت بيمار وجود داشته باشد.
  • از آن جا كه ممكن است در طول تجويز وريدي اين دارو كمي فشارخون به سرعت بروز كند توصيه مي‌شود كه حتماً فشارخون بيمار با دقت و به طور مداوم كنترل شود.
  • سرعت تزريق وريدي اين دارو، نبايد از mg/min50 تجاوز كند.
  • پيگيري وضعيت عملكرد قلب در فواصل منظم در طول درمان خوراكي و همزمان با درمان تزريقي ضروري است. در صورت كاهش بيش از حد فشارخون يا پهن شدن باند QRS و بروز علائم انسداد قلبي، مصرف دارو بايد قطع شود.
  • مصرف اين دارو از راه عضلاني، فقط در مواردي كه امكان تزريق وريدي وجود ندارد، توصيه مي‌شود.
  • مصرف اين دارو حتي در صورت احساس بهبودي نيز بايد ادامه يابد.
  • در صورت فراموش شدن يك نوبت مصرف دارو، اگر طي 2 ساعت به ياد آورده شود، آن نوبت بايد مصرف شود، ولي اگر تقريباً زمان مصرف نوبت بعدي فرا رسيده باشد از مصرف آن نوبت خودداري نموده و مقدار مصرف بعدي نيز نبايد دو برابر گردد.
  • قبل از مصرف دارو، بايد با پزشك مشورت شود.
  • احتمال بروز سرگيجه با مصرف مقادير زياد (به ويژه در سالخوردگان) وجود دارد.
  • در صورت نياز به هرگونه عمل جراحي يا درمان اضطراري بايد احتياط نمود.
error: محتوا محافظت شده می باشد.