شناخت دارو: عبارت است از از دسته داروهای ضد اضطراب است که با تأثیر گذاشتن بر روی مغز، موجب تنظیم و تعدیل رفتارهای غیر عادی می شود، در اصل برای آرام کردن شخص تحریک شده مصرف می شود.

دسته دارویی:

• خواب آورهای آرامبخش و ضد جنون ها

فارماکولوژی و مکانیسم اثر دارو:

• پرومازین یک آنتاگونیست در گیرنده های دوپامین نوع 1 ، 2 و 4 ، گیرنده های HT-5 نوع 2A و 2C ، گیرنده های موسکارینی 1 تا 5 ، گیرنده های آلفا (1) و گیرنده های هیستامین H1 است. اثر آنتی سایکوتیک پرومازین به دلیل اثر آنتاگونیسم در گیرنده های دوپامین و سروتونین نوع 2 ، با فعالیت بیشتر در گیرنده های سروتونین 5-HT2 نسبت به گیرنده های دوپامین نوع 2پرومازین متعلق به گروهی از داروها است که به عنوان آنتی سایکوتیک های فنوتیازینی شناخته می شوند. این عمل با مسدود کردن انواع گیرنده ها در مغز ، به ویژه گیرنده های دوپامین انجام می شود. دوپامین در انتقال سیگنالهای بین سلولهای مغزی نقش دارد. هنگامی که مقدار اضافی دوپامین در مغز وجود دارد ، باعث تحریک بیش از حد گیرنده های دوپامین می شود.
• این گیرنده ها به طور معمول درتنظیم رفتار نقش دارند و تحریک بیش از حد ممکن است به بیماری های سایکوتیک منجر شود. پرومازین این گیرنده ها را مسدود کرده و تحریک بیش از حد آنها را متوقف می کند و از این طریق به کنترل بیماری سایکوتیک کمک می کند.ذب ممکن است متغیرباشد و غلظت پیک پلاسما اختلافات متقابل بین فردی را نشان می دهد.
• پروتئین بایندینگ: 94٪
• متابولیسم: کبدی ، در درجه اول به N-desmethylpromazine و promazine sulfoxide.

اشکال دارو:

• قرص، آمپول، شربت

مقدار مصرف صحیح:

• 100 الی 800 میلی گرم و طی 4 مرحله در روز می باشد.
• بزرگسال: IM: بسته به میزان شدت، 50 تا150 میلی گرم. ممکن است دوزهای اضافی را در فاصله های 30 دقیقه وتا دوز کامل 300 میلی گرم دریافت کند. پس از به دست آوردن اولین کنترل و نتیجه درمان ، به صورت خوراکی تجویز کنید. خوراکی یاترزیق عضلانی: 10 تا 200 میلی گرم هر 4 الی 6 ساعت.
• کودکان: کودک> 12 سال: خوراکی یا تزریقی: 10 تا 25 میلی گرم در هر 4 الی 6 ساعت.

اثر دارو:

• نیم ساعت پس از مصرف ظاهر می شود و به مدت 4 الی 6 ساعت باقی می ماند.

قبل از مصرف دارو:

• مواردی مثل بیماری قلبی، مشکلات طولانی مدت کبد و کلیه، حملات تشنجی، دیابت (مرض قند)، بیماری پروستات و مشکلات تنفسی را با پزشک خود در میان بگذارید.

عوارض جانبی دارو:

• یبوست , نکروز , تهوع , خشکی دهان , حالت خواب آلودگی , آگرانولوسیتوز , تاکیکاردی , استفراغ , گالاکتوره , عوارض اکستراپیرامیدال , ژنیکوماستی , ترشح بیش از حد بزاق , دیستونی , آمنوره , پدیده رینود , سندرم نرولپتیک بدخیم , پریاپیسم , آکاتیزیا , بی اختیاری ادرار , شب ادراری , هیپرپرولاکتینمی , دیسکنزی تاخیری دائمی.

تداخلات دارویی:

• استیل کولین , بپریدیل , آمیودارون , آیوپامیدول , بوپروپیون , پتاسیم کلراید , پیموزاید , تترابنازین , لفامولین , کابوزانتینیب , بداکیلین , ایووزیدنیب , لوومتادیل استات , سیپونیمود , اوزانیمود , کریزوتینیب , گاتی فلوکساسین , گرپافلوکساسین , هالوفانترین , آمینولوولینیک اسید خوراکی , دزوسین | Dezocine , نالبوفین , آمی سولپراید , آرسنیک تری اکساید , دیو تترابنازین , ایلوپریدون , ومورافنیب , ایبوتیلاید , دوفتیلید , سریتینیب , پاسیروتاید , هیدرومورفون , بوتورفانول , ایوابرادین , آیوهگزول (امنی پک) , دروندارون , پنتازوسین , پانوبینوستات , ریبوسیکلیب , میفه پریستون , پروپوکسیفن , تاپنتادول , رمی فنتانیل , لوورفانول , زیپراسیدون , دروپریدول , آلفنتانیل , سوفنتانیل , مپریدین , کدئین , دولاسترون , مزوریدازین , اسپارفلوکساسین , کلروکین , تورمیفن , اسیمرتینیب , وندتانیب , کینیدین | کوئینیدین , پتاسیم سیترات , هیدروکدون , بوپرنورفین , سدیم اکسی بات , پروکائین آمید , فنتانیل , مورفین , اکسی کدون , ساکویی ناویر | ساکیناویر , افاویرنز , متریزامید , نیلوتینیب , هالوپریدول , هیدروکسی کلروکین , کلوزاپین , آناگریلید , اس سیتالوپرام , سیتالوپرام , سیزاپراید , فینگولیمود , متادون , متوکلوپرامید , موکسی فلوکساسین , ترامادول , توپیرامات , تیوریدازین , دیزوپیرامید | دیسوپیرامید , زونیساماید , سوتالول , کارموستین , فلوکسوریدین , بلیناتومومب , ونتوکلاکس , گلیکوپیرونیوم توسیلات , تمسیرولیموس , اکسی مورفون , ادتات کلسیم دی سدیم , اپاداسیتینیب , بلانتامب-مافودوتین.

موارد منع مصرف:

• ازدیاد حساسیت به این دارو و ترکیبات آن، نارسایی قلبی، بیماری عروق مغزی، گلوکوم با زاویه بسته.

شرایط نگهداری:

• در مکانی خشک و خنک به دور از نور خورشید و دسترسی کودکان نگهداری شود.

نکات مهم:

• مصرف این دارو در افراد بالای 60 سال ممکن است اثرات نامطلوبی بر توانایی بدن این افراد در تنظیم دما داشته باشد.
• احتمال بیشتر مرگ در بزرگسالان مسنی وجود دارد که به دلیل مشکلات روحی ناشی از زوال عقل از این دارو استفاده می کنند. بیشتر مرگ و میرها مربوط به بیماری قلبی یا عفونت بوده است. این دارو برای درمان مشکلات روانی ناشی از زوال عقل تأیید نشده است.
• به پزشک خود اطلاع دهید: اگر به پرومازین یا هر جزیی از آن حساسیت دارید. اگر خیلی خواب آلود هستید. اگر تومور غده آدرنال دارید به نام فئوکروموسیتوم. اگر دارویی مصرف می کنید که می تواند نوع خاصی از ضربان قلب را ایجاد کند که طبیعی نیست (طولانی شدن QT طولانی مدت). اگر اخیراً مقدار زیادی الکل نوشیده اید و یا مقدار زیادی از دارویی مصرف کرده اید، مانند فنوباربیتال یا برخی داروهای ضد درد مانند اکسی کدون که ممکن است عملکرد شما را کند کند.
• تعداد کم گلبولهای سفید با داروهایی مانند این اتفاق افتاده است. این ممکن است به ندرت منجر به ابتلای بیشتربه عفونت ها شود.
• سرگیجه، خواب آلودگی و احساس عدم پایداری ممکن است در رابطه با پرومازین اتفاق بیافتد. این ممکن است به سقوط منجر شود.
• از آنجا که این عوامل دارای خاصیت ضد تهوع هستند، ممکن است علائم مصرف بیش از حد داروها و علائم مبهم تومور مغزی یا انسداد روده ای را بپوشانند.
• باید در افراد با بیماری کاردیوواسکولار ، نارسایی کبد، یا با سابقه زخم معده با احتیاط شدید استفاده شود.
• از رانندگی و انجام سایر کارهایی که نیازبه هوشیاری دارند، خودداری کنید تا زمانی که ببینید چقدر پرومازین بر شما تأثیر می گذارد.
• از مصرف مشروبات الکلی در هنگام مصرف پرومازین خودداری کنید.
• در صورت بروز علائم قند خون بالا یا پایین، به پزشک خود اطلاع دهید.
• ممکن است نسبت به آفتاب حساس شوید. از قرارگیری در آفتاب و تخت های برنزه خودداری کنید. از ضد آفتاب و لباس و عینک استفاده کنید که شما را در مقابل آفتاب محافظت می کند.