شناخت دارو: عبارت است از ویتامین B6 یک ویتامین محلول در آب است. با توجه به اینکه این ویتامین در آب حل می شود، بنابراین بدن نمی تواند آن را ذخیره کند. باقی مانده ویتامین از طریق ادرار دفع می شود. این بدان معنی است که شما نیاز به تأمین منظم این ویتامین در رژیم غذایی خود دارید. پیریدوکسین در غذاهایی مانند غلات، لوبیا، سبزیجات، کبد، گوشت و تخم مرغ یافت می شود. همچنین می تواند در آزمایشگاه ساخته شود. اعمال ویتامین B6 در بدن: ساخت آنتی بادی ها؛ برای مبارزه با بسیاری از بیماری ها، آنتی بادی مورد نیاز است. حفظ عملکرد طبیعی اعصاب؛ ساخت هموگلوبین؛ هموگلوبین اکسیژن گلبول های قرمز را به بافت منتقل می کند. کمبود ویتامین ب6 می تواند یک نوع کم خونی ایجاد کند. تجزیه پروتئین ها؛ مصرف پروتئین بیشتر، نیاز به ویتامین ب 6 را افزایش می دهد. حفظ قند خون (گلوکز) در محدوده طبیعی، حدود 40 درصد از این ویتامین در اثر پخت از بین می رود.

دسته دارویی:

• مکمل ها (ویتامین ها)

فارماکولوژی و مکانیسم اثر دارو:

• ویتامین ب 6 به عنوان یک کوآنزیم در متابولیسم پروتئین، کربوهیدرات و چربی عمل می کند، این ویتامین با دکربوکسیله کردن آمینو اسیدها، تبدیل تریپتوفان به نیاسین یا سروتونین (5- هیدروکسی تریپتامین)، دآمیناسیون، ترانس آمیناسیون و ترانس سولفوراسیون آمینو اسید ها در متابولیسم پروتئین ها دخالت دارد. در فرایند متابولیسم کربوهیدرات ها، مسئول تجزیه گلیکوژن به گلوکز 1-فسفات است. مایعات مود در بدن بزرگسالان حاوی 16 تا 25 میلی گرم پریدوکسین است. نیمه عمر آن 15 تا 20 روز است. ویتامین B6 به اسید 4-پیریدوکسیک در کبد متابولیزه می شود. این متابولیت از طریق ادرار دفع می شود. نیاز به پیریدوکسین با مقدار پروتئین در رژیم غذایی افزایش می یابد. به نظر می رسد آزمایش میزان تریپتوفان کمبود اولیه ویتامین B6 را با تشخیص گزانتین اوره مشخص می کند. متوسط ​​نیاز روزانه بزرگسالان حدود 25 میلی گرم است.

اشکال دارو:

• قرص، آمپول

مقدار مصرف صحیح:

• مصرف روزانه بزرگسالان در کمبود ویتامین ناشی از مصرف برخی داروها: سیکلوسپورین: 100 تا 300 میلی گرم در روز به صورت خوراکی در دوزهای تقسیم شده.
• ایزونیازید یا پنی سیلامین: 100 تا 200 میلی گرم در روز خوراکی برای 3 هفته یا 25 تا 100 میلی گرم در روز برای پیشگیری.
• داروهای ضد بارداری خوراکی: 25 تا 30 میلی گرم در روز به صورت خوراکی.
• مسمومیت حاد: هیدرالازین: 25 میلی گرم بر کیلوگرم. یک سوم از دوز را باید عضلانی تجویز کرده و بقیه را به صورت وریدی طی3 ساعت تزریق کنید.
• ایزونیازید: 1 تا 4 گرم وریدی به عنوان دوز اول، سپس 1 گرم عضلانی هر 30 دقیقه تا زمانی که کل دوز مورد نیاز تجویز شده داده شود.(با سایر داروهای ضد تشنج در صورت نیاز داده می شود). مقدار کل دوز مصرفی باید برابر مقدار مصرف ایزونیازید باشد.
• مصرف قارچ خوراکی ژنوس جیرومیترا: 25 میلی گرم بر کیلوگرم وریدی طی 15 تا 30 دقیقه تزریق می شود. حداکثر دوز 15 تا 20 گرم در روز لازم است.
• مصرف عادی در بزرگسالان به عنوان مکمل: کمبود پیریدوکسین: 10 تا 25 میلی گرم در روز خوراکی، عضلانی یا وریدی برای 3 هفته و سپس 2 تا 5 میلی گرم در روز از فرآورده مولتی ویتامین.
• دوز معمول بزرگسالان در درمان کم خونی: کم خونی سیدروبلاستیک ارثی: 200 تا 600 میلی گرم خوراکی روزانه. اگر پاسخ کافی دریافت شود، ممکن است دوز به 30 تا 50 میلی گرم خوراکی روزانه کاهش یابد. اگر بعد از 1 تا 2 ماه درمان پیریدوکسین درمانی پاسخی مشاهده نشود باید درمان دیگری را در نظر گرفت.
• تهوع و استفراغ ناشی ازبارداری: 25 میلی گرم خوراکی هر 8 ساعت.
• مصرف دوز معمول در کودکان مبتلا به کمبود ویتامین ناشی از مصرف برخی داروهای خاص: نوریت (التهاب اعصاب محیطی) ناشی از داروها (سیکلوسپورین، ایزونیازید، هیدرالازین، پنی سیلامین): درمان: 10 تا 50 میلی گرم در روز. پیشگیری: 1 تا 2 میلی گرم بر کیلوگرم در روز.
• مسمومیت حاد: هیدرالازین: 25 میلی گرم/ کیلوگرم: یک سوم از دوز باید عضلانی تزریق شود و بقیه به صورت وریدی طی 3 ساعت تجویز شود. ایزونیازید: مصرف مقادیر بیش از حد مشخص: دوز اولیه: یک دوز کلی از پیریدوکسین معادل با مقدار ایزونیازید مصرف شده (حداکثر دوز: 70 میلی گرم/ کیلوگرم، تا 5 گرم)؛ با سرعت 0.5 تا 1 گرم در دقیقه، تا زمانی که تشنج ها متوقف شود یا حداکثر دوز اولیه تجویز شود؛ ممکن است هر 5 تا 10 دقیقه در صورت نیاز برای کنترل فعالیت تشنج مقاوم و/ یا سمیت CNS دوز تکرار شود. اگر تشنج قبل از تجویز دوز اولیه محاسبه شده متوقف شد، پیریدوکسین باقیمانده طی 4 تا 6 ساعت انفوزیون شود. مصرف بیش از مقدار مشخص: دوز اولیه: 70 میلی گرم بر کیلوگرم (حداکثر دوز: 5 گرم)؛ با سرعت 0.5 تا 1 گرم در دقیقه تجویز شود. ممکن است هر 5 تا 10 دقیقه در صورت نیاز برای کنترل فعالیت تشنج مقاوم و / یا سمیت CNS دوز تکرار شود. مصرف خوراکی قارچ (ژینوس جینومیترا) 25 میلی گرم بر کیلوگرم وریدی. در صورت نیاز تا حداکثر دوز 15 تا 20 گرم تکرار شود.
• مصرف روزانه در کودکان به عنوان مکمل ها: کمبود پیریدوکسین: 5 تا 25 میلی گرم در روز خوراکی، عضلانی، یا وریدی برای 3 هفته و سپس 1.5 تا 2.5 میلی گرم در روز از فراورده مولتی ویتامین.
• دوز معمول کودکان در تشنج: تشنج وابسته به پیریدوکسین: در ابتدا 10 تا 100 میلیگرم خوراکی، عضلانی، یا وریدی و سپس 2 تا 100 میلی گرم خوراکی روزانه.

عوارض جانبی دارو:

• خواب آلودگی , کند شدن حرکات , بی حسی و احساس سوزن سوزن شدن , کاهش سطح اسید فولیک سرم , بی حسی دست یا پا.

تداخلات دارویی:

• لوودوپا.

موارد منع مصرف:

• ازدیاد حساسیت به این دارو و ترکیبات آن.

شرایط نگهداری:

• در مکانی خشک و خنک به دور از نور خورشید و دسترسی کودکان نگهداری شود.

منابع مهم ویتامین ب6:

• شیر محلی، ماهی سالمون، تخم مرغ محلی، گوشت بره، هویج، اسفناج، سیب زمینی، نخود سبز، موز، نخود، غلات، حبوبات، سبزیجات تازه، مغزیجات (گردو، پسته، بادام و فندق)، ماهی قزل آلا، میگو.

بیماری های مرتبط با کمبود ویتامین ب6:

• بثورات جلدی و حساسیت پوستی، ترک و زخم لب ها، زبان صاف و زخمی، تغییرات خلقی، ضعف سیستم ایمنی بدن، خستگی و کمبود انرژی، مور مور شدن و درد دست و پا، تشنج، هموسیستئین بالا، سرطان، اختلالات حافظه.

نکات مهم:

• کمبود مطلق، ناشی از پیریدوکسین تنها، نادر است. انتظار می رود در یک رژیم نامناسب کمبود چندین ویتامین روی دهد. بیماران تحت درمان با لوودوپا باید از مصرف مکمل های ویتامینی که حاوی بیش از 5 میلی گرم پیریدوکسین در دوز روزانه هستند اجتناب کنند. در زنانی که قرص های ضد بارداری مصرف می کنند ممکن است نیاز به پیریدوکسین افزایش یابد. اگر بیماری قلبی یا کلیوی دارید، برای اطمینان از ایمن بودن ویتامین B6 تزریقی، با پزشک خود مشورت کنید.
• در صورت بارداری یا شیردهی، قبل از استفاده از این دارو به پزشک خود اطلاع دهید. نیازهای فرد ممکن است متفاوت باشد. دوزهای بالا ویتامین B6 می تواند به یک کودک شیرخوار آسیب برساند.
• بدون توصیه پزشک، این دارو را به کودک ندهید.
• توصیه می شود مصرف ویتامین ب 6 با افزایش سن افزایش یابد. دستورالعمل های پزشک خود را رعایت کنید. همچنین می توانید از اداره مکمل های غذایی مؤسسات ملی بهداشت و یا پایگاه اطلاعات مواد مغذی ایالات متحده (USDA) برای اطلاعات بیشتر استفاده کنید.
• ویتامین B6 ممکن است تنها بخشی از یک برنامه کامل درمانی باشد که شامل یک رژیم غذایی خاص نیز می شود. رژیم غذایی که توسط پزشک یا مشاور تغذیه برای شما تنظیم شده است، را رعایت نمایید.