شناخت دارو: عبارت است از بیوتین یکی از ویتامین های گروه B است که در مواد غذایی یافت می شود. این ویتامین به بدن کمک می کند تا مواد غذایی را به انرژی تبدیل کند و نقش های مهم دیگری نیز در سلامت بدن به عهده دارد. بیوتین، سلامت مو و ناخن را تقویت کرده و زمینه یک بارداری سالم را فراهم می کند. هم چنین به مدیریت و کنترل سطح قندخون کمک می کند. بیوتین جزو ویتامین های گروه B است که ویتامین B-7 یا ویتامین H نیز نامیده می شود و حرف H از لغات آلمانی “Haar und Haut” گرفته شده که به معنی مو و پوست می باشد. بیوتین یک ویتامین محلول در آب است. بدن، ویتامین های محلول در آب را ذخیره نمی کند بنابراین لازم است که این ویتامین از طریق رژیم غذایی جذب شود. بیوتین برای کارکرد آنزیم های متعددی که کربوکسیلاز نامیده می شوند، ضروری می باشد. این آنزیم ها بخشی از فرآیندهای مهم متابولیکی مثل تولید گلوکز و اسیدهای چرب هستند. میزان مورد نیاز بیوتین 30 میکروگرم برای بزرگسالان از جمله زنان باردار و 35 میکروگرم هنگام شیردهی است. کمبود بیوتین نسبتا نادر است، با این حال برخی افراد مانند زنان باردار و افرادی که میزان زیادی مشروبات الکلی مصرف می کنند، ممکن است دچار کمبود خفیف این ویتامین شوند. هم چنین خوردن تخم مرغ خام به صورت منظم می تواند منجر به کمبود بیوتین شود زیرا سفیده تخم مرغ خام حاوی پروتئینی بنام آویدین است که با بیوتین پیوند می شود و از جذب آن در بدن جلوگیری می کند. پختن تخم مرغ، آویدین را غیرفعال می کند.
دسته دارویی:
- ویتامین ها
فارماکولوژی و مکانیسم اثر دارو:
- بیوتین به عنوان یک کوآنزیم در واکنش های کربوکسیلاسیون، ترانس کربوکسیلاسیون و دکربوکسیلاسیون در گلیکوژنز، لیپوژنز، سنتز اسید های چرب، متابولیسم پروپیونات و کاتابولیسم لوسین نقش دارد.
اشکال دارو:
- قرص 300 میلی گرم، آمپول
مقدار مصرف صحیح:
- کودکان 0 6 ماه: 5 میکروگرم
- کودکان 7 تا 12 ماه: 6 میکروگرم
- کودکان 1تا 3 سال: 8 میکروگرم
- کودکان 4 تا 8 سال: 12 میکروگرم
- کودکان 9 تا 13 سال: 20 میکروگرم
- نوجوانان 14 تا 18 سال: 25 میکروگرم
- بزرگسالان: در افراد 19 سال و بالاتر: 30 میکروگرم
- زنان باردار:30 میکروگرم
- زنان شیرده: 35 میکروگرم
- دارو به صورت خوراکی همراه یا بدون غذا می تواند تجویز گردد.
عوارض جانبی دارو:
- هیچ گونه اثرات سمی پس از مصرف این دارو حتی در مقادیر بالا گزارش نشده است.
تداخلات دارویی:
- آنتی بیوتیک ها: مصرف طولانی مدت آنتی بیوتیک ها ممکن است سطح بیوتین را به علت از بین بردن باکتری های تولید کننده بیوتین در روده کاهش دهند.
- داروهای ضد صرع: مصرف طولانی مدت داروهای ضد صرع مقدار بیوتین را در بدن کاهش می دهند. مصرف والپروئیک اسید منجر به ایجاد کمبود بیوتینیداز می شود. سایر داروهای ضد صرع شامل کاربامازپین، فنوباربیتال، فنی توئین و پریمیدون می باشد.
موارد منع مصرف:
- ازدیاد حساسیت به این دارو و ترکیبات آن.
شرایط نگهداری:
- در مکانی خشک و خنک به دور از نور خورشید و دسترسی کودکان نگهداری شود.
منابع مهم ویتامین بیوتین:
- زرده تخم مرغ، جگر، دانه های گیاهی، شیر، سیب زمینی شیرین، قارچ ها، موز، کلم بروکلی، آواکادو، ماهی سالمون.
بیماری های مرتبط با کمبود ویتامین بیوتین:
- ریزش مو، پوسته پوسته شدن جلدی، پوسته پوسته شدن و قرمزی پوست که گاه منجر به مرگ سریع نوزاد می شود.