شناخت دارو: عبارت است از واکسن مننگوکوک کنژوگه برای جلوگیری از عفونت ناشی از باکتریهای مننگوکوک استفاده می شود. این واکسن با قرار دادن بدن در معرض مقدار کمی باکتری یا پروتئینی از باکتری، باعث می شود بدن نسبت به بیماری ایمنی ایجاد کند. واکسن مننگوکوک کنژوگه حاوی چهار نوع از متداول ترین انواع باکتریهای مننگوکوکال است (سروگروپهای A ، C ، Y و W-135).

دسته دارویی:

• واکسن های باکتریایی

فارماکولوژی و مکانیسم اثر دارو:

• حضور آنتی بادی باکتریوسید ضد کپسولی با محافظت در برابر بیماری تهاجمی مننگوکوک، آنتی ژنهای پلی ساکارید کپسولی سرو گروپ های A ، C ، Y و W-135 مننگوکوکی منحصرا به حامل پروتئین توکسوئید دیفتری کونژوگه میشوند. تولید آنتی بادی های ضد باکتریایی در برابر پلی ساکاریدهای کپسولی سروگروپهای A ، C ، Y و W-135پیشگیری از بیماری های مننگوکوکی، واکسیناسیون در برابر مننگوکوک، ایمنی زایی برای شرایط پرخطر.

اشکال دارو:

• ویال تزریقی

مقدار مصرف صحیح:

• بزرگسالان: واکسیناسیون مننگوکوک: ایمنی زایی فعال برای جلوگیری از ابتلا به بیماری مننگوکوک تهاجمی ناشی از سروگروپ های A ، C ، Y و W-135نایسریا مننژیتیس در بزرگسالان پرخطر. 0.5 میلی لیتر / دوز با تزریق عضلانی، ایمن زایی برای موقعیت های پر خطر (گایدلاین ACIP)، واکسن مننگوکوک کنژوگه (MenACWY )ارجح است برای : بزرگسالان با هر یک ازشرایط زیر که سن≤ 55 سال دارند و همچنین برای بزرگسالانی با سن≥ 56 سال که، الف) قبلاً با واکسن مننگوکوک کونژوگه واکسینه شده اند و واکسیناسیون مجدد برای آنها توصیه می شود ، یا ب) برای آنهایی که دوزهای متعدد پیش بینی می شود. واکسن پلی ساکارید مننگوکوک(MPSV4 [Menomune]) ارجح است برای بزرگسالان با سن≥56 سال که قبلاً واکسن مننگوکوک کونژوگه را دریافت نکرده اند و فقط به یک دوز واحد نیاز دارند (مانند مسافران). a) آسپلنی یا کمبود مکمل ها، در بزرگسالان در هر سنی که دچار آسپلنی عملکردی( فاقد طحال) یا کمبودهای شدید در اجزای مکمل ها هستند ،به کاربرده می شود. Menactra یا Menveo:تجویز دو دوز با فاصله حداقل دو ماه، دوز تقویت کننده: هر 5 سال، b) عفونت HIV، ACIP توصیه می کند ایمنی زایی روتین برای افراد مبتلا به عفونت HIV  با سن≥2 ماه، Menactra یا Menveo:  oقبلاً واکسینه نشده :دو دوزسری اول را تجویز کنید، o قبلاً با 1 دوز واکسن کونژوگه واکسینه شده: در اولین فرصت یک دوز تقویت کننده تجویز شود، به شرط آنکه حداقل 8 هفته ازتجویزدوز قبلی گذشته باشد و بعد از آن همچنان در فاصله مناسب در طول زندگی به مصرف دوز تقویت کننده ادامه داده شود. c) میکروب شناسان، یک دوز واحد واکسن مننگوکوک را به میکروبیولوژیست ها که بطور معمول در معرض نایسریا مننژیتیس قرار دارند ، تجویز کنید. دوز تقویت کننده: هر 5 سال یکبار، d) کادر نظامی. تک دوز تجویز شود، e)دانشجویان سال اول دانشگاه، دانشجویان سال اول کالج (تا21 سالگی) که درخوابگاه های دانشجویی زندگی می کنند، اگر در16 سالگی یا بعد ازآن  دوز دریافت نکرده اند ، باید با یک دوز واکسینه شوند. f)شیوع جامعه، برای افرادی که در معرض خطر هستند در طی شیوع بیماری ناشی از یک سروگروپ واکسن ، یک دوز واحد تجویزکنید، g) مسافرت / اقامت در کشورهای هایپراندمیک/ اپیدمیک: برای بزرگسالانی که به کشورهایی سفر می کنند و یا در آن زندگی می کنند، که در آنها بیماری مننگوکوکال به صورت هایپراندمیک یا اپیدمیک باشد، یک دوز واحد تجویز میشود، از جمله کشورهای در کمربند مننژیت آفریقا یا حج. اگراز آخرین دوز مصرف شده> 4 سال گذشته باشد، مسافران بین المللی باید دوز تقویت کننده را دریافت کنند.
• کودکان: ایمن سازی اولیه (نوجوان): واکسیناسیون اولیه معمول نوجوانان در سن 11 یا 12 سالگی توصیه می شود ، مگر اینکه خطر بالا یا شیوع آن نیاز به واکسیناسیون زودرس در سنین پایین تررا باعث شود. 11-12 سال: 0.5 میلی لیترعضلانی یک بار؛ CDC دوز تقویت کننده را در سن 16 سالگی توصیه می کند. 11-12 سال (عفونت HIV): سری اول دو دوز 0.5 میلی لیترعضلانی با حداقل 8 هفته بین دوزها (دستورالعمل های CDC).برنامه واکسیناسیون (نوجوان): در صورتی که قبلاً واکسینه نشده باشد ، واکسن را در سن 13 تا 18 سالگی تجویز کنید. اگر دوز اول در سن 13تا15 سالگی مصرف شود ، باید دوز تقویت کننده در سن 16 تا 18 سال تجویز شود. حداقل فاصله بین دوزها 8 هفته است. اگر دوز اول در سن 16 سالگی یا بالاتر تجویز شود ، دوز تقویت کننده لازم نیست. دانشجویان سال اول دانشگاه. دانشجویان سال اول کالج (حداکثر 21 سال) که درخوابگاه دانشجویی زندگی می کنند باید حداقل 1 دوز قبل از ورود به کالج دریافت کنند. زمان ترجیحی جدیدترین دوز، در تاریخ تولد 16 سالگی یا بعد از آن است اگر قبل از تولد 16 سالگی فقط 1 دوز واکسن مصرف شده باشد ، قبل از ثبت نام باید یک دوز تقویت کننده مصرف شود. ایمن سازی برای شرایط در معرض خطر (دستورالعمل های ACIP): a) آسپلنی، برای كودكان مبتلا به Asplenia آناتومیك یا عملکردی (از جمله بیماری سلول داسی)، Menveo برای کودکان در سن زیر 19 ماه:تجویز 4 دوز سری نوزادی در 2 ، 4 ، 6 و 12 تا 15 ماهگی، برای کودکان در سن 19 تا 23 ماهگی که یک سری از MenHibrix یا Menveo را کامل نکرده اند، 2 دوزاولیه Menveo با فاصله حداقل 3 ماه تجویز شود. برای کودکانی که≥ 24 ماه سن دارند و یک سری کامل MenHibrix یا Menveo یا Menactra را دریافت نکرده اند، دو دوز اولیه Manactra یا Menveo با فاصله حداقل 2 ماه تجویز شود. دوز تقویت کننده: هر 5 سال یکبار، b) عفونت HIV، ACIP توصیه می کند ایمن سازی روتین برای افراد≥ 2 ماهومبتلا به عفونت HIV. Menactra یا Menveo:o قبلاً واکسینه نشده:دو دوز اولیه تجویز کنید، o قبلاً با 1 دوز واکسن کونژوگه واکسینه شده است: در اولین فرصت یک دوز تقویتکننده تجویز شود، به شرط آنکه حداقل 8 هفته از زمان دوز قبلی گذشته باشد و بعد از آن همچنان در فاصله مناسب در طول زندگی به تجویز دوز تقویت کننده ادامه داده شود. c)کمبود مکمل، برای کودکانی که کمبود مقاوم ترکیبات مکمل دارند، Menveo برای کودکان در سن زیر 19 ماه: تجویز 4 دوز سری نوزادی در 2 ، 4 ، 6 و 12 تا 15 ماهگی، برای کودکان 7 تا 23 ماهه که واکسیناسیون نکرده اند ، بسته به سن و مارک واکسن 2 گزینه وجود دارد: 1). برای کودکانی که واکسیناسیون باMenveo را در 7 ماهگی تا 23 ماهگی شروع کرده اند، یک سری 2 دوزی باید تجویز شود که دومین دوز آن بعد از 12 ماهگی و حداقل 3 ماه بعد از اولین دوز باشد. 2). برای کودکانی که در 9 تا 23 ماهگی واکسیناسیون باMenactra راآغاز می کنند، یک سری 2 دوزی Menactra حداقل با فاصله 3 ماه از هم باید تجویز شود. برای كودكان≥24 ماه كه هنوز سری كامل واكسنهای مننگوکوک را دریافت نكرده اند ، 2 دوز اولیه ازMenactra یا Menveo را با فاصله حداقل 2 ماه از هم تجویزكنید. دوز تقویت کننده: هر 5 سال یکبار، d)مسافرت / اقامت در کشورهای هایپراندمیک/ اپیدمیک، برای کودکانی که به کشورهایی سفر می کنند و یا در کشورهایی زندگی می کنند که در آنها بیماری مننگوکوک در انجا هایپراندمیک یا اپیدمیک است، از جمله کشورهایی در کمربند مننژیت آفریقا یا حج، یک فرمولاسیون متناسب با سن و سری Menactra (حداقل سن 9 ماه) یا Menveo (حداقل سن 2 ماه) برای محافظت در برابر سروگروپ های A و W بیماری مننگوکوکال تجویز شود، توجه: دریافت قبلی MenHibrix برای کودکانی که به کمربند مننژیت یا حج سفر می کنند کافی نیست زیرا در آن سروگروپ های A یا Wوجود ندارد. اگر از آخرین دوز مصرف شده> 4 سال گذشته باشد، مسافران بین المللی باید دوز تقویت کننده دریافت کنند، e)شیوع جامعه، برای کودکان در معرض خطر در حین شیوع بیماری مرتبط با سروگروپهای واکسن، یک سری متناسب از نظر سن و فرمولاسیون از MenHibrix ، Menactra یا Menveo را تجویز کنید.

عوارض جانبی دارو:

• سردرد , کاهش اشتها , سرگیجه , تب , حالت خواب آلودگی , دیستروفی بافت چربی در محل تزریق , درد دهان , سمیت گوش , تورم , افزایش درجه حرارت بدن , خستگی , بی قراری , استفراغ , درد و تورم و قرمزی در محل تزریق , واکنش انافیلاکسی , آرترالژی , تحریک پذیری , پارستزی , گریه بی دلیل , درد در محل تزریق , سنکوپ , اختلالات شنوایی , میالژی , اریتم , صرع بزرگ(تشنج تونیک) , درد استخوانی , اختلال تعادل حرکتی , فلج صورت , سلولیت , اکسفولیاتیو پوست , افتادگی پلک.

تداخلات دارویی:

• آزاتیوپرین , آسپاراژیناز , آنتی تیموسیت گلوبولین , اپی روبیسین , استرپتوزوسین , اگزالی پلاتین , ایکسیکیزوماب , آواپریتینیب , سکوکینوماب , آتزولیزومب , داراتومومب , دوروالومب , ایگزابپیلون , زانوبروتینیب , سیلتوکسی مب | سیلتوکسیماب , اوبینوتوزومب , سلینکسور , برنتوکسی مب , پگاسپارگاز , اماستاکسین , تالازوپاریب , بلینوستات , اوزانیمود , ازوگامیسین , ایوبنگوان (131I) , ریسانکیزوماب , افاتوموماب , اکرلیزوماب , آلمتوزوماب , آزاسیتیدین , لوتتیوم لو 177 دوتاتات , برودالومب , گوسلکومب , آکسیکابتاگان سیلولوسل , تیساگنل سلوسل , ودولیزوماب , تیلدراکیزوماب , دوولیزیب , تمسیرولیموس , دینوتوکسیمب , موروموناب cd3 , ریلوناسپت , اوستکینومب , ایبروتینیب , کوبیمتینیب , پالبوسیکلیب , میدوستارین , روکاپاریب , سیپونیمود , پمترکسد | پمترکسید , باریسیتینیب , ترابکتدین , ونتوکلاکس , کورتیکورلین , کوسینتروپین , بنداموستین , آلفاسپت , باسی لیکسی مب , کاناکینومب , داکلیزومب , افلیبرسپت , بلاتاسپت , بوسوتینیب , پوناتینیب , کلوفارابین , نلارابین , کابازی تاکسل , فلوکسوریدین , پنتوستاتین , پرالاترکسات , بلیناتومومب , جمتوزومب , آکالابروتینیب , روکسولیتینیب , توسیلیزومب , آباتاسپت , آناکینرا , کارموستین , دسیتابین , داساتینیب , رومیدپسین , کوپانلیسیب , بریگاتینیب , ایبریتومومب تیوکستان , توسیتومومب , ریبوسیکلیب , ساریلوماب , مکلورتامین , گولیمومب , تیوتپا , پازوپانیب , آلدسلوکین , کورتیزون , پردنیزون , اریبولین , اینوتوزوماب , پانوبینوستات , آلترتامین , پردنیزولون , مایفورتیک ( مایکوفنولیک اسید ) , آدالیمومب , سرتولیزوماب , کورتیکوتروپین , کارفیلزومیب , لنالیدوماید , پومالیدوماید , توفاسیتینیب , دی متیل فومارات , آنتی لنفوسیت گلوبولین , ایدلالیزیب , اتوپوزاید , تنی پوزاید , فلورواوراسیل , اسیمرتینیب , پلیکامایسین , کلرامبوسیل , ایداروبیسین , واکسن آنفلوانزا , تری فلونوماید , مرکاپتوپورین , بکساروتن | داروی ضد سرطان , وین بلاستین , وین کریستین , وینورلبین , کاپسیتابین , کاربوپلاتین , کلادریبین , ملفالان , میتومایسین , میتوکسانترن , ناتالیزومب , نیلوتینیب , هیدروکورتیزون , فینگولیمود , لوامیزول , لوموستین , مایکوفنولات موفتیل , متوترکسات , متیل پردنیزولون , سیرولیموس , سیس پلاتین , سیکلوسپورین , سیکلوفسفامید , فلودارابین فسفات , فلودروکورتیزون , دفلازاکورت , دگزامتازون , دوسه تاکسل , دوکسوروبیسین , ریتوکسی ماب , سیتارابین , توپوتکان , تیوگوانین , جم سیتابین , دانوروبیسین , داکاربازین , داکتینومایسین( اکتینو مایسین دی) , پاکلی تاکسل , تالیدومید , تاکرولیموس , تراستوزوماب , تریامسینولون , تموزولامید , بتامتازون , بلئومایسین , اسپری بودزوناید , بورتزومیب , بوسولفان , پروکاربازین , اورولیموس , ایرینوتکان , ایفوسفامید , ایماتنیب , اینترفرون گاما- 1b , اینفلیکسی ماب.

موارد منع مصرف:

• ازدیاد حساسیت به این دارو و ترکیبات آن، واکنشهای شدید آلرژیک

شرایط نگهداری:

• در مکانی خشک و خنک به دور از نور خورشید و دسترسی کودکان نگهداری شود.

نکات مهم:

• سنکوپ ممکن است رخ دهد
• ممکن است خطر ابتلا به سندرم گیلین باره را افزایش دهد. علت نامعلوم است
• برای meningitidis serogroup B تجویز نمی شود.
• برای دیفتری ایمنی زایی ندارد.
• احتیاط دربیماران مبتلا به اختلال خونریزی
• بیماران با تضعیف سیستم ایمنی: بیمارانی که نقص مکمل خاصی دارند و بیمارانی که درمانهایی را دریافت میکنند که از فعال شدن مکمل ترمینال جلوگیری می کنند (مانند اکولیزوماب ، راوولیزوماب) در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به عفونت مننگوکوک تهاجمی ، از جمله پس از واکسیناسیون قرار دارند.
• واکنشهای آنافیلاکتوئیدی / حساسیت
• تجویز زیاد واکسن در بازو ، ممکن است باعث آسیب دیدگی شانه شود (به عنوان مثال ، بورسیت شانه ، تاندونیت) و در نتیجه درد شانه و کاهش دامنه حرکت به دنبال تزریق ایجاد می شود.
• با احتیاط در بیماران با سابقه اختلالات خونریزی استفاده شود
• برای درمان عفونت های مننگوکوک یا ایمنی زایی در مقابل سروگروپ B نایسریا  مننژیتیس و دیفتری مورد استفاده قرار نمی گیرد. از روش تزریق مناسب در عضله دلتوئید (به عنوان مثال تزریق در قسمت مرکزی و ضخیم ترین قسمت عضله) برای کاهش خطر آسیب دیدگی شانه مربوط به تجویز واکسن استفاده کنید.
• تصمیم به تجویز یا تأخیر در واکسیناسیون به دلیل بیماری تب دار فعلی یا اخیر بستگی به شدت علائم و علت بیماری دارد. در بیماران دارای بیماری حاد متوسط یا شدید (با تب یا بدون تب) واکسیناسیون را به تاخیر بیاندازید. واکسیناسیون نباید برای بیماران مبتلا به بیماری حاد خفیف (با یا بدون تب) به تأخیر بیفتد
• پس از تجویز عضلانی واکسن در نوزادان نارس آپنه گزارش شده است. پیامدهای بالینی را در نظر بگیریدفقط در صورتی که مشخصا مورد نیاز باشد و سود استفاده از آن خطرات مصرف را توجیه کند، مورد استفاده قرار میگیرد.این که در شیر مادر ترشح شود، نامشخص است. احتیاط لازم است.