شناخت دارو: عبارت است از نیتروس اکساید، که به عنوان “گاز خنده” شناخته می شود، یک ترکیب با فرمول شیمیایی N2O است. در دمای اتاق، یک گاز غیر قابل اشتعال بی رنگ، با بو و طعم دلپذیر و کمی شیرین است. در جراحی و دندانپزشکی برای اثرات بی حس کننده و ضد درد مورد استفاده قرار می گیرد.
دسته دارویی:
- بیهوش کننده های عمومی
فارماکولوژی و مکانیسم اثر دارو:
- تا به امروز یافته ها نشان می دهد که نیتروس اکساید باعث آزادسازی پپتید اپیوئیدی در ساقه مغز می شود که موجب فعال شدن نورون های پایین رونده نورآدرنرژیک می شود که موجب تنظیم فرآیند درد در نخاع می شود. چندین مکانیسم گیرنده افکتور از جمله گیرنده های دوپامین، آدرنورسپتور آلفا-2، گیرنده های بنزودیازپینی و گیرنده های متیل آسپارتات (NMDA) هم درگیر هستند، گرچه ارتباط آنها با یکدیگر شناخته شده نیست.
اشکال دارو:
- نیتروس اکساید.
مقدار مصرف صحیح:
- نیتروس اکساید یک بیهوش کننده عمومی ضعیف است و به طور کلی به تنهایی مورد استفاده قرار نمی گیرد. می تواند در بیهوشی عمومی با غلظت 70% (در ترکیب با 30% اکسیژن) یا به عنوان گاز حامل با داروهای بیهوشی عمومی قوی مورد استفاده قرار گیرد.
عوارض جانبی دارو:
- استفراغ، احساس ناخوشی.
تداخلات دارویی:
- ترانیل سیپرومین، سلژیلین، متوترکسات، فنلزین، ایزوکربوکسازید.
موارد منع مصرف:
- ازدیاد حساسیت به این دارو و ترکیبات آن، بارداری، انسداد روده، احتقان بینی، سرکوب تنفسی، پنوموتوراکس، بیماری قلبی.
شرایط نگهداری:
- در مکانی خشک و خنک به دور از نور خورشید و دسترسی کودکان نگهداری شود.
نکات مهم:
- تجویز داروی نیتروس اکساید ممکن است خطرناک یا دارای منع مصرف باشد. تنها توسط یا تحت نظارت یک متخصص مجاز که در استفاده و تجویز این دارو تجربه دارد و با کاربردها، اثرات، دوز، روش ها و دفعات و مدت زمان مصرف و با خطرات، منع مصرف و عوارض جانبی و اقدامات احتیاطی لازم آشنا است باید مورد استفاده قرار گیرد.