نام های دیگر: یوسف افندی

نام دیگر پوست نارنگی: راکورس دوارانژ.

مزاج: سرد و تر

نوع گیاه: درخت

نام خانواده: نارنج

قسمت مورد استفاده: پوست میوه، میوه، گل

ترکیب شیمیایی: اسانس 0.5 درصد شامل دی ،لیمونن دی ال ،الیمونن، ترپن، کارن و لینالول.

مقدار و دستور مصرف: مقدار آن بر حسب قسمت های مختلف و صور دارویی آن متفاوت می باشد.

ترکیب شیمیایی: در هر صد گرم نارنگی بدون پوست مواد زیر وجود دارد: آب حدود ۸۷ گرم – هیدراتهای کربن 11.6 گرم – خاکستر 0.40 گرم – کلسیم ۴۰ میلیگرم – فسفر ۱۸ میلی گرم – آهن 0.4 میلی گرم – سدیم ۲ میلیگرم – پتاسیم ۱۲۶ میلیگرم – تیامین 0.06 میلی گرم – رایبو فلاوین 0.02 میلیگرم – نیاسین 0.1 میلیگرم انرژی غذایی ۴۶ کالری – آمینو اسید. ویتامین ها: A ۴۲۰ واحد بین المللی و ۳۱C میلی گرم در آن وجود دارد.

مشخصات: میوه ی گیاهی است از خانواده ی Rutaceae درختی دارد ،کوچک پرشاخه و پربار برگ هایش باریک و نیزه ای و میوه ی آن کوچک تر از پرتقال پوست میوه ی آن نارنجی مایل به قرمز و طعم آن شیرین است. درختچه ی نارنگی در شمال و جنوب ایران کاشته می شود.

خواص:

1. ادرارآور است.
2. اگر بعد از شام آن را بخورید خواب را سنگین تر میکند.
3. هر روز سه بار پوست آن را به صورت بمالید کک و مک صورت را به مرور برطرف می کند.
4. آن را بخورید هم ملین و هم قابض است؛ یعنی هم برای یبوست و هم برای اسهال مفید میباشد، مقوی معده و رافع قی و تهوع است باعث افزایش نیروی جنسی می شود.