شناخت دارو: عبارت است از قرص‌های GLYSET حاوی میگلیتول، یک مهارکننده خوراکی آلفا گلوکوزیداز برای استفاده در مدیریت دیابت غیروابسته به انسولین هستند.

• GLYSET به صورت قرص 25 میلی‌گرم، 50 میلی‌گرم و 100 میلی‌گرم برای مصرف خوراکی در دسترس است.

دسته دارویی:

• داروهای ضد دیابت

فارماکولوژی و مکانیسم اثر دارو:

• برخلاف سولفونیل اوره‌ها، میگلیتول ترشح انسولین را تقویت نمی‌کند. عمل آنتی هیپرگلیسمیک میگلیتول از مهار برگشت‌پذیر آنزیم‌های هیدرولاز گلوکوزید روده‌ای متصل به غشایی ناشی می‌شود. آلفا گلوکزیدازهای روده‌ای متصل به غشا، الیگوساکاریدها و دی‌ساکاریدها به گلوکز و سایر مونوساکاریدها در روده کوچک هیدرولیز می‌شوند. در بیماران دیابتی، این مهار آنزیم منجر به تأخیر در جذب گلوکز و کاهش هیپرگلیسمی بعد از مصرف می‌شود. میگلیتول، یک مهارکننده آلفا گلوکزیداز خوراکی، یک مشتق دزوکسی نوژیریمایسین است که هضم کربوهیدرات‌های مصرف شده را به تأخیر می‌اندازد، در نتیجه منجر به افزایش کمتری در غلظت گلوکز خون بعد از وعده‌های غذایی می‌شود. به عنوان یک نتیجه از کاهش گلوکز پلاسما، میگلیتول باعث کاهش سطح هموگلوبین گلیکوزیله در بیماران مبتلا به دیابت نوع II (وابسته به انسولین) می‌شود. گلیکوزیلاسیون پروتئین غیر آنزیمی سیستمیک، همان‌طور که توسط سطح هموگلوبین گلیکوزیله شده منعکس می‌شود، تابعی از غلظت متوسط گلوکز خون در طول زمان است. از آنجا که مکانیسم عملکرد آن متفاوت است، اثر میگلیتول برای تقویت کنترل قند خون به اثر سولفونیل اوره‌ها هنگام استفاده در ترکیب دارویی اضافه می‌شود. بعلاوه، میگلیتول از اثرات انسولینوتروپیک و افزایش وزن سولفونیل اوره‌ها می‌کاهد. میگلیتول فعالیت مهاری جزئی در برابر لاکتاز دارد و در نتیجه، در دوزهای توصیه شده، عدم تحمل لاکتوز پیش‌بینی نمی‌شود.جذب: جذب میگلیتول در دوزهای بالا اشباع می‌شود و 25 میلی‌گرم کاملاً جذب می‌شود در حالی که دوز 100 میلی‌گرم فقط 50-70٪ جذب می‌شود. هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد جذب سیستمیک میگلیتول به اثر درمانی آن می‌افزاید. حجم توزیع: 0.18 L/kg، اتصال به پروتئین: اتصال به پروتئین میگلیتول ناچیز است (<4.0٪)، متابولیسم: میگلیتول در انسان یا در هرگونه حیوان مورد مطالعه متابولیزه نمی‌شود. مسیر حذف: این ماده با دفع کلیه به عنوان یک داروی بدون تغییر از بین می‌رود. نیمه عمر: نیمه عمر حذف میگلیتول از پلاسما تقریباً 2 ساعت است.

اشکال دارو:

• قرص

مقدار مصرف صحیح:

• دوز آغازی: 25 میلی گرم خوراکی هر 8 ساعت با اولین لقمه غذا.
• دوز نگهدارنده: 50 میلی گرم 9 خوراکی هر 8 ساعت.
• حداکثر دوز: 100 میلی گرم خوراکی هر 8 ساعت.

عوارض جانبی دارو:

• اسهال , نفخ , درد شکمی , راش پوستی.

تداخلات دارویی:

• پانکراتین , اوریکما لانگیفولیا- تونگات الی , آریپیپرازول , انسولین , جمی فلوکساسین , دارچین , ریسپریدون , سیپروفلوکساسین , آتازاناویر , کوئتیاپین | کوتیاپین , ایندیناویر , لوپیناویر , انسولین لانتوس , پراملینتاید , لووفلوکساسین , کلوزاپین , انسولین رگولار , انسولین گلارژین , انسولین ایزوفان | انسولین NPH , انسولین آسپارت , آلکلومتازون , فلوران درنولید.

موارد منع مصرف:

• ازدیاد حساسیت به این دارو و ترکیبات آن، انسداد روده , اختلالات هضم غذا , کتواسیدوز دیابتی , بیماری التهابی روده , اختلال کلیوی / ادراری.

شرایط نگهداری:

• در مکانی خشک و خنک به دور از نور خورشید و دسترسی کودکان نگهداری شود.

نکات مهم:

• مصرف همزمان با سولفونیل اوره ممکن است منجر به هیپوگلیسمی شود.
• هیپوگلیسمی را با گلوکز خوراکی درمان کنید، نه ساکارزممکن است قابل قبول باشد.
• مطالعات حیوانی هیچ خطری نشان نمی دهد اما مطالعات انسانی در دسترس نیست یا مطالعات حیوانی خطرات جزئی را نشان داده و مطالعات انسانی انجام شده هیچ خطری را نشان نمی دهد. کمی وارد شیر مادر می شود و در ایام شیردهی مصرف این دارو توصیه نمی شود.