شناخت دارو: عبارت است از میلرینون یک گشاد کننده عروق است که که با شل کردن ماهیچه های عروق خونی موجب گشاد شدن آنها می شود. در نتیجه موجب کاهش فشارخون و بهبود جریان خون می شود. میلرینون در کنترل کوتاه مدت نارسایی شدید قلب بکار می رود.

دسته دارویی:

• داروهای قلبی و عروقی

فارماکولوژی و مکانیسم اثر دارو:

• میلرینون یک مهارکننده انتخابی پیک cAMP III ایزوزیم فسفودی استراز در ماهیچه های قلب و عروق با اثر اینوتروپیک مثبت و اثر گشادکنندگی عروق می باشد. میلرینون یک مهارکننده انتخابی پیک cAMP III ایزوزیم فسفودی استراز در ماهیچه های قلب و عروق با اثر اینوتروپیک مثبت و اثر گشاد کنندگی عروق می باشد. این اثر مهاری با افزایش کلسیم یونیزه داخل سلولی و قدرت انقباضی عضلات قلب همراه است. دستاوردهای تجربی نشان داده است که میلرینون، بتا آگونیست آدرنرژیک نیست، همچنین فعالیت تری فسفات آدنوزین سدیم، پتاسیم را مهار نمی کند. بدنبال تزریق وریدی 12.5 تا 125 mcg/kg میلرینون در نارسایی احتقانی قلب، حجم ظاهری توزیع 0.38 liters/kg ، میانگین نیمه عمر حذفی نهایی میلرینون 2.3 ساعت وکلیرانس 0.13 liters/kg/hr می باشد. اتصال به پروتئین های پلاسما میلرینون 70% است. حذف از طریق ادرار بسرعت انجام می شود. حذف میلرینون عمدتاً از طریق ادرار صورت می گیرد. بدنبال تجویز خوراکی میلرینون 83% بصورت دست نخورده، 12% متابولیت o-گلوکورونید از طریق ادرار دفع می شود. میانگین کلیرانس کلیوی حدود 0.3 liters/min می باشد.

اشکال دارو:

• آمپول

مقدار مصرف صحیح:

• بزرگسالان: دوز اولیه: 50mcg/kg انفوزیون وریدی در عرض 10 دقیقه. درمان نگهدارنده با دوز 0.375 تا 0.75 mcg/kg/min انفوزیون مداوم وریدی ادامه می یابد. حداکثر مقدار مصرف در 24 ساعت 1.13 mcg/kg می باشد.
• کودکان زیر یکماه: نوزادان رسیده و کامل: دوز اولیه 50 تا 70 mcg/kg انفوزیون وریدی در عرض 15 دقیقه که درمان نگهدارنده با انفوزیون مداوم 0.5 mcg/kg/minute ادامه می یابد. محدوده اثر بخشی 0.25 تا 0.75 mcg/kg/minute اندازه گیری شده است.
• کودکان یکماه و بزرگتر: دوز اولیه: 50 mcg/kg انفوزیون وریدی در عرض 15 دقیقه، انفوزیون وریدی مداوم نگهدارنده: 0.25 الی 1 mcg/kg/min.

عوارض جانبی دارو:

• سردرد , درد قفسه سینه , بثورات جلدی , کاهش فشارخون , کاهش پلاکت خون , لرزش , کاهش پتاسیم خون , واکنش های آنافیلاکتیک , آریتمی بطنی.

تداخلات دارویی:

• اسپیرونولاکتون , انسولین , ایزوسورباید دی نیترات , پتاسیم کلراید , دیازپام , فوروزماید , کاپتوپریل , کینیدین | کوئینیدین , لیدوکائین , نیتروگلیسیرین , هپارین , هیدرالازین , هیدروکلروتیازید , وارفارین.

موارد منع مصرف:

• ازدیاد حساسیت به این دارو و ترکیبات آن.

شرایط نگهداری:

• در مکانی خشک و خنک به دور از نور خورشید و دسترسی کودکان نگهداری شود.

نکات مهم:

• میلرینون برای درمان کوتاه مدت بکار می رود، زیرا درمان طولانی مدت آن، ایمن نیست. تحقیقات نشان داده است که در بیماران دارای نارسایی قلبی مراحل 3 و 4، درمان خوراکی طولانی مدت با عدم بهبود علائم بیماری، افزایش احتمال بستری شدن و مرگ همراه است. در بیماران دارای نارسایی قلبی مرحله 4 ، واکنش های قلبی عروقی کشنده ظاهر شد.
• مصرف میلرینون هم بصورت وریدی و هم خوراکی باعث افزایش احتمال آریتمی بطنی می شود. مصرف طولانی مدت میلرینون احتمال بروز مرگ ناگهانی را بالا می برد. در بیماران مصرف کننده میلرینون باید بصورت مرتب نوار قلب گرفته شده و تحت نظارت قرار بگیرند.
• میلرینون در بیماران مبتلا انسداد آئورت یا دریچه ای سرخرگ ریوی، هیپرتروفی عضله قلب، فلوتر یا فیبریلاسیون دهلیزی با احتیاط فراوان مصرف شود.
• حین درمان با میلرینون، اندازه گیری فشارخون و ضربان قلب، ثبت نوار قلبی، تعیین میزان الکترولیت و بررسی عملکرد کلیه ضروری است.
• در صورت مشاهده کاهش فشارخون بیش از حد در حین انفوزیون میلرینون، انفوزیون آهسته تر صورت بگیرد یا قطع شود.
• مواردی از واکنش های محل انفوزیون با انفوزیون وریدی میلرینون گزارش شده است.