شناخت دارو: عبارت است از مگزیلتین بر روی ضربان قلب تأثیر می گذارد. مگزیلتین در کنترل آریتمی های بطنی شدید به کار می رود.

دسته دارویی:

• داروهای قلبی و عروقی

فارماکولوژی و مکانیسم اثر دارو:

• مگزیلتین مانند لیدوکائین جریان داخلی سدیم را مهار کرده، سرعت افزایش فاز صفر را کاهش داده و باعث افزایش سرعت در طول مدت پتانسیل عمل با دوره موثر مقاومت می شود.
• مگزیلتین زمان مقاومت موثر در فیبرهای پورکینژ (ERP) را کاهش میدهد. کاهش در ERP از لحاظ مقدار کمتر از کاهش در در طول مدت پتانسیل عمل(APD) می باشد و نتیجه آن افزایش نسبت ERP/APD می باشد.
• مگزیلتین هیدروکلراید یک بی حس کننده موضعی و از عوامل ضدآریتمی می باشد که ساختاری مشابه لیدوکائین دارد با این تفاوت که بصورت خوراکی فعال می باشد. مگزیلتین بپس از مصرف خوراکی به خوبی از طریق دستگاه گوارش جذب می گردد (تقریباً 90%). برخلاف لیدوکائین متابولیسم عبور اول آن کم است. حداکثر غلظت پلاسمایی پس از دو الی سه ساعت بدست می آید. نیمه عمر حذفی مگزیلتین تقریباً 10 الی 12 ساعت می باشد. مگزیلتین 50 الی 60% به پروتئین های پلاسما متصل می گردد. مگزیلتین عمدتاً در کبد متابولیزه می شود. تقریباً 10% مقدار مصرفی بصورت تغییر نیافته از طریق ادرار دفع می گردد. دفع ادراری N-متیل مگزیلتین کمتر از 0.5% می باشد.بطور کلی دفع دارو از طریق صفرا و ادرار می باشد.

اشکال دارو:

• قرص، کپسول

مقدار مصرف صحیح:

• مقدار مصرف معمول برای تاکی کاردی بطنی: بزرگسالان: مقدار اولیه: 200 mg خوراکی هر 8 ساعت در موارد غیراورژانس. توصیه می شود تنظیم مقدار مصرف دارو حداکثر هر 2 الی 3 روز انجام پذیرد. مقدار مصرف ممکن است 50 تا 100 mg در هر نوبت افزایش یا کاهش پیدا کند.
• مقدار مصرف معمول برای آریتمی: کودکان: 4 تا 5 mg/kg/dose هر 8 ساعت با کمترین مقدار شروع شده و سپس تا رسیدن به نتیجه مطلوب و غلظت سرمی مناسب تنظیم می گردد.

عوارض جانبی دارو:

• تهوع , سردرد , درد قفسه سینه , گیجی , استفراغ , خستگی مفرط , تاری دید , بثورات جلدی , تنگی تنفس , تپش قلب , گز گزاندام ها , ادم , سردرگمی , لرزش , آریتمی بطنی , وزوزگوش , ضعف , سوزش قلب.

تداخلات دارویی:

• تئوفیلین , فلووکسامین , آتوموکستین , آلبندازول , آمی تریپتیلین , آمینوفیلین , آمیودارون , اپرپیتانت , پیرفنی دون , سیلوستازول , سیناکلست , کارودیلول , کلاریترومایسین , کلروکین فسفات , پگ اینترفرون آلفا 2بی , استامینوفن + کافیین , بوپروپیون , بورتزومیب , سایمتیدین , سلکسیب , سیتالوپرام , دی سولفیرام , تری فلونوماید , دوفتیلید , پروبوکول , آلوسترون , تاسیملتئون , بندروفلومتازید , کانابیدیول.

موارد منع مصرف:

• ازدیاد حساسیت به این دارو و ترکیبات آن، شوک با منشأ قلبی، انسداد گره دهلیزی، بطنی درجه 2 یا 3.

شرایط نگهداری:

• در مکانی خشک و خنک به دور از نور خورشید و دسترسی کودکان نگهداری شود.

نکات مهم:

• استفاده از مگزیلتین مانند سایر داروهای ضد آریتمی باید برای بیماران مبتلا به آریتمی بطنی تهدید کننده زندگی باشد.
• در بیماران مبتلا به اختلال عملکرد کبد مصرف دارو با احتیاط فراوان صورت پذیرد. کاهش مقدار مصرف ممکن است ضروری باشد.
• تجویز مگزیلتین دربیماران دارای فشار خون پایین و نارسایی احتقانی قلب به دلیل پتانسیلی که در وخیم تر کردن شرایط دارد باید با احتیاط فراوان صورت پذیرد.
• در صورت مشاهده تغییرات هماتولوزیک قابل توجه بیمار باید به دقت مورد بررسی قرار گرفته و در صورت اثبات مصرف مگزیلتین قطع گردد. تعداد سلول های خونی معمولاً طی یک ماه از قطع مصرف به مقدار طبیعی برمی گردد.
• مگزیلتین در بیماران دارای اختلالات تشنج شناخته شده باید با احتیاط فراوان مصرف شود.
• مقدار مصرف روزانه مگزیلتین نباید از 1200 mg/day تجاوز کند، زیرا با افزایش دوز شدت عوارض جانبی CNS افزایش می یابد.
• بیماران دارای بیماری شدید کبدی باید تحت مراقبت بیشتری قرار بگیرند.
• داروی مگزیلتین را پرای کاهش عوارض جانبی همراه با غذا مصرف نمایید.