مشخصات: زنبور عسل آن را از روی گل ها و گیاهان جمع آوری میکند و با مختصر تغییراتی که به آن میدهد به صورت موم مورد نیاز خود در می آورد و با آن حجره های داخل کندو را می سازد که پس از خارج کردن از کندو عسل را از آن جدا می کنند و موم را به دست می آورند.
ترکیب شیمیایی: اسیدهای مختلف (حاوی کربن های ۱۲ تا ۳۴ و عمدتا کربن ۱۶) ۳۱ درصد، هیدروکسی اسید (حاوی کربن های ۱۲ تا ۳۲ و عمدتا کربن ۱۶) ۱۳ درصد، الکل های مخصوص (حاوی کربن های زوج از ۲۴ تا ۳۶) ۳۱ درصد، هیدروکربن (حاوی کربن های فرد از ۲۱ تا ۲۳) ۱۶ درصد، دیول ها (حاوی کربن ۲۴ تا ۳۲) ۳ درصد، سایر مواد ۶ درصد.
مزاج: گرم
خواص:
- درمان سرفه
- باز کننده صدا
- درمان احتقان
- زیاد کننده بزاق
- درمان سوختگی
- درمان تنگی نفس
- تقویت کننده نیروی جنسی
- درمان شیر دلمه شده در سینه زن ها (مالش با آن و روغن)
- اگر آب در گوش رفته باشد، مقداری موم سیاه را مانند فتیله در گوش بگذارید آب آن را میکشد.
- آن را در روغن کنجد حل کنید و گرم گرم بر موضع بمالید و خوب ماساژ دهید. گرفتگی های عصبی عضو را برطرف میکند.
- آن را با آب گرم میل کنید و یا آن را در مقدار کمی روغن زیتون یا روغن بادام شیرین حل کنید و بخورید. اسهال را درمان میکند صدا را صاف مینماید.
- افرادی که به زخمهای دستگاه گوارش مبتلا هستند مقداری از آن را در روغن کنجد حل کرده و بخورند و چند روزی تکرار کنند در بهبودی آن اثر قابل توجهی دارد.
- برای جلوگیری از ماندن و جمع شدن شیر در پستان موم را به صورت ورقه ای نازک درآورید و روی پستان پهن کرده و دایم پستان را بدوشید تا شیر مانده خارج شود و پستان سخت و چرکی نشود.
- هر شب ماش کوبیده را با آن مخلوط کنید و ضماد نمایید. لکهای قهوه ای صورت را برطرف میکند. پوست خشخاش را بسایید و با آن مخلوط کنید و بر موضع .بمالید خارش بین انگشتان را برطرف می کند.
- آن را در روغن حیوانی یا روغن زنبق یا روغن یاسمن حل کنید و شبها بر چهره بمالید. رنگ رخساره را باز و چهره را شفاف و زیبا میکند و اگر پوست صورت مبتلا به بیماری کلف یک نوع خشکی زبر و مخصوص پوستی باشد، آن را درمان میکند.