نام های دیگر: مومیا، تریاق ترکی، بطسقا، کمار، تریاق کوهی، زفت رومی، شمع الحاره، آب دارو، کمارو، شیره سنگ، زفت یابس، موم آنین، کالیفوم.

مشخصات: کلمه مومیایی یونانی است ماده ای است شیمیایی که به مقدار بسیار کم از شکاف سنگهای کوهستانی بعضی از نقاط زمین خارج می شود عده ای از پزشکان سنتی منشأ آن را بعضی از گیاهان دارویی می دانند که در طول تاریخ عمر زمین به عللی در لابلای سنگها حبس شده و پس از تخمیر به تدریج سیلان یافته و از شکاف سنگ ها خارج می شود عده ی دیگر نسبت به منشأ آن نظرات دیگری خالص آزمایش شناخت مومیایی اصل و خالص اگر آن را در دست بگیرید باید به زودی نرم گردد مانند موم زنبور عسل) و به دست آغشته شود یا به پای شکسته ی مرغ مومیایی بمالید و آن پا را ببندید و قدری مومیایی هم به او بخورانید؛ پای شکسته در مدت چهل و هشت ساعت بهبود می یابد یا جگر سیاه تازه ای را چاک بزنید بعد مومیایی را به آن بمالید و روی هم بگذارید؛ مثل اول به هم می چسبد. دارند. مومیایی دارویی است کمیاب و ذی قیمت بهترین نوع مومیایی آن است که از کوه های داراب استان فارس و کوه های دیگری مانند کوه های کهکیلویه و اسطهبانات به دست می آید و مرغوب ترین آن نوعی است که سیاه و صاف براق و نرم بوده بوی بد نداشته و آغشته به خاشاک نباشد خواص دارویی مومیایی تا چهل سال باقی می ماند. نوع زرد رنگ آن که به کالیفوم معروف است، عسل نوعی زنبور زرد وحشی است که در لای سنگ ها موجود است، که ته نشین آن قرمز رنگ است.

مزاج: گرم و خشک

خواص:

1. دارای ید
2. شادی آور
3. درمان فلج
4. درمان جذام
5. درمان سرفه
6. درمان رعشه
7. درمان سرگیجه
8. درمان تکرر ادرار
9. درمان زخم مثانه
10. درمان مسمومیت
11. تقویت کننده کبد
12. تقویت کننده قلب
13. درمان لکنت زبان
14. تقویت کننده معده
15. درمان اختناق رحم
16. درمان سکته مغزی
17. درمان پارگی عصب
18. درمان خونریزی داخلی
19. درمان شکستگی اعضاء
20. درمان بیماری های طحال
21. درمان گواتر (ضماد روی تیروئید)
22. درمان قطره قطره آمدن ادرار (با زنبق)
23. درمان سکسکه (با آب پز تخم کرفس)
24. درمان ورم گلو (غرغره با آن و رب توت)
25. درمان بیماری های طحال (با آب کرفس)
26. تقویت کننده نیروی جنسی (مالش بر آلت)
27. درمان میگرن و سردرد (با مشک و جند بیدستر)
28. درمان صرع (عطسه زدن با آن و آب مرزنجوش)
29. درمان سنگینی گوش (با روغن گل سرخ چکاندن)
30. درمان ناراحتی شنوایی (با پیه خوک غیر نمک سود)
31. مقداری از آن را در روغن بادام تلخ حل کنید و با آن موضع را ماساژ دهید درد زانو را تسکین میدهد.
32. هفته ای دوبار هر مرتبه مقدار دو حبه از آن را با روغن گاوی مخلوط کنید و بخورید. بواسیر را درمان می کند.
33. آن را در روغن خوراکی حل کنید و بر موضع بمالید. درد موضعی که از ضعف و بی قوگی باشد را تسکین می دهد.
34. مقداری از آن را در روغن زیتون حل کنید و در گوش بچکانید درد گوش را ساکت میکند و چرک آن را می خشکاند.
35. آن را در آب زیره و رازیانه حل کنید و بخورید صدای داخل شکم نفخ شکم و ضعف معده و روده را برطرف می کند.
36. سه روز هر روز مقداری از آن را با آب جوشانده ی عناب و سه پستان مخلوط کنید و بنوشید. سرفه های رطوبی مزمن را درمان میکند.
37. دو مثقال مرزنجوش را بجوشانید بعد یک حبه مومیایی را در آب صاف کرده ی آن حل کنید و بخورید. سردردهای سردمزاج را درمان می کند.
38. دو مثقال آویشن را بجوشانید بعد دو حبه مومیایی را در آب صاف کردهی آن حل کنید و بخورید. لقوه، فلج و سستیهای اعضاء بدن را درمان می کند.
39. اگر مقداری از آن را ضماد کنید و مقداری از آن را هم با آب رازیانه و زیره مخلوط کرده بخورید، دردی که از ضربه خوردگی بر قفسه ی سینه یا کبد یا دنده ها باشد را تسکین میدهد.
40. اگر استخوان شکسته باشد آن استخوان را سر جای خودش قرار دهید و قبل از بستن مقداری مومیایی به آن بمالید و قدری از آن را هم هر روز بخورید در مدت کوتاهی شکستگی جوش می خورد.
41. مقداری از آن را در آبغوره حل کنید بعد فتیله ای از پنبه به آن آغشته کرده و در گوش بگذارید. در صورتی که از مراکز عصبی نباشد و تجمع مواد در جلوی پرده صماخ مشاهده نشود ثقل صامعه را درمان می کند.
42. افرادی که به ضعف قدرت تناسلی و سرعت انزال یا عدم نعوظ مبتلا هستند سه روز هر روز به قدر یک جو مومیایی را در چهل گرم عسل حل کرده و بخورند و کسانی که گرم مزاج هستند، آن را همراه با آب میوه های سرد میل کنند.
43. آن را در روغن زیتون آب کنید و پشت کمر بمالید سستی کمر که از شهوترانی زیاد باشد را درمان ۱۵ آن را روغن شتر یا کوهان آب کرده ی شتر مخلوط کنید و روزی سه مرتبه عضو را با آن ماساژ دهید و یک قاشق چای خوری از آن را هم بخورید کوفتگی یا ضربه خوردگی عضو را درمان میکند.
44. آن را بخورید قدرت نفوذ آن در بدن و در بافتها بسیار زیاد است و سلولهای بدن را تقویت میکند، مفرح و مقوی کلیهی اعضای بدن است کلیه ی اخلاط بلغمی و سردمزاج بدن را متلاشی کرده و دفع میکند برای درمان بیماری ،رعشه ناراحتیهای رطوبی رحم و ثقل زبان بسیار مفید است، سکته های سخت علاج را مداوا میکند خون ریزیهای معده و اثنی عشر و خونریزی شش ها را قطع می نماید.

مضرات:

1. ضعف دید
2. فساد خون
3. گرم مزاجان