شناخت دارو: عبارت است از ملوکسیکام یک داروی ضد التهاب غیر استروئید است که به منظور درمان درد، تورم، خشکی و سفتی مفاصل به کار گرفته می شود.

دسته دارویی:

• ضد التهاب های غیر استروئیدی یا (NSAID ها)

فارماکولوژی و مکانیسم اثر دارو:

• مکانیسم دقیق ملوکسیکام مانند دیگر ضدالتهاب های غیر استروئیدی شناخته شده نیست ولی ملوکسیکام به صورت برگشت پذیر آنزیم سیکلواکسیژناز نوع 1 و 2 را مهار کرده و مانع تولید پروستاگلاندین ها می شود و بدین ترتیب سبب بروز اثرات ضد التهاب، ضد درد و ضد تب می شود.ملوکسیکام یک داروی ضد التهاب غیراستروئیدی است .ملوکسیکام دارای خصوصیات ضد دردی ، ضد التهابی و ضد تب می باشد.فراهمی زیستی مطلق ملوکسیکام 89% می باشد. ملوکسیکام بطور گسترده ای در کبد متابولیزه می گردد.دفع ملوکسیکام عمدتا به شکل متابولیت و به مقدار مساوی از طریق ادرار و مدفوع صورت می پذیرد.

اشکال دارو:

• قرص، شیاف

مقدار مصرف صحیح:

• حداقل 7.5 و حداکثر 15 میلی گرم طی 1 مرحله در روز باید مورد استفاده قرار بگیرد.
• مقدار مصرف معمول برای اوستئوآرتریت: بزرگسالان: سوسپانسیون خوراکی و قرص: مقدار اولیه: 7.5 mg یک بار در روز. مقدار نگهدارنده: 15 mg یکبار در روز، در بیمارانی که به اثر ضد درد بیشتر نیاز دارند. حداکثر مقدار مجاز: 15 mg یکبار در روز. کپسول خوراکی: مقدار اولیه: 5 mg یکبار در روز. مقدار نگهدارنده: 10 mg یکبار در روز ،در بیمارانی که به اثر ضد درد بیشتر نیاز دارند. حداکثر مقدار مجاز:10mg یکبار در روز.
• مقدار مصرف معمول برای آرتریت روماتوئید: بزرگسالان: سوسپانسیون خوراکی و قرص: مقدار اولیه: 7.5 mg یک بار در روز. مقدار نگهدارنده: 15 mg یکبار در روز، در بیمارانی که به اثر ضد درد بیشتر نیاز دارند. حداکثر مقدار مجاز: 15 mg یکبار در روز.
• مقدار مصرف معمول برای آرتریت روماتوئید جوانان: کودکان: با سنین 2 سال و بیشتر: سوسپانسیون خوراکی: 0.125 mg/kg خوراکی یکبار در روز. حداکثر مقدار مجاز: 7.5 mg یکبار در روز. قرص خوراکی:60 kg و وزنهای بالاتر:7.5 mg یکبار در روز.

اثر دارو:

• پس از مصرف به سرعت ظاهر می شود.

قبل از مصرف دارو:

• مبتلایان به حساسیت های تنفسی، مبتلایان به زخم های گوارشی، بیماران کبدی و کلیوی باید در مصرف این دارو احتیاط کنند.

عوارض جانبی دارو:

• تهوع , سردرد2 , گیجی , بثورات جلدی , اسهال , افزایش فشارخون , سوءهاضمه , ادم , عفونت قسمت بالایی دستگاه تنفسی , افزایش پتاسیم خون , پارگی مجاری گوارشی , واکنش های آنافیلاکتیک , نارسایی کلیوی , التهاب گلو , نفخ , خونریزی معده , نارسایی احتقانی قلب.

تداخلات دارویی:

• آمی تریپتیلین , آمیکاسین , تاناستوم , جنتامایسین , دروسپیرنون , سیکلوسپورین , لیتیم کربنات , جینکوبیلوبا , نتونال , بیزوپرولول , دسیرودین , دوکسازوسین , آپیکسابان , مگلومین کامپاند , تراوپروست , سدیم پلی استایرن سولفونات , داساتینیب , ایبریتومومب تیوکستان , توسیتومومب , ورتیوکستین , بتریکسابان , تراندولاپریل , موکسی پریل , بنازپریل , آمینولوولینیک اسید خوراکی , پمترکسد | پمترکسید , دیاتریزوات (آمیدوتریزوئیک اسید) , اوروکیناز | یوروکیناز , یوتالامات , آمینولوولینیک اسید موضعی , راموسیروماب , کوردیسپس , برمفناک , آیوکساگلات , روفکوکسیب , رمدسیویر , کلسیم پلی استایرن سولفونات , آمینوهیپورات سدیم.

موارد منع مصرف:

• ازدیاد حساسیت به این دارو و ترکیبات آن، در طول دوره جراحی باز پیوند عروق کرونر قلب.

شرایط نگهداری:

• در مکانی خشک و خنک به دور از نور خورشید و دسترسی کودکان نگهداری شود.

نکات مهم:

• اگر با مصرف این دارو دچار تیرگی مدفوع و اختلالات تنفسی می شوید، حتماً این موارد را با پزشک خود در میان بگذارید.
• ملوکسیکام یک داروی ضد التهاب غیراستروئیدی است که بمنظور رفع علائم آرتریت، دیسمنوره اولیه، تب بکار می رود و بعنوان ضد درد بخصوص وقتی یک جزء التهابی وجود دارد استفاده می شود.
• داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی سبب افزایش خطر بروز وقایع ترومبوتیک قلبی عروقی شامل انفارکتوس میوکارد و سکته می شود که ممکن است کشنده نیز باشد.
• داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی سبب افزایش خطر بروز وقایع جانبی گوارشس جدی شامل خونریزی، سوراخ شدن جدار معده و روده می شود که ممکن است کشنده نیز باشد. ملوکسیکام را می توان بدون در نظر گرفتن زمان مصرف وعده غذایی یا آنتاسید مصرف نمود.
• به دلیل افزایش خطر بروز سمیت گوارشی مصرف همزمان ملوکسیکام با دیگر داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی مانند دیفلونیسال، سالسالات توصیه نمی گردد.