نام های دیگر: مریمی، مریم چمنی، خزنه، مریمیه، شالبیه، مریمیمه صغیره.

نوع گیاه: بوته

نام خانواده: نعناع

مزاج: سرد و خشک

مقدار و دستور مصرف: 4 الی 2 گرم روزی سه بار به صورت دم کرده.

قسمت مورد استفاده: قسمت های هوایی گیاه (مخصوصاً برگ ها) و روغن فرار آن

ترکیب شیمیایی: روغن فرار، ساپونین، تانن، رزین، اسیدهای مختلف، موسیلاژ، نمک های معدنی، ویتامین ها، استروژن، آسپاراژین، پیکروسالوینف سالوین و فلاونوئید.

مشخصات: مریم گلی با نام علمیِ Salvia officinalis (Sage) گیاه بومی مدیترانه و از خانواده نعناعیان یعنی پونه کوهی، اسطوخودوس، رزماری، آویشن و ریحان است. این گیاه دارای برگ‌های پهن، صاف با ساقه‌های سخت و گل‌های خوراکی خاکستری رنگ مایل به سبز است که می‌تواند رنگ‌های آن از سبز به آبی، بنفش، سفید و صورتی متغیر باشد. مریم گلی یکی از معدود گیاهانی است که تاریخچه بسیار گسترده ای دارد، از زمان امپراتوری روم، به عنوان نوشدارو عملاً برای درمان هر دردی مصرف می شد و در دوران قرون وسطی آن را دارای قدرت جادویی می دانستند. مریم گلی در ایران به طور طبیعی رویش نداشته و در سال های اخیر، با وارد کردن بذر، اقدام به کشت محدود آن در بعضی نقاط شده است.

خواص:

1. مقوی
2. تب بر
3. محرک
4. ضد درد
5. ادرار آور
6. اشتها آور
7. درمان فلج
8. درمان سل
9. درمان آسم
10. درمان فلج
11. درمان آبسه
12. درمان چاقی
13. درمان سردرد
14. درمان چاقی
15. درمان تشنج
16. درمان نازایی
17. جانشین قهوه
18. ضد حساسیت
19. درمان گاز روده
20. درمان تورم کبد
21. درمان ورم روده
22. درمان حسادت
23. درمان گاز روده
24. درمان تورم کبد
25. درمان ورم روده
26. درمان ورم کلیه
27. درمان مالیخولیا
28. درمان شاش بند
29. درمان روماتیسم
30. درمان اوره خون
31. التیام دهنده زخم
32. درمان ورم دهان
33. درمان ورم دهان
34. درمان افسردگی
35. درمان کم خونی
36. درمان مرض قند
37. از شیر گرفتن بچه
38. درمان عرق شبانه
39. درمان عرق شبانه
40. درمان برفک دهان
41. درمان برفک دهان
42. درمان سرماخوردگی
43. درمان سرماخوردگی
44. تقویت کننده حافظه
45. میکروبکوش (برگ)
46. شادی آور (استنشاق)
47. تقویت کننده اعصاب
48. موثر در زایمان راحت
49. درمان عوارض یائسگی
50. فعال کننده جریان خون
51. درمان اسهال (دم کرده)
52. درمان سوختگی (ضماد)
53. درمان ترش کردن معده
54. افزایش دهنده طول عمر
55. درمان پوست چرب (بخور)
56. درمان خونریزی غیر عادی
57. درمان پیشگیری از سرطان
58. درمان‌گلو ‌درد (دمکرده گل)
59. درمان ‌لاغری (دم کرده برگ)
60. تقویت کننده حافظه (جوشانده)
61. تقویت کننده حافظه (جوشانده)
62. معطر کردن سوسیس و کنسرو
63. درمان ترشحات قاعدگی و زنانه
64. درمان گزیدگی حشرات (مالش تازه)
65. درمان خارش پوست (شستشو با جوشانده)
66. درمان خارش پوستی (شستشو با جوشانده)
67. درمان آلزایمر (با بادرنجبویه به صورت تنطور)
68. درمان عرق پا (ریختن از گرد آن در کفش ها)
69. درمان تنگی نفس (کشیدن برگ آن به جای سیگار)
70. درمان ورم لوزه (غرغره با جوشانده آن با پنیرک و بنفشه)
71. مریم گلی به صورت دمنوش، برای مشکلات هضم از جمله نفخ، ورم غشای روده و اسهال، مفید است. همچنین به صورت غرغره در درمان ورم گلو و دهان تأثیر خوبی دارد، از این گیاه به عنوان ضد عرق (ضد کمبود آب) در تعریق شبانه بیماران مسلول یا در تعریق های عصبی، استفاده می شود. عصاره مریم گلی آنتی اکسیدانی بسیار قوی است، مطالعات اخیر نشان داده که این اثرات به خاطر اجسامی از جمله اسید لابیاتیک و اسید کارنوزیک موجود در آن می باشد. همچنین ترکیب سالوین آن که یک اسید فنلی است، به همراه مشتق منومتیل اتر آن، دارای خاصیت ضد میکروبی قوی، به ویژه روی استافیلوکوک اورئوس است. همچنین مریم گلی در طب عوام، برای توقف ترشح شیر، کاهش پر فشاری خون و به عنوان قاعده آور مصرف می شود.

مضرات:

• با مصرف مقدار زیاد یا به مدت طولانی، به ویژه به علت داشتن جسم توجون ممکن است باعث تاکیکاردی، گرگرفتگی، خشکی دهان، تشنج و سرگیجه شود.