شناخت دارو: عبارت است از مروپنم یک آنتی بیوتیک ضد باکتری می باشد. مروپنم در درمان عفونت های شدید داخل شکمی و پوست ناشی از باکتری های گرم مثبت ومنفی بکار می رود. مروپنم همچنین در درمان مننژیت باکتریایی نیز استفاده می شود.

دسته دارویی:

• آنتی بیوتیک (کارباپنم ها)

فارماکولوژی و مکانیسم اثر دارو:

• مروپنم یک آنتی بیوتیک ضد باکتری می باشد. مروپنم در درمان عفونت های شدید داخل شکمی و پوست ناشی از باکتری های گرم مثبت ومنفی بکار می رود. مروپنم همچنین در درمان مننژیت باکتریایی نیز استفاده می شود.مروپنم یک آنتی بیوتیک بتالاکتام اززیرگروه کارباپنم ها می باشد. ایمی پنم دارای طیف اثر وسیعی در برابر باکتریهای گرم مثبت و گرم منفی هوازی و بی هوازی می باشد. مروپنم اثر خود را با نفوذ سریع بر سلول باکتری و مداخله در ساخت دیواره سلولی و در نهایت مرگ سلول انجام می دهد.توزیع: به بیشتر بافتها و مایعات بدن از جمله مجاری ادراری ، مایع صفاقی ، استخوان ، صفرا ، ریه ، مخاط برونش ، بافت عضلانی ، دریچه های قلب نفوذ می کند.
• حجم توزیع: نوزادان ≤3 ماهه: متوسط: 0.47 پوند در کیلوگرم، کودکان: 0.3 تا 0.4 لیتر بر کیلوگرم، بزرگسالان: 15 تا 20 لیتر، اتصال پروتئین: تقریبا 2%، متابولیسم: کبدی ؛ هیدرولیز پیوند بتا لاکتام به فرم بتا لاکتام باز (غیرفعال)، نیمه عمر حذف: نوزادان ≤ 3 ماهه: متوسط: 2.7 ساعت، دامنه: 1.6 تا 3.8 ساعت، نوزادان و کودکان 3 ماه تا 2 سال: 1.5 ساعت، کودکان 2 تا 12 سال و بزرگسالان: 1 ساعت، دفع: ادرار (70٪ به عنوان داروی بدون تغییر ؛ 28٪ به صورت متابولیت غیرفعال). مدفوع (2٪).

اشکال دارو:

• ویال تزریقی

مقدار مصرف صحیح:

• بزرگسالان: کاربردهای اصلی (Labeled indications): عفونت داخل شکمی، عفونت مرتبط با مراقبت های بهداشتی یا پرخطر ناشی از جامعه: توجه: برای عفونت اکتسابی جامعه ، برای عفونت شدید یا بیمارانی که در معرض خطر بالای پیامد نامطلوب و یا مقاومت هستند، استفاده شود.
• کولسیستیت ، بدون عارضه حاد: وریدی: 1 گرم هر 8 ساعت. 1 روز پس از برداشتن کیسه صفرا یا تا زمانی کهبهبودبالینی در بیماران بدون عمل کنترل شود ، ادامه دهید.
• سایر عفونت های داخل شکمی (به عنوان مثال ، کلانژیت ، کولسیستیت پیچیده ، آپاندیس سوراخ شده ، دیورتیکولیت ، آبسه داخل شکمی): وریدی: 1 گرم هر 8 ساعت. کل مدت زمان درمان (که ممکن است شامل درمان گام به گام خوراکی باشد) 4 تا 7 روز پس از کنترل منبع کافی است. برای عفونت هایی که بدون مداخله جراحی یا از راه پوست کنترل می شوند ، ممکن است مدت زمان بیشتری لازم باشد. توجه: برای بیمارانی که به شدت بیمار هستند و یا در معرض خطر زیادی برای آلودگی به عوامل بیماری زای مقاوم به دارو هستند ، برخی از متخصصان روش تزریق مداوم را ترجیح می دهند.
• مننژیت، باکتریایی: به عنوان مولفه ای از درمان تجربی برای عفونت های مرتبط با مراقبت های بهداشتی یا عفونت در بیماران مبتلا به نقص ایمنی ، یا به عنوان یک درمان خاص پاتوژن برای باکتری های گرم منفی مقاوم به آنتی بیوتیک های دیگر (به عنوان مثال پسودوموناس آئروژینوزا، آسینتوباکتر). وریدی: هر 8 ساعت 2 گرم. مدت زمان درمان بسته به عامل بیماریزا و پاسخ بالینی 7 تا 21 روز است. 10 تا 14 روز حداقل دوره درمان برای باسیل گرم منفی است ، اگرچه برخی از متخصصان 21 ≥ روز را ترجیح می دهند. توجه: استفاده از انفوزیون گسترده یا مداوم را برای پاتوژنهای مقاوم تر در نظر بگیرید.
• عفونت پوست و بافت نرم (عفونت متوسط تا شدید ، عفونت نکروز کننده ، انتخاب عفونت های محل جراحی [روده ، دستگاه ادرای تناسلی]) ، پوشش تجربی با طیف گسترده ، از جمله پسودوموناس آئروژینوزا:وریدی: 1 گرم هر 8 ساعت به عنوان بخشی از یک ترکیب مناسب رژیم مدت زمان معمول 10 تا 14 روز بر اساس پاسخ بالینی است. برای عفونت نکروزان ، ادامه دهید تا دبریدمان بیشتر لازم نباشد و بیمار از نظر بالینی بهبود یافته باشد.
• کاربردهای دیگر (Off-labeled indications): سیاه زخم: درمان سیستمیک (مننژیت منتفی است) (عامل جایگزین):وریدی: 2 گرم به عنوان بخشی از یک رژیم ترکیبی مناسب به مدت 2 هفته یا تا زمانی که از نظر بالینی پایدار باشد ، هر کدام طولانی تر باشد.
• مننژیت: وریدی: 2 گرم به عنوان بخشی از یک رژیم ترکیبی مناسب به مدت 2 تا 3 هفته یا تا زمانی که از نظر بالینی پایدار باشد ، هر کدام طولانی تر باشد. توجه: آنتی توکسین نیز باید تجویز شود. به دنبال دوره درمان ترکیبیوریدیبرای عفونت سیستمیک سیاه زخم (از جمله مننژیت) ، بیمارانی که در معرض اسپورهای آئروسل قرار دارند برای تکمیل دوره کامل ضد میکروبی 60 روزه به مونوتراپی خوراکی نیاز دارند.
• عفونت جریان خون (باکتریمی گرم منفی): برای درمان تجربی ارگانیسم های گرم منفی شناخته شده یا مشکوک (از جمله سودوموناس آئروژینوزا) یا درمان پاتوژن برای ارگانیسم های مقاوم در برابر عوامل دیگر. وریدی: هر 8 ساعت 1 گرم؛ برای درمان تجربی در بیماران مبتلا به نوتروپنی، سوختگی شدید ، سپسیس یا شوک سپتیک ، به عنوان بخشی از یک رژیم ترکیبی مناسب. توجه: برای بیماری بحرانی یا عفونت با ارگانیسم با حداقل غلظت مهاری بالا (MIC) ، برخی از متخصصان روش تزریق طولانی مدت یا مداوم و یا افزایش دوز را به 2 گرم در هر 8 ساعت ترجیح می دهند. مدت زمان درمان: مدت زمان معمول 7 تا 14 روز بستگی به منبع ، عامل بیماری زا ، میزان عفونت و پاسخ بالینی دارد. یک دوره 7 روزه برای بیماران مبتلا به عفونت انتروباکتریاسه بدون عارضه که به درمان آنتی بیوتیکی پاسخ مناسب می دهند توصیه می شود. توجه: در صورت شرایط نوتروپنیک ، درمان را تا 2 ماه و بهبودی نوتروفیل (ANC ≥500 سلول / میلی متر مکعب و در حال افزایش) ادامه دهید. برای باکتریمیپسودوموناس آئروژینوزادر بیماران نوتروپنیک ، برخی از متخصصان حداقل 14 روز و تا زمان بهبودی نوتروفیل ها درمان را ادامه می دهند.
• سیستیک فیبروزیس ، تشدید حاد ریوی: برای درمان تجربی یا هدفمند برای پسودوموناس آئروژینوزا یا سایر باسیل های گرم منفی. وریدی: هر 8 ساعت 2 گرم ، که اغلب به عنوان بخشی از یک رژیم ترکیبی مناسب تجویز می شود. توجه: برخی از متخصصان روش تزریق گسترده یا مداوم را ترجیح می دهند. مدت زمان درمان: مدت زمان معمولاً 10 روز تا 3 هفته یا بیشتر بر اساس پاسخ بالینی است.
• عفونت پای دیابتی ، متوسط تا شدید: به عنوان مولفه ای از درمان تجربی در بیماران در معرض خطرپسودوموناس آئروژینوزا(به عنوان مثال ، قرار گرفتن در معرض آب قابل توجه ، زخم پوسیده) یا سایر باکتری های گرم منفی مقاوم در برابر عوامل دیگر. وریدی: هر 8 ساعت 1 گرم. مدت زمان (که ممکن است شامل درمان گام به گام خوراکی باشد) معمولاً 2 تا 4 هفته در غیاب استئومیلیت است. آبسه داخل جمجمه (آبسه مغز ، آبسه اپیدورال داخل جمجمه) و آبسه اپیدورال نخاعی: به عنوان یک جزء از درمان تجربی یا در بیماران در معرض خطر پسودوموناس آئروژینوزا یا سایر باکتری های گرم منفی مقاوم (به عنوان مثال ، جراحی مغز و اعصاب یا نقص ایمنی بیماران). وریدی: هر 8 ساعت 2 گرم به عنوان بخشی از یک رژیم ترکیبی مناسب. مدت زمان به طور کلی از 4 تا 8 هفته برای آبسه مغز و آبسه اپیدورال نخاعی و 6 تا 8 هفته برای آبسه اپیدورال داخل جمجمه است.
• ملیوئیدوز (عفونت Burkholderia pseudomallei): وریدی: 1 گرم هر 8 ساعت به مدت 10 تا 14 روز. بسته به شدت بیماری و محل عفونت ، ممکن است مدت زمان طولانی تری لازم باشد. برخی از متخصصان برای بیماران مبتلا به درگیری عصبی و اضافه کردن سولفامتوکسازول و تری متوپریم برای بیماران مبتلا به بیماری کانونی CNS ، پروستات ، استخوان ، مفصل ، پوست یا بافت نرم 2 گرم در هر 8 ساعت را توصیه می کنند. توجه: به دنبال دوره درمان تزریقی ، درمان ریشه کنی با آنتی بیوتیک خوراکی به مدت 12 هفته توصیه می شود.
• انتروکولیت نوتروپنیک (تیفلیت) (عامل جایگزین): توجه: برای بیماران کلونی یا آلوده به یک باسیل گرم منفی مقاوم ، مانند ارگانیسم تولید کننده بتا لاکتاماز با طیف گسترده (ESBL). وریدی: هر 8 ساعت 1 گرم ادامه دهید تا نوتروپنی برطرف شود و از نظر بالینی بهبود یابد ، سپس به آنتی بیوتیک های خوراکی تغییر دهید. کل مدت آنتی بیوتیک ها به طور کلی 14 روز پس از بهبودی نوتروپنی است.
• استئومیلیت: وریدی: 1 گرم هر 8 ساعت به مدت 6 هفته. برای درمان تجربی ، در ترکیب با سایر عوامل مناسب استفاده شود.
• پنومونی: پنومونی حاصل از اجتماع:برای درمان تجربی بیماران بستری در معرض خطر عفونت با پاتوژن (گرم) گرم منفی مقاوم به چند دارو ، از جملهپسودوموناس آئروژینوزا: وریدی: هر 8 ساعت 1 گرم به عنوان بخشی از یک رژیم ترکیبی مناسب. مدت زمان کل (که ممکن است شامل درمان گام به گام خوراکی باشد) حداقل 5 روز است. برای بیماران مبتلا به بیماری نقص ایمنی ، عفونت شدید یا پیچیده یا عفونتپسودوموناس آئروژینوزادوره طولانی تری ممکن است لازم باشد. بیماران باید قبل از قطع مصرف از نظر بالینی با علائم حیاتی طبیعی پایدار باشند.
• پنومونی اکتسابی از بیمازستان یا پنومونی مرتبط با ونتیلاتور: برای درمان تجربی یا درمان خاص پاتوژن برای پاتوژن گرم منفی مقاوم در برابر چند دارو (به عنوان مثال ، پسودوموناس آئروژینوزا یا گونه های آسینتوباکتر): وریدی: هر 8 ساعت 1 گرم ، به عنوان بخشی از یک رژیم ترکیبی مناسب. مدت زمان درمان براساس شدت بیماری و پاسخ به درمان متفاوت است. درمان معمولاً به مدت 7 روز انجام می شود ، اما ممکن است دوره طولانی تری برای عفونت شدید یا پیچیده یا عفونت پسودوموناس آئروژینوزا لازم باشد. توجه: برخی از متخصصان مروپنم را برای بیماران در معرض خطر عفونت با پاتوژن گرم منفی مقاوم به چند دارو (MDR) ، از جمله aeruginosa ذخیره می کنند. برخی از متخصصان روش تزریق گسترده یا مداوم را ترجیح می دهند ، به ویژه در افرادی که به شدت بیمار هستند.
• عفونت پروتز مفصلی (درمان جهت دار پاتوژن برای باسیل های گرم منفی مقاوم به چند دارو ، از جمله پسودوموناس آئروژینوزا): وریدی: 1 گرم هر 8 ساعت ؛ طول مدت آن متفاوت است ، اما به طور کلی برای بیمارانی که تحت عمل جراحی قطع آرتروپلاستی قرار می گیرند 4 تا 6 هفته است.
• سپسیس و شوک سپتیک (درمان تجربی با طیف وسیع ، از جمله aeruginosa): وریدی: 1 تا 2 گرم در هر 8 ساعت در ترکیب با سایر عوامل مناسب. در صورت تشخیص سپسیس یا شوک سپتیک ، درمان را در اسرع وقت آغاز کنید. مدت زمان معمول درمان به علت زمینه ای بستگی دارد اما بسته به پاسخ بالینی معمولاً 7 تا 10 روز یا بیشتر است. در صورت شناسایی علت غیر عفونی ، قطع مصرف را در نظر بگیرید.
• عفونت دستگاه ادراری ، پیچیده (پیلونفریت یا عفونت دستگاه ادراری با علائم و نشانه های سیستمیک): توجه: برای بیماران جدی و یا بیماران با فاکتور (های) خطر برای عوامل بیماری زا MDR ، از جمله ارگانیسم های تولید کننده ESBL و پسودوموناس آئروژینوزا، وریدی: هر 8 ساعت 1 گرم. اگر نتایج کشت و حساسیت اجازه می دهد ، پس از بهبود علائم ، می توان رژیم را به سمت داروهای خوراکی مناسب هداست کرد. مدت زمان کل درمان از 5 تا 14 روز است و به پاسخ بالینی و ضد میکروبی که برای تکمیل رژیم انتخاب شده بستگی دارد.
• کودکان: دوز عمومی ، عفونت حساس (غیر CNS): نوزادان ، کودکان و نوجوانان: وریدی: 20 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در دوز هر 8 ساعت. حداکثر دوز: 1000 میلی گرم در دوز ؛ تزریق های طولانی ممکن است برای عفونت های ناشی از گونه های با MIC های بالا مورد نیاز باشد.
• سیاه زخم: نوزادان ، کودکان و نوجوانان: توجه: با مسئولان بهداشت عمومی برای توصیه های خاص رویداد مشورت کنید. پس از اتمام درمان ، پروفیلاکسی ضد میکروبی را شروع کنید تا یک دوره ضد میکروبی 60 روز از شروع بیماری به پایان برسد.
• سیستمیک ، به استثنای مننژیت: وریدی: 20 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در هر دوز هر 8 ساعت به عنوان بخشی از یک رژیم ترکیبی مناسب. وقتی علائم و نشانه های عفونت فعال برطرف شد ، ممکن است به درمان خوراکی هدایت شود. 14 روز درمان کامل یا تا زمان بهبود بالینی ، هر کدام طولانی تر باشد. حداکثر دوز: 2000 میلی گرم در هر دوز.
• مننژیت یا عفونت منتشر که در آن مننژیت را نمی توان رد کرد: وریدی: 40 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم در هر دوز هر 8 ساعت به عنوان بخشی از یک رژیم ترکیبی مناسب به مدت 2 تا 3 هفته یا تا زمانی که بیمار از نظر بالینی پایدار باشد ، هر کدام طولانی تر است. حداکثر دوز: 2000 میلی گرم در هر دوز.
• سیستیک فیبروزیس، تشدید ریوی: اطلاعات محدود موجود است. روش تزریق متناوب سنتی: نوزادان ، کودکان و نوجوانان: وریدی: 40 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در هر دوز هر 8 ساعت. حداکثر دوز: 2000 میلی گرم در هر دوز. روش تزریق طولانی مدت: کودکان 8 سال و بزرگسالان: وریدی: 40 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در هر دوز هر 8 ساعت در طی 3 ساعت تزریق. حداکثر دوز: 2000 میلی گرم در دوز.
• تب نوتروپنیک، درمان تجربی: اطلاعات محدود موجود است. نوزادان ، کودکان و نوجوانان: وریدی: 20 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در دوز هر 8 ساعت. حداکثر دوز: 1000 میلی گرم در هر دوز.
• عفونت داخل شکمی، پیچیده: توجه: دستورالعمل های IDSA مدت زمان درمان را 4 تا 7 روز توصیه می کنند. نوزادان 1 تا <3 ماهه: GA <32 هفته: وریدی: 20 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم در هر دوز هر 8 ساعت. GA ≥32 هفته: وریدی: 30 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم در هر دوز هر 8 ساعت. نوزادان 3 ماهه ، کودکان و بزرگسالان: وریدی: 20 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم در هر دوز هر 8 ساعت. حداکثر دوز: 1000 میلی گرم در هر دوز.
• مننژیت: نوزادان (اطلاعات محدودی در مورد نوزادان <3 ماهه وجود دارد) ، کودکان و بزرگسالان: وریدی: 40 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم در هر دوز هر 8 ساعت. حداکثر دوز: 2000 میلی گرم در هر دوز؛ مدت زمان باید براساس مشخصات و پاسخ بیمار تنظیم شود. مدت زمان درمان باسیل گرم منفی حداقل 10 تا 14 روز است. اگرچه برخی از متخصصان 21 ≥ روز و حداقل 14 روز پس از اولین کشت منفی مایع مغزی نخاعی را توصیه می کنند.
• عفونت ساختار پوست و پوست ، پیچیده: توصیه تولیدکننده: نوزادان 3 ماهه ، کودکان و نوجوانان: وریدی: 10 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم در هر دوز هر 8 ساعت. حداکثر دوز: 500 میلی گرم در هر دوز.
• عفونت های شدید یا نکروزان: نوزادان ، کودکان و بزرگسالان: وریدی: 20 میلی گرم به ازاهی هر کیلوگرم در هر دوز هر 8 ساعت. حداکثر دوز: 1000 میلی گرم در هر دوز.

عوارض جانبی دارو:

• تهوع , درد قفسه سینه , افزایش تعداد ضربان قلب , دردشکمی , بثورات جلدی , اسهال , افزایش فشارخون , کم خونی , سوءهاضمه , ادم محیطی , واکنش های محل تزریق , بی اشتهایی , درد , افزایش کراتینین , سکته مغزی , ازدیاد حساسیت , افزایش بیلی روبین خون , نارسایی کبدی , زردی , انسداد روده.

تداخلات دارویی:

• والپروات سدیم , واکسن حصبه (تیفوئید) , واکسن کلرا.

موارد منع مصرف:

• ازدیاد حساسیت به این دارو و ترکیبات آن. بیمارانی که واکنشهای آنافیلاکتیک به بتا لاکتامها را تجربه کرده اند.

شرایط نگهداری:

• در مکانی خشک و خنک به دور از نور خورشید و دسترسی کودکان نگهداری شود.

نکات مهم:

• واکنشهای ازدیاد حساسیت (آنافیلاکتیک) جدی و کشنده پس از مصرف بتالاکتام ها از جمله مرو پنم ممکن است رخ بدهد.
• تشنج و دیگر عوارض سیستم عصبی مرکزی ممکن است در مصرف مروپنم رخ دهد.این عارضه در بیماران دارای اختلالات دستگاه عصبی مرکزی از جمله آسیب مغزی و سابقه تشنج) و یا دارای مننژیت باکتریایی یا نقص عملکرد کلیه احتمال بروز بیشتری دارد.
• مصرف همزمان کارباپنم ها از جمله مروپنم با والپروئیک اسید یا دی والپروئکس سدیم باعث کاهش غلظت والپروئیک اسید می شودکه ممکن است از رنج درمانی پایین تر شود و ریسک بروز تشنج بالا می رود.
• اسهال ناشی از کلستریدیوم دیفیسیل (CDAD) عارضه شایع آنتی بیوتیک ها از جمله مروپنم می باشد.
• عفونت شدید: استفاده طولانی مدت از آن ممکن است منجر به عفونت قارچی یا باکتریایی شود.
• اختلال کلیوی: با احتیاط در بیماران مبتلا به نقص کلیه استفاده شود. تنظیم دوز مورد نیاز در بیماران با CrCl -50 میلی لیتر در دقیقه. ترومبوسیتوپنی در بیماران با اختلال کلیوی گزارش شده است.در بیماران دارای کلیرانس کراتینین 50 mL/min یا کمتر ، تنظیم مقدار مصرف مروپنم ضروری است. 2-در داروهای تزریقی مانند مروپنم قبل از تجویز از لحاظ تغییر رنگ و وجود ذرات خارجی تا حد ممکن بررسی صورت گیرد.