شناخت دارو: عبارت است از ماینوکسیدیل یک گشاد کننده عروق است که با سبب بهبود جریان خون می گردد. ماینوکسیدیل در درمان زیادی شدید فشارخون استفاده می شود. ماینوکسیدیل معمولاً همراه با داروهای دیگر برای پیشگیری از عوارض جانبی تجویز می گردد. قرص های ماینوکسیدیل نباید برای تحریک رشد مو اسکالپ استفاده شود. تنها فرم موضعی ماینوکسیدیل برای این منظور توصیه می گردد.
دسته دارویی:
- داروهای قلبی و عروقی
فارماکولوژی و مکانیسم اثر دارو:
- ماینوکسیدیل یک گشاد کننده عروق محیطی با اثر مستقیم می باشد که با کاهش مقاومت عروق محیطی سبب کاهش فشارخون سیستولیک و دیاستولیک می شود. ماینوکسیدیل یک داروی ضد فشارخون گشاد کننده عروق محیطی می باشد. ماینوکسیدیل حداقل 90% از طریق دستگاه گوارش جذب می گردد. ماینوکسیدیل به پروتئین های پلاسما متصل نمی شود. میانگین نیمه عمر پلاسمایی ماینوکسیدیل 4.2 ساعت می باشد. ماینوکسیدیل به میزان زیاد در کبد متابولیزه می گردد. متابولیت ها اثر فارماکولوژیکی بسیار کمتری از ماینوکسیدیل دارند. ماینوکسیدیل و متابولیت هایش بطور عمده از طریق ادرار دفع می گردند.
اشکال دارو:
- قرص، محلول موضعی
مقدار مصرف صحیح:
- مقدار مصرف معمول ماینوکسیدیل برای زیادی فشار خون: بزرگسالان: مقدار اولیه: 5 mg خوراکی یک بار در روز. مقدار نگهدارنده: 10 تا 40 mg در یک یا دو مقدار منقسم.
عوارض جانبی دارو:
- تهوع، استفراغ، بثورات جلدی، کاهش پلاکت خون، کاهش لکوسیت خون، ادم محیطی، سندروم استیون جانسون، افزایش کراتینین، تجمع مایع در پریکارد، افزایش وزن، احتباس آب.
تداخلات دارویی:
- ایزوسورباید دی نیترات , دروسپیرنون , یوهمبین , ایلوپروست , بیزوپرولول , فنول دوپام , ترپروستینیل , کلرمتیازول , آمبریسنتان , سیکلوپنتیازید , نسیریتاید.
موارد منع مصرف:
- ازدیاد حساسیت به این دارو و ترکیبات آن، بیماران دارای فئوکروموسیتوم.
شرایط نگهداری:
- در مکانی خشک و خنک به دور از نور خورشید و دسترسی کودکان نگهداری شود.
نکات مهم:
- ماینوکسیدیل باید برای بیماران مبتلا به فشارخون که به اندازه کافی به حداکثر دوزهای درمانی یک داروی دیورتیک و دو عامل ضد فشارخون دیگر پاسخ نمی دهند استفاده شود.
- ماینوکسیدیل باید تحت نظارت دقیق تجویز گردد، معمولاً همراه با یکی از عوامل مسدود بتا آدرنرژیک برای پیشگیری از تاکی کاردی و افزایش حجم کار قلب تجویز می شود.
- ماینوکسیدیل معمولاً همراه با یک دیورتیک مناسب برای پیشگیری از احتباس مایعات و کاهش وقوع نارسایی احتقانی قلب تجویز می گردد.
- کنترل تعادل مایعات و الکترولیت و وزن بدن ضروری است.
- بیماران را جهت علائم و نشانه های تجمع مایع در پریکارد تحت نظر داشته باشید.
- بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی یا دیالیزی ممکن است به مقدار کمتری از ماینوکسیدیل نیاز داشته باشند و باید تحت مراقبت های پزشکی ویژه برای جلوگیری از تشدید نارسایی کلیوی یا بروز نارسایی قلبی قرار گیرند.
- بیماران باید کاملاً از اهمیت مصرف تمامی داروهای ضد فشارخون نسخه شده و علائم و نشانه های اوورلود مایعات بدن آگاهی داشته باشند.