شناخت دارو: عبارت است از اين دارو به طور كوتاه مدت دردرمان اختلالات اضطراب، به عنوان داروي كمكي در درمان اضطراب همراه با افسردگي رواني، بي خوابي و حملات صرعي به كار مي رود.
دسته دارویی:
- خواب آورهای آرامبخش و ضد جنون ها
فارماکولوژی و مکانیسم اثر دارو:
- لورازپاممتعلق به گروهی از داروها بنام بنزودیازپین ها می باشد که با کند کردن حرکت مواد شیمیایی در مغزکه ممکن است عدم تعادل داشته باشد عمل می کند، در نتیجه منجر به کاهش تنش های عصبی (اضطراب) می شود. لورازپام بطور کوتاه مدت در درمان اختلالات اضطراب بکار می رود. لورازپام یک بنزودیازپین است که متابولیت فعال ندارد و در درمان اضطراب، بی خوابی، حملات صرعی استفاده می شود. لورازپام پس از مصرف خوراکی به راحتی و با فراهمی زیستی مطلق 90% جذب می شود. لورازپام پس از تزریق عضلانی بسرعت و کامل جذب می شود و در عرض 3 ساعت به حداکثر غلظت سرمی خود می رسد. لورازپام اتصال به پروتئین بالایی دارد، از راه تزریقی 91% و از طریق خوراکی 85% به پروتئین های پلاسما متصل می شود. لورازپام در کبد متابولیزه شده و دفع اصلی آن از طریق کلیه ها می باشد.
اشکال دارو:
- قرص، آمپول
مقدار مصرف صحیح:
- مقدار معمول برای اضطراب: بزرگسالان: خوراکی: مقدار اولیه: 1 میلی گرم خوراکی، 2 تا 3 بار در روز، مقدار نگهدارنده: 1 تا 2 mg خوراکی، 2 تا 3 بار در روز، مقدار مصرف روزانه می تواند از 1 تا 10 mg در روز متغیر باشد. وریدی: مقدار اولیه مصرف وریدی: 2 mg یا 0.044 mg/kg، هر کدام عدد کوچکتری بود می باشد.
- مقدار معمول برای بی خوابی: 2 تا 4 mg خوراکی هنگام خواب.
عوارض جانبی دارو:
- تهوع , سردرد , یبوست , گیجی , خستگی مفرط , تشنج , افزایش ریسک فکرکردن به خودکشی , افسردگی , ضعف , ناتوانی جنسی , سردرگمی , ازدیاد حساسیت , عدم هماهنگی عضلات , واکنش های آنافیلاکتیک , زردی , کوما , از دست رفتن حافظه.
تداخلات دارویی:
- اتوسوکسیمید , بوسپیرون , پرگابالین , داکتینومایسین (اکتینو مایسین دی) , دفراسیروکس , ریسپریدون , زولپیدم , سیکلوپنتولات , فلوتیکازون پروپیونات , لاکتولوز , آمینوفیلین , کلوزاپین, متی مازول , نروکسین , نوراگل , سدامین , کلرفنیرامین , کلونیدین , یوهمبین , ترانکی وال , عصاره سنبل الطیب , والیرست , پروبنسید , ونکومایسین , کوئتیاپین/ کوتیاپین , سدیم اکسی بات , کدئین , پیندولول , تاپنتادول , پروکائین , زالپلون , تریازولام , اکسی مورفون , ات کلر وینول , بنزهیدروکدون/استامینوفن , آمینوفنازون , کانابیدیول.
موارد منع مصرف:
- ازدیاد حساسیت به این دارو و ترکیبات آن، گلوکوم زاویه باریک حاد.
شرایط نگهداری:
- در مکانی خشک و خنک به دور از نور خورشید و دسترسی کودکان نگهداری شود.
نکات مهم:
- لورازپاممتعلق به گروهی از داروها بنام بنزودیازپین ها می باشد که با کند کردن حرکت مواد شیمیایی در مغز که ممکن است عدم تعادل داشته باشد عمل می کند، در نتیجه منجر به کاهش تنش های عصبی (اضطراب) می شود. لورازپام بطور کوتاه مدت در درمان اختلالات اضطراب بکار می رود.
- مصرف بنزودیازپین ها از جملهلورازپام می تواند وابستگی جسمی و روانی ایجاد کند.
- لورازپام در بیماران دارای افسردگی ممکن است افکار خودکشی ایجاد کند، لذا بدون درمان مناسب جهت افسردگی نباید تجویز گردد.
- لورازپام باید در بیماری های تنفسی شامل COPD، سندروم وقفه تنفسی خواب با احتیاط فراوان مصرف شود.
- بیماران مسن و ناتوان نسبت به اثرات سداتیو لورازپام حساس تر می باشند، لذا تنظیم مقدار مصرف باید بدقت صورت بگیرد، مقدار اولیه از 2 mg نباید تجاوز کند، در حین درمان هم تحت نظارت دقیق و کامل قرار گیرند.
- لورازپامدر بیماران دارای نارسایی کلیوی و یا کبدی با احتیاط فراوان مصرف شود.
- از قطع مصرف ناگهانی دیازپام و یا کاهش مقدار مصرف بدون مشورت با پزشک معالج بپرهیزید زیرا احتمال بروز علائم محرومیت از دارو وجود دارد.
- برخی از بیماران حین درمان بالورازپام دچار لکوپنی (کاهش تعداد لکوسیت های خون) می شوند.و در برخی از بیماران ( LDHلاکتات دهیدروژناز) بالا می رود، لذا حین درمان دراز مدت با لورازپام انجام ارزیابی عملکرد کبد و شمارش دورهای سلول های خونی ضروری است.