شناخت دارو: عبارت است از لاكتولوز به عنوان ملين هيپراسموتيك دفع مدفوع را آسان مي كند. اين دارو براي كاهش آمونياك خون نيز مصرف مي شود.

دسته دارویی:

• داروهای گوارشی (ملین اسموتیک)

فارماکولوژی و مکانیسم اثر دارو:

• لاكتولوز در روده توسط باكتري هاي طبيعي روده به اسيد لاكتيك، اسيد فرنيك و اسيد استيك تبديل مي شود و فشار هيپراسموتيك ايجاد مي كند. اين عمل باعث جذب آب و افزايش حجم محتواي روده و در نتيجه افزايش حركات پريستالتيك روده مي شود.
• زمان شروع اثر اين دارو در حدود 48 الی 24 ساعت مي باشد. (دارو جذب سيستميك نمي شود).

اشکال دارو:

• ساشه، شربت

مقدار مصرف صحیح:

• محلول خوراکی/ مقعدی: 10 گرم در 15 میلی لیتر. ساشه: 10 و 20 گرم.
• یبوست: فرم محلول: 15 تا 30 میلی گرم (10 تا 20 گرم) خوراکی یک بار در روز، که ممکن است این مقدار به 60 میلی لیتر (40گرم) یکبار در روز افزایش یابد. فرم کریستالی: 10 تا 20 گرم خوراکی یک بار در روز، که ممکن است تا 40 گرم در روز افزایش یابد.
• آنسفالوپاتی کبدی: پیشگیری: 30 تا 40 میلی لیتر (20 تا 30 گرم) خوراکی هر 6 تا 8 ساعت. این دوز پس از 2 الی 3 مرتبه مدفوع نرم، نیاز به تنظیم مجدد دارد. در صورت آنسفالوپاتی حاد، دارو هر 1 تا 2 ساعت تا زمانی که 2 الی 3 مرتبه مدفوع نرم ایجاد گردد، باید استفاده شود. درمان: 20 تا 30 گرم (30 تا 45 گرم) هر یک ساعت تا زمان دفع؛ سپس کاهش دوز به 20 تا 30 گرم هر 6 تا 8 ساعت. پس از 2 الی 3 بار مدفوع نرم، مقدار دوز باید مجدد تنظیم شود. دوز مورد استفاده در سالمندان همانند بزرگسالان است. در نارسایی کلیه و کبد تنظیم دوز خاصی نیاز نیست.

عوارض جانبی دارو:

• کم آبی , تهوع , استفراغ , نفخ , دل درد , کاهش سدیم و پتاسیم خون , انقباضات شکمی , اسهال (در دوزهای بالا) , آروغ.

تداخلات دارویی:

• اس امپرازول , استامینوفن/ پاراستامول , اندانسترون , پرگابالین , پنتوپرازول , دولوکستین , کلوپیدوگرل , روغن ماهی , فوروزماید , لورازپام , لووتیروکسین , ویتامین ث (آسکوربیک اسید) , ویتامین د

موارد منع مصرف:

• ازدیاد حساسیت به این دارو و ترکیبات آن، به خاطر وجود گالاکتوز (کمتر از6 گرم در 15 میلی لیتر) در کسانی که رژیم غذایی با مقادیر کم گالاکتوز دارند، نباید مصرف شود.

شرایط نگهداری:

• در مکانی خشک و خنک به دور از نور خورشید و دسترسی کودکان نگهداری شود.

نکات مهم:

• به صورت تئوری در بیماران تحت درمان بالاکتولوز که نیاز به کولونوسکوپی یا پروکتوسکوپی دارند خطراتی وجود دارد. تجمع گاز هیدروژن با غلظت های بالا ممکن است سبب ایجاد جرقه و انفجار شود.
• اگرچه این واکنش گزارش نشده است، اما جهت حفظ ایمنی، لازم است که بیماران تحتدرمان با لاکتولوز قبل از انجام آزمایش های ذکر شده به صورت کامل روده خود را با یک روش غیرقابل اشتعال پاکسازی کنند.
• احیای CO2 به عنوان روش کمکی می تواند در نظر گرفته شود، اما تقریباً روشی منسوخ شده محسوب می شود.
• در افراد دیابتی مصرفلاکتولوز باید با احتیاط انجام شود (به دلیل وجود لاکتوز و گالاکتوز در دارو).
• میزان الکترولیت های بدن در بیماران دارای اختلالات الکترولیتی و نوزادان زیر 6 ماه باید مورد توجه قرار گیرد (به دلیل احتمال کاهش سدیم و کم آبی در بدن).
• مصرف همزمانلاکتولوز با داروهای ملین دیگر و داروهای آنتی بیوتیک توصیه نمی شود.
• دارویلاکتولوز در دمای کنترل شده 15 تا 30 درجه سانتیگراد و دور از یخ زدگی نگهداری شود. حین نگهداری دارو در دمای توصیه شده ممکن است تغییراتی در رنگ دارو رخ دهد و رنگ آن به علت ویژگی های ذاتی قندها کمی تیره شود که این تغییر رنگ، اختلالی در خاصیت درمانی دارو ایجاد نمی کند و همچنان قابل استفاده است، اما در صورتیکه دارو در دمای بالاتر از 30 درجه سانتیگراد یا در تماس مستقیم با نور باشد تیره و کدر شده و باعث تغییر در خواص درمانی دارو شده و قابل استفاده نیست.
• اگر دارویلاکتولوز در دمای پایین قرار بگیرد ممکن است حالت نیمه جامد بگیرد که با بازگرداندن دارو به دمای محیط این حالت رفع خواهد شد و قابل استفاده است.
• دارو باید در ظروف تیره و دور از نور مستقیم و دسترس اطفال نگهداری شود.