کاربر

لانسوپرازول (Lansoprazole)

بیماری ها ، داروها ، تشخیص ، درمان و ...

شناخت دارو: عبارت است از لانسوپرازول یک داروی ضد زخم های گوارشی می باشد، از این دارو برای درمان زخم معده استفاده می شود و مانع از برگشت محتویات معده به مری می شود.

دسته دارویی:

  • داروهای گوارشی (مهارکننده های پمپ پروتون)

فارماکولوژی و مکانیسم اثر دارو:

  • داروی لانزوپرازول با عمل اختصاصی بر روی پمپ پروتون، مرحله نهایی تولید اسید را مهار می کند از اینرو سبب کاهش مقدار اسید تولید شده در معده می شود. لانزوپرازول با مهار اختصاصی H+/K+-ATPase در سلول های جدار معده باعث مهار ترشح اسید معده می گردد.لانزوپرازول با هدف قرار دادن H + ، K + -ATPase ، که آنزیمی است که مرحله نهایی را در مسیر ترشح اسید در سلولهای جداری کاتالیز می کند ، ترشح اسید معده را کاهش می دهد. به راحتی ، لانزوپرازول که در هر زمان از روز تجویز می شود ، می تواند از ترشح اسید در طول روز و شب جلوگیری کند. در نتیجه لانزوپرازول در بهبود زخم اثنی عشر موثر است ، درد مربوط به زخم را کاهش می دهد و علائم سوزش معده را تسکین می دهد. لانزوپرازول همچنین ترشح پپسین را کاهش می دهد ، و آن را به یک گزینه درمانی مفید برای بیماری های ترشح بیش از حد مانند سندرم زولینگر-الیسون تبدیل می کند.شروع اثر: سرکوب اسید معده: مصرف خوراکی: 1 تا 3 ساعت، طول اثر: سرکوب اسید معده: خوراکی:> 1 روز، جذب: سریع می باشد.حداکثر غلظت پلاسمایی 1.7 ساعت پس از مصرف خوراکی بدست می آید. حجم توزیع: Vd: کودکان: 0.61 تا 0.9L / kg ؛ بزرگسالان: 15.7 ±9 لیتر، فراهمی زیستی: > 80٪. اگر 30 دقیقه بعد از غذا مصرف شود 50 تا 70 درصد کاهش می یابد. اتصال پروتئین: لانزوپرازول 97% با پروتئینهای پلاسما پیوند می یابد. متابولیسم: در کبد از طریق CYP2C19 و 3A4 به متابولیتهای غیرفعال و در سلولهای جداری به دو متابولیت فعال که در گردش سیستمیک وجود ندارد متابولیزه می شود. نیمه عمر: کودکان: 1.2 تا 1.5 ساعت. بزرگسالان: 1.5 ± 1 ساعت ؛ سالمندان: 1.9 تا 2.9 ساعت . اختلال کبدی: 4 تا 7.2 ساعت
  • از طریق ادرار و مدفوع دفع می شود. دفع: مدفوع (67٪) ادرار (33٪ ؛ 14٪ تا 25٪ به عنوان متابولیت و <1٪ به عنوان داروی بدون تغییر).

اشکال دارو:

  • کپسول، محلول دهان

مقدار مصرف صحیح:

  • برای درمان زخم معده و زخم دوازده 30 میلی گرم سپس کاهش پیدا کرده و طی 1 الی 2 مرحله در روز باید مورد استفاده قرار بگیرد.
  • بزرگسالان: ریفلاکس معده (GERD): توجه: 30 تا 60 دقیقه قبل از غذا استفاده کنید (صبحانه ترجیح داده می شود). اصلاح سبک زندگی و رژیم غذایی نیز توصیه می شود.
  • علائم خفیف و متناوب (<2 قسمت در هفته) و بدون هیچ اثری از ازوفاژیت فرسایشی: توجه: برخی از متخصصان استفاده از PPI را تنها در صورت ادامه علائم پس از دوزهای استاندارد آنتاگونیست های گیرنده های هیستامین 2در این بیماران تجویز می کنند. خوراکی: 15 میلی گرم یک بار در روز به مدت 8 هفته. اگر علائم پس از 8 هفته ادامه یافت ، یک بار در روز به 30 میلی گرم افزایش دهید. پس از کنترل علائم ، حداقل 8 هفته به درمان ادامه دهید. در صورت بی علامت بودن به مدت 8 هفته با درمان ، درمان را قطع کنید (قبل از قطع، دوز دارو را کاهش دهید).
  • علائم شدید یا مکرر (2 مرتبه یا بیشتر در هفته) ، ازوفاژیت فرسایشی یا مری بارت: خوراکی: 30 میلی گرم یک بار در روز. پس از کنترل علائم ، حداقل 8 هفته به درمان ادامه دهید. در بیمارانی که ازوفاژیت فرسایشی شدید یا مری بارت دارند ، درمان طولانی مدت با 30 میلی گرم یک بار در روز ضروری است. در بیمارانی که ازوفاژیت فرسایشی شدید یا مری بارت ندارند ، با کمترین دوز برای کوتاه ترین مدت مناسب ادامه دهید ، درمان را در تمام بیماران بدون علامت قطع کنید (قبل از قطع، دوز دارو را کاهش دهید).
  • بیماران مقاوم به درمان: علائم پایدار با وجود 30 میلی گرم رژیم دوز یک بار در روز: توجه: مراجعه به متخصص توصیه می شود. خوراکی: 30 میلی گرم دو بار در روز (قبل از صبحانه و شام) یا برخی از متخصصان 30 میلی گرم دوز یک بار در روز و مصرف 15 میلی گرم دو بار در روز قبل از صبحانه و شام را توصیه می کنند.
  • علائم مکرر پس از قطع درمان سرکوب کننده اسید: علائم عودکننده ≥3 ماه: یک دوره 8 هفته ای را با دوز موثر قبلی تکرار کنید. علائم مکرر <3 ماه: نگهداری طولانی مدت در کمترین دوز موثر لازم ؛ آندوسکوپی فوقانی نیز توصیه می شود (اگر قبلاً انجام نشده باشد).
  • ترشح بیش از حد اسید معده (سندروم زولینگر الیسون): خوراکی: دوز اولیه: 60 میلی گرم یک بار در روز. دوز را بر اساس پاسخ بیمار تنظیم کنید و میزان ترشح اسید را به <10 mEq / ساعت کاهش دهید (5 mEq / ساعت در بیماران با جراحی قبلی معده). دوزهای 90 میلی گرم دو بار در روز استفاده شده است. دوزهای تجویز شده> 120 میلی گرم در روز را در دوزهای منقسم انجام دهید.
  • زخم اثنی عشر: خوراکی: درمان کوتاه مدت: 15 میلی گرم یک بار در روز به مدت 4 هفته. درمان نگهدارنده: 15 میلی گرم یک بار در روز
  • زخم معده: خوراکی: درمان کوتاه مدت: 30 میلی گرم یک بار در روز تا 8 هفته. برخی از داده های آزمایشات بالینی نشان می دهد که دوز 15 میلی گرم یک بار در روز و تا 8 هفته نیز ممکن است موثر باشد.
  • ریشه کن سازی هلیکوباکتر پیلوری: خوراکی: 30 میلی گرم 3 بار در روز با آموکسی سیلین 1000 میلی گرم 3 بار در روز به مدت 14 روز یا 30 میلی گرم دو بار در روز با آموکسی سیلین 1000 میلی گرم و کلاریترومایسین 500 میلی گرم دو بار در روز به مدت 10 تا 14 روز.
  • زخم معده مرتبط با NSAID (بهبودزخم): خوراکی: 30 میلی گرم یک بار در روز به مدت 8 هفته.
  • زخم معده مرتبط با NSAID (برای کاهش خطر): خوراکی: 15 میلی گرم یک بار در روز تا 12 هفته.
  • سوءهاضمه: خوراکی: 15 یا 30 میلی گرم یک بار در روز تا 8 هفته.
  • پیشگیری از زخم ناشی از استرس در بیماران: خوراکی: 30 میلی گرم یک بار در روز. توجه: برای بیماران با عوامل خطر مرتبط (به عنوان مثال ، انعقاد خون ، تهویه مکانیکی برای> 48 ساعت، سپسیس یا شوک سپتیک) در نظر گرفته شده است. با حل عوامل خطر ، استفاده از دارو را قطع کنید.
  • کودکان: بیماری ریفلاکس معده (GERD)، علامتی: توجه: در دستورالعمل ها یک دوره درمانی 4 تا 8 هفته ای توصیه می شود. در صورت عدم پاسخ پس از 4 تا 8 هفته ، تشخیص را دوباره ارزیابی کرده و مراجعه به متخصص دستگاه گوارش کودکان را در نظر بگیرید. سازنده توصیه می کند از لانزوپرازول در نوزادان به دلیل کمبود اطلاعات مربوط به اثر بالینی و احتمال عوارض جانبی (به عنوان مثال ، ضخیم شدن دریچه قلب) مشاهده شده در مدل های حیوانی (موش صحرایی) استفاده نکنید. دوز بر اساس وزن: نوزادان: خوراکی: 2 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز. نشان داده شده است که یک دوز 1 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز PH معده را افزایش داده و دفعات علائم ریفلاکس معده (مانند برگست اسید یا تهوع، عدم تمایل به شیرخوردن، گریه کردن) را کاهش می دهد. بچه ها و نوجوانان: خوراکی: 0.7 تا 3 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز. حداکثر دوز روزانه: 30 میلی گرم در روز،
  • درمان ازوفاژیت رفلکس: دوره درمان وابسته به سن است. برای کودکان 11 سال و کمتر دوره درمان تا 12 هفته توصیه شده است. برای کودکان 12 سال به بالا و نوجوانان درمان تا 8 هفته توصیه شده است. کودکان 11 سال و کمتر: وزن 30 کیلوگرم و کمتر: 15 میلی گرم یکبار در روز ترجیحا صبح ناشتا. وزن بالای 30 کیلوگرم: 30 میلی گرم یکبار در روز ترجیحا صبح ناشتا. کودکان 12 سال و بیشتر: 30 میلی گرم یک بار در روز ترجیحاً صبح ناشتا.

اثر دارو:

  • پس از مصرف به سرعت ظاهر می شود و به مدت یک روز کامل باقی می ماند.

قبل از مصرف دارو:

  • بیمارانی که از ناراحتی های طولانی مدت کبدی رنج می برند باید در مصرف این دارو احتیاط کنند.

عوارض جانبی دارو:

  • دستگاه گوارش: درد شکم (بزرگسالان و بزرگسالان: 2% تا 5%) ، یبوست (کودکان: 5%؛ بزرگسالان 1%) ، اسهال (بزرگسالان: 7%)) ، حالت تهوع (نوجوانان: 3% ؛ بزرگسالان < 1%).
  • سیستم عصبی: سرگیجه (نوجوانان: 3% ؛ بزرگسالان: <1%) ، سردرد (کودکان و نوجوانان: 3% تا 7%).

تداخلات دارویی:

  • داکتینومایسین( اکتینو مایسین دی) , ستوکسی ماب , مایکوفنولات موفتیل , کلوپیدوگرل , نلفیناویر , پازوپانیب , داساتینیب , ارلوتینیب , ایتراکونازول , پوساکونازول , سفوروکسیم , متوترکسات , نیلوتینیب , سلپرکاتینیب , بوسوتینیب , سفدیتورن پیوکسیل , دلاویردین , نراتینیب , پکسیدارتینیب , وارفارین , کتوکونازول , کلاریترومایسین , گل راعی , لدیپاسویر/سوفوسبوویر , آتازاناویر , ریلپیویرین , نیزولدیپین , آکالابروتینیب , آهن , سکرتین , سوفوسبوویر و ولپاتاسویر , داکومیتینیب , کانابیدیول , بک آمپی سیلین.

موارد منع مصرف:

  • ازدیاد حساسیت به این دارو و ترکیبات آن، مصرف همزمان با محصولات حاوی ریلپیویرین.

شرایط نگهداری:

  • در مکانی خشک و خنک به دور از نور خورشید و دسترسی کودکان نگهداری شود.

نکات مهم:

  • افرادی که از داروهای فوق برای رفع بیمارشان استفاده می کنند، لازم است از غذاهای فاقد ادویه استفاده کنند.
  • لانسوپرازول از داروهای مهارکننده پمپ پروتون می باشد. لانزوپرازول موجب کاهش مقدار اسید تولید شده در معده می شود.لانزوپرازول در درمان و پیشگیری زخم های معده و روده، بازگشت محتویات معده به مری و دیگر بیماریهای ناشی از ترشح بیش از حد اسید معده مانند سندروم زولینگر الیسون استفاده می شود.
  • داروی لانسوپرازول برای درمان فوری علائم سوزش سر دل مناسب نیست.
  • نکته: سوزش معده می تواند علائم اولیه حمله قلبی را تقلید کند. اگر درد قفسه سینه دارید که به فک یا شانه شما گسترش می یابد و احساس اضطراب یا سبکی سر می کنید ، به اورژانس اطلاع دهید.
  • لانزوپرازول باید نیم تا یک ساعت قبل از غذا و ترجیحا صبح مصرف شود.
  • در صورت اثبات وجود سرطان معده از مصرف لانزوپرازول خودداری شود.
  • در مصرف طولانی مدت لانسوپرازول ، گاستریت آتروفیک گزارش شده است.
  • در بیماران مصرف کننده PPI ها شامل لانزوپرازول نفریت بینابینی حاد مشاهده شده است.
  • مصرف روزانه داروهای کاهنده اسید معده برای مدت طولانی(بیشتر از سه سال) می تواند منجر به سوء جذب ویتامین B-12 ناشی از کمبود یا فقدان اسید معده شود.
  • لانزوپرازول در بیماران مبتلا یا دارای سابقه ابتلا به بیماری مزمن کبدی با احتیاط فراوان مصرف گردد.
  • اسهال مرتبط با کلستریدیوم دیفیسیل (CDAD): استفاده از مهارکننده های پمپ پروتون (PPI) ممکن است خطر CDAD را افزایش دهد ، به ویژه در بیماران بستری در بیمارستان. تشخیص CDAD را در بیماران مبتلا به اسهال مداوم که بهبود نمی یابد ، در نظر بگیرید. از کمترین دوز و کوتاهترین مدت PPI درمانی مناسب برای بیماری تحت درمان استفاده کنید.
  • شکستگی: افزایش شیوع شکستگی استخوان ران ، ستون فقرات یا مچ دست مربوط به پوکی استخوان ممکن است با درمان PPI رخ دهد. بیمارانی که تحت درمان با دوز بالا یا طولانی مدت هستند باید کنترل شوند. برای کمترین مدت از کمترین دوز موثر استفاده کنید ، از مکمل های ویتامین D و کلسیم استفاده کنید و برای کاهش خطر شکستگی در بیماران در معرض خطر از دستورالعمل های مناسب پیروی کنید.
  • پولیپ های قسمت بالایی شکم: استفاده از PPI خطر این پولیپ ها را افزایش می دهد ، به خصوص با استفاده طولانی مدت بیشتر از 1 سال. ممکن است بدون علائم رخ دهد ، اما حالت تهوع ، استفراغ یا درد شکم ممکن است رخ دهد. خونریزی دستگاه گوارش و یا کم خونی ممکن است همراه با پولیپ های زخمی رخ دهد. همچنین وجود پولیپ ممکن است خطر انسداد روده کوچک را افزایش دهد. از کمترین دوز و کوتاهترین مدت PPI درمانی مناسب برای بیماری تحت درمان استفاده کنید.
  • کمبود ویتامین B12: درمان طولانی مدت (2 سال) ممکن است منجر به سوءجذب ویتامین B12 و در نتیجه کمبود ویتامین B12 شود. میزان کمبود مربوط به دوز است و این ارتباط در خانمها و در سنین پایین تر (<30 سال) بیشتر است. پس از قطع درمان شیوع کاهش می یابد.
  • لانزوپرازول باید نیم تا یک ساعت قبل از غذا و ترجیحاً صبح مصرف شود. مصرف دارو با غذا سطح سرمی آن را کاهش می دهد.
  • در بیمارانی که دارای مشکل بلع هستند می توان کپسول لانزوپرازول را باز کرده و گرانولها را با حدود 60 سی سی آب پرتقال، سیب، یا گوجه فرنگی مخلوط کرده و بلافاصله مصرف شود.
error: محتوا محافظت شده می باشد.