شناخت دارو: عبارت است از فلوفنازين در درمان اسكيزوفرني و حالات روانی ديگر، مانيا و نيز درمان كمكي كوتاه مدت هيجان شديد، تحريكات رواني حركتي، اضطراب و رفتارهاي ناگهاني شديد به كار مي‌رود.
دسته دارویی:
- خواب آورهای آرامبخش و ضد جنون ها
فارماکولوژی و مکانیسم اثر دارو:
- آنتاگونیست گیرنده D2و D1 دوپامینرژیک در مغز می باشد؛ موجب کاهش آزادسازی هورمون های هیپوتالاموس و هیپوفیز می گردد.
- از راه خوراكي خوب خوب جذب شده و در كبد متابوليزه مي‌گردد. اشكال تأخيري با تزريق عضلاني، آهسته جذب شده و تا مدت طولاني (6 هفته) ممكن است اثر آن باقي بماند. دفع آن عمدتاً كليوي و تا حدودي از طريق صفرا است. پيوند اين دارو به پروتئين پلاسما بسيار زياد است.
اشکال دارو:
- قرص، آمپول
مقدار مصرف صحیح:
- اختلالات روان پریشی: فلوفنازین هیدروکلراید: در ابتدا5 تا 10 میلی گرم در روز خوراکی به صورت منقسم هر 6 تا 8 ساعت، دوز نگهدارنده: 1 تا 5 میلی گرم خوراکی یا عضلانی به صورت منقسم هر 6 تا 8 ساعت؛ نباید بیش از 40 میلی گرم در روز باشد. فلوفنازین دکانوات: 12.5 تا 25 میلی گرم (25 میلی گرم بر میلی لیتر) عضلانی یا زیر جلدی هر 2 تا 4 هفته، ملاحظات دوز، تبدیل از ملح هیدروکلراید به دکانوات: 10 میلی گرم در روز خوراکی از ملح هیدروکلراید تقریبا معادل 12.5 میلی گرم عضلانی یا زیر جلدی هر 3 هفته از ملح دکانوات است.
عوارض جانبی دارو:
- افسردگی، اضطراب ، یبوست ، سردرد ، بی حسی ، گیجی ، سرگیجه ، ضعف ، بی اشتهایی ، افزایش وزن ، عوارض خارج هرمی ، خواب آلودگی ، تاکیکاردی ، بی قراری ، سوء هاضمه ، اختلالات قاعدگی ، اختلال نعوظ ، سرخوشی ، کاهش رفلکس گگ (رفلکس یا اسپاسم حلقی) ، اثرات آنتی کولینرژیک ، عدم قاعدگی ، کاهش فشارخون وضعیتی (پس از تزریق IM ) ادم مغزی ، پوکیولوترمی (ناتوانی در تنظیم مرکزی دمای بدن) ، عدم جابجایی مواد در روده ناشی از انسداد روده ، ایجاد کدورت در لنز (در مصرف طولانی مدت).
تداخلات دارویی:
- استیل کولین ، ترتینوئین ، سیزاپراید ، پیموزاید ، سوتالول ، متریزامید، کینیدین/ کوئینیدین ، ليتيوم ، ترفنادین ، ایبوتیلاید ، اینداپامید، آناگریلید ، فنتانیل ، پتاسیم سیترات ، سدیم اکسی بات ، پروکائین آمید ، وندتانيب ، دروپریدول ، سافینامید ، دولاسترون ، تاپنتادول ، آپومورفین ، دوستیلید ، پیریدیل ، آرسنیک تری اکساید ، گریا فلوکساسین ، هالوفانترین ، آمینو لوولینیک اسید خوراکی ، بد اکیلین، گلیکوپیرونیوم توسیلات ، اکسی مورفون ، آمینولوولینیک اسید موضعی ، متیل آمینو لوولینات ، بنزهیدروکدون/ استامینوفن، لاسمیدیتان.
موارد منع مصرف:
- ازدیاد حساسیت به این دارو و ترکیبات آن، اين دارو در صورت وجود بيماري قلبي، (كمي يا زيادي فشار خون) ضعف شديد CNS، كوما، سندرم مادرزادي QT طولاني، سابقه آريتمي قلبي و نقايص ژنتيكي كه سبب كاهش فعاليت ايزوآنزيم P4502D6شود، نبايد مصرف شود.
شرایط نگهداری:
- در مکانی خشک و خنک به دور از نور خورشید و دسترسی کودکان نگهداری شود.
نکات مهم:
- اين دارو در موارد زير بايد با احتياط فراوان مصرف شود: الكلسيم حاد، ديسكرازي خونی، آسيب شديد مغزي، تصلب عروق مغزي، كاهش ذخيره قلبي مانند بي‌كفايتي دريچه ميترال، بي كفايتي عروق مغزي، فئوكروموسيتوم، بي كفايتي كليه، سندرم Reye، عيب كار كبد، سابقه حساسيت به هر يك از فنوتيازين‌ها.
- بررسي حركت غيرطبيعي و مشاهده دقيق علائم اوليه ديسكينزي، در فواصل منظم در طول درمان، بويژه در سالخوردگان و بيماراني كه مقادير زياد دارو دریافت می کنند، توصيه مي‌شود.
- دوره درمان با اين دارو بايد كامل شود. اين دارو نبايد بيش از مقدار تجويز شده مصرف شود.
- براي حصول اثرات درماني مطلوب، ممكن است چند هفته زمان مورد نياز باشد.
- در صورتي كه يك نوبت مصرف دارو فراموش شود، اگر رژيم درماني بصورت يك نوبت مصرف در روز باشد، به محض به ياد آوردن در همان روز، نوبت فراموش شده بايد مصرف شود. در غير اينصورت، از مصرف نوبت فراموش شده بايد خودداري شود. اگر رژيم درماني بصورت چند نوبت در روز باشد، به محض به يادآوردن طي يك ساعت، آن نوبت بايد مصرف شود. در غير اين صورت از مصرف نوبت فراموش شده يا دو برابر كردن مقدار مصرف بعدي بايد خودداري گردد.
- قبل از قطع مصرف دارو، بايد به پزشك مراجعه شود. قطع تدريجي مصرف دارو ممكن است ضروري باشد.
- از مصرف فرآورده‌هاي حاوي الكل و ساير داروهاي مضعف NS با اين دارو بايد خودداري گردد.
- در صورت نياز به هرگونه عمل جراحي يا درمان اورژانس، پزشك بايد از مصرف اين دارو آگاه گردد.
- هنگام رانندگي يا كار با ماشين‌آلاتي كه نياز به هوشياري دارند، بايد احتياط نمود.
- هنگام برخاستن ناگهاني از حالت خوابيده يا نشسته، بايد احتياط نمود.
- هنگام ورزش، در هواي گرم يا هنگام حمام آب گرم به علت احتمال بروز شوك حرارتي بايد احتياط نمود.
- اين دارو ممكن است سبب بروز خشكي دهان شود. در صورت تداوم خشكي به مدت بيش از دو هفته، بايد به پزشك مراجعه نمود.
- احتمال بروز حساسيت به نور با مصرف اين دارو وجود دارد. استفاده از عينك و لباس محافظت كننده ممكن است ضروري باشد.