شناخت دارو: عبارت است از فلورازپام یک داروی خواب آور می باشد که اثر موقتی در درمان بی خوابی دارد.
دسته دارویی:
- خواب آورهای آرامبخش و ضد جنون ها
فارماکولوژی و مکانیسم اثر دارو:
- فلورازپام مانند سایر بنزودیازپین ها با گیرنده های GABA گاما آمینو بوتیریک اسید هم پوشانی دارد. این گیرنده ها در مغز بطور گسترده ای پراکنده هستند. اتصال به جایگاه گیرنده های گابا باعث افزایش اثرات انتقال عصب این واسطه شیمیایی می شود. این اتصال باعث باز شدن کانال کلراید بر روی رسپتور می شود و باعث افزایش پلاریزاسیون نرون می گردد. به نظر می رسد بنزودیازپین ها اثر مهار کننده گابا را تقویت می کنند و از این راه میزان تحریک نورون ها را در بسیاری از مناطق مغز کاهش می دهند.
- از طريق خوراكي به سرعت جذب وتوسط كبد متابوليزه مي شود. پيوند اين دارو به پروتئين بسيار زياد است. متابوليت آن و مقدار كمي از داروي تغيير نيافته از طريق كبد دفع مي گردد. نيمه عمر آن 3/2 ساعت است. زمان لازم براي رسيدن به اوج غلظت پلاسمايي 1 الی 5/0ساعت است.
اشکال دارو:
- کپسول، قرص
مقدار مصرف صحیح:
- حداقل 15 و حداکثر 30 میلی گرم و طی 1 مرحله در روز باید مورد استفاده قرار بگیرد.
اثر دارو:
- کمتر از یک ساعت ظاهر می شود.
قبل از مصرف دارو:
- این دارو در بیماران با اختلالت خونی، بیماران تنفسی و افرادی که نسبت به مصرف الکل وابستگی دارند باید با احتیاط استفاده شود.
عوارض جانبی دارو:
- تهوع، سردرد، خشکی دهان، یبوست، گیجی، استفراغ، تاری دید، افسردگی، اسهال، سردرگمی، لرزش بدن، ازدیاد حساسیت، پایین آمدن آستانه تحریک، عدم هماهنگی عضلات، مشکلات جریان صفراوی، واکنش های آنافیلاکتیک، توهم، حرکات غیر ارادی مکر.
تداخلات دارویی:
- بوسپیرون، زولپیدم، اپرپیتانت، ایتراکونازول، بوسنتان، متیل دوپا، کتوکونازول، کلوزاپین، نروکسین، نوراگل، سدامین، یوهمبین، ترانکی وال، عصاره سنبل الطیب، فنتانیل، والیرست، ساکویی ناویر/ ساکیناویر، سدیم اکسی بات، تاپنتادول، پروکائین، لورلاتینیب، اکسی مورفون، ات کلر وینول، بنزهیدروکدون/ استامینوفن، لاسمیدیتان.
موارد منع مصرف:
- ازدیاد حساسیت به این دارو و ترکیبات آن، مصرف این دارو در زنان باردار اکیداً ممنوع است و جزء گروه X طبقه بندی می شود. ممکن است باعث مرگ یا نقص عضو جنین گردد.
شرایط نگهداری:
- در مکانی خشک و خنک به دور از نور خورشید و دسترسی کودکان نگهداری شود.
نکات مهم:
- در بيماري هاي تنفسي، ضعف عضلاني، سابقه مصرف نابجاي دارو يا اختلال شخصيتي، مسموميت شديد با الكل همراه با علائم حياتي ضعيف شده، اغماء، شوك، گلو كوم با زاويه بسته يا استعداد ابتلاء به آن، بايد با احتياط فراوان مصرف شود.
- در اختلال كار كبدي وكليوي، سالمندان و افراد ضعيف و نوجوانان كاهش مقدار دارو ممكن است ضروري باشد.
- مصرف طولاني مدت يا مقا دير زياد بنزوديازپين ها خطر بروز وابستگي هاي رواني و جسمي را افزايش مي دهد.
- اگر بعد از چند هفته اثر درماني دارو كاهش يافت، بايد به پزشك مراجعه و از افزايش مقدار مصرف دارو خودداري نمود.
- حداكثر اثر بخشي دارو ممكن است حتي طي دو يا سه شب بعد از شروع درمان نيز حاصل نگردد.
- اگر دارو بايد به مدت طولاني مصرف شود، قبل از قطع مصرف دارو بايد با پزشك مشورت شود تا از احتمال بروز علائم قطع مصرف كاسته شود.
- اين دارو نبايد بيش از مقدار توصيه شده مصرف شود.
- به منظور اجتناب از فراموشي و خواب آلودگي در طول روز، دارو بايد هنگام خواب مصرف شود.
- حداكثر اثر بخشي دارو، 3 الی 2 شب پس از شروع درمان بروز مي نمايد.
- از رانندگي يا كار با ماشين آلاتي كه نياز به هوشياري دارند، بايد خودداري نمود.
- ممکن است موجب عدم دقت و بی تفاوتی نسبت به محرک های اطراف شود. بنابراین در کارهایی که احتیاج به دقت و تمرکز دارند از صرف آن خودداری کنید.