شناخت دارو: عبارت است از فلودارابین فسفات در درمان لوسمی لنفوسیتیک مزمن بکار می رود. همچنین می تواند در درمان لوسمی حاد مقاوم و تومورهای توپر در کودکان، ماکروگلبولینمی والدنشتروم، لنفوم غیر هوچکینی و رژیم آماده سازی پیوند مغز استخوان استفاده شود.

دسته دارویی:

• آنتی نئوپلاستیک

فارماکولوژی و مکانیسم اثر دارو:

• فلودارابین فسفاتسریعاً به 2 فلورو آرا آ دفسفریله می شود سپس درون سلول توسط داکسی سیتیدین کیناز فسفریله شده و به فرم فعال تری فسفاته 2 فلورو آرا ATP تبدیل می شود. این متابولیت با مهار DNA پلیمراز آلفا، ریبونوکلئوتید ردوکتاز و DNA پریماز، سنتز DNA را مهار می کند. مکانیسم عمل این آنتی متابولیت کاملاً شناخته شده نیست و احتمالاً چندگانه است.
• فلودارابینیک داروی شیمی درمانی است که در درمان لوسمی لنفوسیتیک مزمن استفاده می شود. با مهار DNA پلیمراز آلفا، ریبونوکلئوتید ردوکتاز و DNA پریماز، سنتز DNA را مهار می کند و موجب مرگ سلول سرطانی می شود.

اشکال دارو:

• ویال تزریقی

مقدار مصرف صحیح:

• دوز معمول بزرگسالان برای لوسمی لنفوسیتیک مزمن: وریدی: هر 28 روز برای 5 روز روزانه 25 میلی گرم به ازای هر متر مربع سطع بدن در مدت نیم ساعت انفوزیون شود. برای حداکثر پاسخ توموری 3 سیکل دیگر توصیه می شود. خوراکی: هر 28 روز برای 5 روز روزانه 40 میلی گرم به ازای هر متر مربع سطح بدن.
• دوز معمول بزرگسالان برای لنفوم غیر هوجکین: هر 28 روز برای 5 روز روزانه 25 میلی گرم به ازای هر متر مربع سطع بدن، دوز معمول برای بدخیمی کودکان: تومورهای solid: 7-9 میلی گرم به ازای هر متر مربع سطح بدن وریدی بولوس سپس روزانه 20 الی 27 میلی گرم به ازای هر متر مربع سطح بدن انفوزیون پیوسته وریدی برای 5 روز.
• دوز معمول برای لوسمی کودکان: لوسمی حاد: 10 میلی گرم به ازای هر متر مربع سطح بدن در 15 دقیقه انفوزیون شود سپس روزانه5 میلی گرم به ازای هر مترمربع سطح بدن برای 5 روز انفوزیون پیوسته شود یا 10.5 میلی گرم به ازای هر متر مربع یک بار در 15 دقیقه سپس روزانه 30.5 میلی گرم به ازای هر مترمربع سطح بدن برای 2 روز انفوزیون شود و پس از آن سیتارابین تجویز شود.
• دوز معمول برای پیوند سلول بنیادی کودکان: روزانه 30 میلی گرم به ازای هر مترمربع سطح بدن برای 5 روز.

عوارض جانبی دارو:

• کم خونی، عفونت، درد، ناشنوایی، اسهال، یبوست، سردرد، ادم، سرفه، تهوع، استفراغ، ضعف، ادم محیطی، تب، درد عضلانی، علائم شبه آنفولانزا، بی اشتهایی، پنومونی، خستگی، تنگی نفس، پاراستزی، ریزش مو، درد شکمی، لکوپنی، ترومبوسایتوپنی، اختلالات بینایی، راش پوستی، آریتمی، آنژین صدری، خونریزی گوارشی، عفونت دستگاه تنفسی فوقانی، نوتروپنی، کمردرد، عفونت مجاری ادراری، تعریق شدید، فارنژیت، ترومبوز ورید عمقی فعال، استوماتیت، بدحالی.

تداخلات دارویی:

• تراستوزوماب، دیپیریدامول، فینگولیمود، هیدروکسی اوره (هیدروکسی کربامید)، توبرامایسین استنشاقی، واکسن زنده وبا، دنوزوماب، بلاتاسپت، واکسن مننگوکوک گروه B، پالیفرمین، توفاسیتینیب، آلترتامین، پنتوستاتین، اولاپاریب، آکالابروتینیب، ویتامین آ، ویتامین ای، واکسن مننگوکوک کنژوگه، آدنوویروس نوع 4 و 7 زنده خوراکی، دیکلورفنامید، سیروکوماب.

موارد منع مصرف:

• ازدیاد حساسیت به این دارو و ترکیبات آن، مصرف همزمان با پنتوستاتین: احتمال سمیت ریوی کشنده دارد، وریدی: نارسایی شدید کلیوی ایجاد می کند.

شرایط نگهداری:

• در مکانی خشک و خنک به دور از نور خورشید و دسترسی کودکان نگهداری شود.

نکات مهم:

• شمارش افتراقی سلول های خونی (CBC with diff)، سطح پلاکت، عملکرد کبدی (آسپارتات آمینوترانسفراز و آلانین آمینوترانسفراز)، سطح آلبومین سرم و اوریک اسید پایش شود.
• عملکرد کلیوی بیمار (مانند سطح کراتینین) در ابتدای درمان ارزیابی گردد و در صورت نیاز تنظیم دوز صورت گیرد.
• بیمار از لحاظ بروز عفونت، سمیت عصبی، کاهش بینایی، گیجی، تشنج و سندرم لیز تومور پایش شود و به بیمار گوشزد شود که این علائم را به سرعت گزارش کند.
• لازم است که دیگر داروهای مصرفی بیمار بررسی شود تا در صورت نیاز، تنظیم دوز صورت گیرد یا از درمان جایگزین استفاده شود.